Чегртуша
Čegrtuša (lat. Anas strepera) česta je vrsta pataka iz podroda Mareca, koja ne zaranja celim telom u potrazi za hranom.[2] Čegrtuša se gnezdi u severnim delovima Evrope, Azije i Severne Amerike. U Srbiji se gnezdi samo u severoistočnom delu Srbije, i to u južnom Banatu, Podunavlju oko Srebrnog jezera i ušća reke Pek, kao i Ključu i Negotinskoj krajini.[3] Brojnost populacije je porasla za oko 2,5% u poslednjih 49 godina (od 1966. do 2010). Trenutni populacioni tren je rastući. U Srbiji je procenjena brojnost na 200—340 gnezdećih parova, sa umerenim populacionim rastom.[3] Čegrtuša je, pored gluvare i krdže, najlovljenija vrsta pataka, sa oko 1,7 miliona odstreljenih godišnje.
Čegrtuša | |
---|---|
Mužjak | |
Naučna klasifikacija | |
Domen: | Eukaryota |
Carstvo: | Animalia |
Tip: | Chordata |
Klasa: | Aves |
Red: | Anseriformes |
Porodica: | Anatidae |
Rod: | Anas |
Vrsta: | A. strepera
|
Binomno ime | |
Anas strepera | |
Podvrste | |
| |
Rasprostranjenost vrste: u vreme sezone gnežđenja u toku migracije u toku cele godine van sezone gnežđenja
| |
Sinonimi | |
Mareca strepera Linnaeus, 1758 |
Taksonomija
urediPrvi formalni opis vrste uradio je švedski prirodopisac Kal Line 1758. godine u svom 10. izdanju Systema Naturae. On je uveo binomijalni naziv lat. Anas querquedula.[4] Istraživanje DNK je pokazalo da je sestrinska vrsta srpastoj patki, obe filogenetski bliske zviždarama i obe spadaju u rod Mareca.[5][6] Opisane su dve podvrste:[7]
- lat. M. s. strepera, opisao ju je Line i predstavlja nominalnu podvrstu.
- † lat. M. s. couesi, Kuzova čegrtuša, iščezla oko 1874. godine. Naseljavala je koralni atol Teraina, u Pacifičkom okeanu.[8]
Specijski epitet strepera je termin kasnolatinskog jezika i znači "bučna".[9]
Opis
urediČegrtuša je 46–56 centimetara dugačka patka sa rasponom krila od 78 do 90 centimetara.[10] Mužjak je malo veći od ženke i teži u proseku 990 grama, nasuprot ženke koja je oko 850 grama teška.[11] Mužjak je u sezoni gnežđenja sivo obojen, sa crnim podrepnim delom tela, svetlokestenjastim krilima i jarkobelim krilnim ogledalom, koje se jasno uočava dok ptica miruje i leti.[12] Van sezone gnežđenja (eklipsna forma), mužjaci izgledaju kao ženke, s tim da zadržavaju kestenjastu obojenost na krilima. Pokrovno perje tela je sivkastije nego kod ženke i ima manje narandžaste boje na kljunu.[11]
Ženka je svetlobraon obojena i jako je slična ženki gluvare. Identifikacija i odvajanje od gluvare je moguća na osnovu boje kljuna, koja je kod čegrtuše tamnije narandžasta, ali i po manjoj veličini tela, belom ogledalu na krilima (kod gluvare plave boje) i belom stomaku.[12] Oba pola menjaju perje dva puta godišnje.[10]
Čegrtuša je tiha patka, osim u sezoni gnežđenja, prilikom udvaranja. Ženke se oglašavaju sa kvak, slično onom kod gluvare, transkribovano kao gag-ag-ag-ag. Mužjaci grokću, transkribovano nhek, ali se oglašavaju i zviždukom.[11]
Rasprostranjenost
urediČegrtuša se gnezdi u severnim delovima Evrope, Azije i Severne Amerike. U Srbiji se gnezdi samo u severoistočnom delu Srbije, i to u južnom Banatu, Podunavlju oko Srebrnog jezera i ušća reke Pek, kao i Ključu i Negotinskoj krajini.[3] Čegrtuša je strogo migratorna vrsta. Zimske mesece provodi južno od arela gnežđenja.
Ponašanje
urediČegrtuša je ptica otvorenih vodenih staništa, kao što su prerijska i stepska jezera, vlažne travnate površine, sa gustom štrčećom vegetacijom. Hrani se brbotanjem i poluzaranjanjem vadi biljke dna. Gnezdi se na zemlji, na određenoj daljini od vode. Nije izrazito gregarna kao ostale patke za vreme negnezdeće sezone i udružuje se u mala jata. Tiha je vrsta. Mužjak se oglašava promuklim zviždukom, a ženka čegrtuše ima isto kvak oglašavanje kao i ženka gluvare. Mladi se hrane insektima na početku, da bi u kasnijoj dobi u ishranu ubacili mekušce i biljke. Čegrtuša je vrsta koja je obuhvaćena Sporazumom o zaštiti afričko-azijskih migratornih ptica močvarica (AEWA).
