Rade Milićević
Rade Milićević (Zvijerina, kod Bileće, 6. jun 1910 – 22. maj 1943), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| rade milićević | |
|---|---|
 Rade Milićević | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 6. jun 1910. |
| Mesto rođenja | Zvijerina, kod Bileće, Austrougarska |
| Datum smrti | 22. maj 1943. (32 god.) |
| Profesija | radnik |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1940. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije 1941 – 1943. |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 20. decembra 1951. |
Biografija
urediRodio se kao jedno od devetoro dece u siromašnoj porodici Zvijerini kod Bileće. U rodnom selu je radio kao nadničar, da bi u potrazi za zaposlenjem napustio Hercegovinu i postao radnik u rudniku Trepča 1. maja 1934. godine. U Komunističku partiju Jugoslavije primljen je 1940. godine.[1][2]
Posle aprilskog rata rudnik su zauzeli Nemci i odatle transportovali rudu u Nemačku. Rade je učestvovao u miniranju i rušenju žičare u Trepči 30. jula 1941. godine. Nakon akcije zajedno sa šestoricom svojih drugara prešao je na Kopaonik gde je stupio u Kopaonički NOP. Zajedno sa kopoaoničkim odredom učestvovao je u borbama za onesposobljavanje rudnika u Trepči. Napad se dogodio u noći između 2. i 3. septembra 1941. godine. U napadu je poginuo njegov mlađi brat Todor Milićević. Znog toga je štab doneoo odluku da odred dobije ime Todora Milićevića. Mesec dana kasnije, u noći između 1 i 2. oktobra borci su napali rudnik „Kopaonik”, tj. Belo Brdo koji je radio u sastavu Trepče. Borci su onesposobili rudnik, a dan kasnije, 3. oktobra odred je oslobodio Rašku.[1][2]
Pred naletom Nemaca, povukao se do Nove Varoši i Ruda gde je njegov odred ušao u sastav Prve proleterske brigade kao „Rudarska četa”. Rade je izabran za rukovodioca čete. Ubrzo je postao politički komesar 3. rudarske čete 4. kraljevačkog bataljona. Učestvovao je u velikom broju borbi u gornjem Podrinju, Hercegovini, ali i maršu partizanskih jedinica ka zapadnoj Bosni i Bosanskoj Krajini. Od februara do aprila borio se u bici na Neretvi. U maju u jednoj od niza borbi koju su Nemci vodili sa partizanima u cilju da ih unište poginuo je u jurišu komandant rudarske čete Rade Milićević.[1][3]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference
uredi- ^ a b v g Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 279.
- ^ a b Srpski biografski rečnik 2014, str. 532.
- ^ Srpski biografski rečnik 2014, str. 532-533.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Srpski biografski rečnik tom VI. Novi Sad: Matica srpska. 2014.
