Cemeski zaliv
Cemeski ili Novorosijski zaliv (rus. Цемесская бухта; Новороссийская бухта) maleni je zaliv i prirodna luka u severoistočnom delu akvatorije Crnog mora, na jugozapadu Rusije. Celom svojom akvatorijom nalazi se na teritoriji Krasnodarske pokrajine, odnosno njenog Novorosijskog i Gelendžičkog gradskog okruga. U zapadnom delu zaliva nalazi se morska luka Novorosijsk, druga najvažnija ruska crnomorska luka odmah posle Sevastopolja. Jedina reka koja se uliva u zaliv je Cemes, maleni vodotok dužine svega oko 14 km.
Cemeski zaliv | |
---|---|
Lokacija | Istočna Evropa |
Koordinate | 44° 41′ 04″ S; 37° 50′ 18″ I / 44.684322° S; 37.838449° I 44° 41′ 04″ S; 37° 50′ 18″ I / 44.684322° S; 37.838449° I |
Pritoke | Cemes |
Okean/more | Crno more |
Zemlje basena | Rusija |
Maks. dužina | 15 km |
Maks. širina | 9 km |
Pros. dubina | 24 m |
Maks. dubina | 27 m |
Salinitet | 18‰ |
Dužina obale1 | 15 km |
Naselja | Novorosijsk, Kabardinka |
Vodena površina na Vikimedijinoj ostavi | |
1 Shore length is not a well-defined measure. |
Cemeski zaliv je oivičen istočnom obalom Abrauskog poluostrva na zapadu, severoistočno i istočno ka zalivu se strmo spuštaju obronci Markotskih planina. Dužina zaliva je oko 15 km, maksimalna širina oko 9 km, sa otvorenim morem je povezan moreuzom širine oko 9 km, a ukupna dužina obala je oko 15 kilometara. Maksimalna dubina vode u zalivu je 27 metara, prosečno oko 24 metra, dok se u srednjem delu zaliva nasuprot rta Penaj nalazi Penajski plićak sa dubinama vode oko 5 metara. Salinite se kreće u vrednostima od oko 18‰. Iako se voda u zalivu nikada ne mrzne, saobraćaj u zimskom delu godine jako otežavaju jaki udari bure čiji pojedini udari mogu da iznose i do 29 m/s.
U severozapadnom delu zaliva se nalazi grad Novorosijsk, dok je na istočnoj obali selo Kabardinka.
Dana 31. avgusta 1986. u zalivu je došlo do sudara putničkog parobroda „Admiral Nahimov” i teretnog broda „Petar Vasjov” i tom prilikom poginule su 423 osobe. Bila je to jedna od najvećih pomorskih katastrofa u akvatoriji Crnog mora.[1].
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Maksim Faйtelьberg (režissёr) (2006). Russkiй «Titanik». Dožitь do rassveta. VGTRK. Pristupljeno 04. 11. 2018.