Zaštita
urediMeđunarodna unija za zaštitu prirode (IUCN) i BirdLife International su klasifikovali vrstu kao vrsta od najmanje brige, jer se ne sreće nijedan od uslova za podizanje statusa ugroženosti na globalnom nivou.[1] Brojnost populacije je porasla za oko 2,5% u poslednjih 49 godina (od 1966. do 2010). Trenutni populacioni tren je rastući. U Srbiji je procenjena brojnost na 200—340 gnezdećih parova, sa umerenim populacionim rastom.[3] Čegrtuše su, pored gluvare i krdže, najlovljenije vrste pataka, sa oko 1,7 miliona odstreljenih godišnje.
Galerija
uredi-
Gnezdo obloženo perjem
-
Jaja iz muzejske zbirke
-
Mlada ptica
-
Ženka i mužjak
Reference
uredi- ^ a b BirdLife International (2016). „Mareca strepera”. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2020.1. International Union for Conservation of Nature. Pristupljeno 18. 4. 2020.
- ^ „Gadwall, Life history”. All About Birds. Cornell Lab of Ornithology. Pristupljeno 12. 4. 2016.
- ^ a b v g Ptice Srbije: Procena veličina populacija i trendovi gnezdarica 2008-2013. Novi Sad: Društvo za zaštitu i proučavanje ptica Srbije. 2015. str. 27.
- ^ Linnaeus 1758, str. 125
- ^ Johnson, Kevin P.; Sorenson, Michael D. (1999). „Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus: Anas): A comparison of molecular and morphological evidence” (PDF). The Auk. 116 (3): 792—805. doi:10.2307/4089339.
- ^ Gill, Frank; Donsker, David, ur. (2017). „Screamers, ducks, geese & swans”. World Bird List Version 7.3. International Ornithologists' Union. Pristupljeno 23. 7. 2017.
- ^ „ITIS Report: Anas strepera”. Integrated Taxonomic Information System. Pristupljeno 10. 8. 2014.
- ^ Hume & Walters 2012, str. 48
- ^ Jobling 2010, str. 46, 367
- ^ a b Floyd, T. (2008). Smithsonian Field Guide to the Birds of North America. New York: HarperCollins.
- ^ a b v Madge & Burn 1988, str. 200–202
- ^ a b Dunn, J.; Alderfer, J. (2006). National Geographic Field Guide to the Birds of North America (5th izd.).
Literatura
uredi- Dunn, J.; Alderfer, J. (2006). National Geographic Field Guide to the Birds of North America (5th izd.).
- Linnaeus, C. (1758). Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata. (na jeziku: latinski). Holmiae [Stockholm]: Laurentii Salvii. str. 125. Pristupljeno 10. 8. 2014. „A. macula alarum rufa nigra alba.”
- Hume, Julian P.; Walters, Michael (2012). Extinct Birds. London, UK: T. & A. D. Poyser. str. 48. ISBN 978-1-4081-5725-1. Pristupljeno 10. 8. 2014.
- Jobling, James A (2010). The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. str. 46,367. ISBN 978-1-4081-2501-4.
- Madge, Steve; Burn, Hilary (1988). Wildfowl: An Identification Guide to the Ducks, Geese and Swans of the World. Christopher Helm. str. 200–202. ISBN 978-0-7470-2201-5.
- Ptice Srbije: Procena veličina populacija i trendovi gnezdarica 2008-2013. Novi Sad: Društvo za zaštitu i proučavanje ptica Srbije. 2015. str. 27.
- Bishop, K. David (1999). „Preliminary notes on some birds in Bhutan” (PDF). Forktail. 15: 87. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 06. 2015. g. Pristupljeno 25. 09. 2017.
- Clements, James (2007). The Clements Checklist of the Birds of the World. Ithaca: Cornell University Press.
Spoljašnje veze
uredi- Anas strepera na BirdLife.org (jezik: engleski)
- RSPB Birds by Name Gadwall Page
- Gadwall Species Account – Cornell Lab of Ornithology
- Gadwall - Anas strepera - USGS Patuxent Bird Identification InfoCenter
- Gadwal at the Massachusetts Breeding Bird Atlas Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. januar 2014)
- „Čegrtuša”. Internet Bird Collection.
- Čegrtuša foto galerija na VIREO (Drexel University)
- Feathers of Gadwall (Anas strepera) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (13. децембар 2013)