Drvo života

Drvo života označava u religiji drvo znanja koje povezuje Zemlju s nebom i predstavlja kartu božanskih kvaliteta. Motiv se pojavljuje u brojnim svjetskim religijama i mitovima. U jevrejskoj Kabali, Drvo života predstavlja božansku protkanost svega fizičkog i nebeskog.

Kabalistički prikaz Drva života

Kod starih Slovena Drvo života ili Drvo svjetlosti bilo je simbol života, nečega od čega je sve počelo. Stari Sloveni su vjerovali da nakon smrti njihove duše odlaze u stablo i tamo prebivaju ostatak vremena. Poštovanje stabla nastalo je još od vjerovanja da je čovjek nastao od drveta. Naši preci su poštovali stabla prvenstveno jer su vjerovali da se u drveću nalaze duše nekih njima bliskih pokojnika, te da ih taj pokojnik štiti. Analogna vjerovanja bila su razvijena i u nordijskoj (Drvo života nazivalo se Yggdrasil) kao i u germanskoj mitologiji.

Pored jevrejske Biblije, drvo života je simbolično opisano u Knjizi Otkrivenja kao: “I pokazao mi je čistu reku vode života, svetlu kao kristal, koja dolazi sa prestola Boga i Jagnjeta. Usred polja, sa obe strane reke, drvo života, koje dvanaest puta donosi plodove, daje svaki mesec svoj plod; i lišće stabla je za lečenje naroda ”(Otkrivenje 22: 1–2).

U zapadnom hrišćanstvu, Drvo Života je besprekorno stanje čovečanstva, slobodno od korupcije i prvobitnog greha, pre pada u greh. Papa Benedikt КSVI je rekao da je "krst pravo drvo života". Sveti Bonaventura je učio da plod lečenja sa Drveta Života predstavlja Isusa Hrista. S druge strane, Sveti Albert Veliki je učio da je Evharistija, telo i krv Hrista, plod stabla života.

U istočnom hrišćanstvu, drvo života je Božja ljubav. Isak Sirijac je govorio da je "nebo ljubav Božja, u kojoj uživanje svih blaženstava", i "drvo života je ljubav Božija"

Literatura

• Faust, Viktoria, Hermetizam, Zagreb, 2003.. ISBN 978-953-7127-05-3