Slepić je beznogi gušter iz porodice Anguidae.

Slepić
Naučna klasifikacija uredi
Domen: Eukaryota
Carstvo: Animalia
Tip: Chordata
Klasa: Reptilia
Red: Squamata
Porodica: Anguidae
Rod: Anguis
Vrsta:
A. fragilis
Binomno ime
Anguis fragilis
Slepić pokraj šume Golovec kod Ljubljane.

Izgled

uredi

Odrastao primerak je dug oko 30 do 50 cm, od čega na rep otpada više od polovine dužine tela, gladak je i sjajan, sivkaste do bakarne boje, ali boja varira u toku razvića. Gornja strana tela mu je olovnosiva ili sivomrka i ima po jednu tamnu prugu sa strane. Krljušti potpuno glatke, ne obrazuju poprečne nizove. Bubna opna ne postoji.[1]

Naziv je dobio po tome što kada je ubijen očni kapci mu se sklope. U narodu su poznati i drugi nazivi za slepića: šljepak (od slijepić → slijepak → sljepak → šljepak), sljepić, užak, gladiš (u Crnoj Gori) i guž.

Način života i ishrana

uredi

Sunča se u proleće i jesen, a ostatak godine se tokom dana ili ukopava ili krije ispod klada i kamenja. Hrani se nakon zalaska Sunca ili posle kiše kada lovi sitne životinje kao što su puževi golaći.[2] Od insekata lovi skakavce, a hoće da napada i mlade zmije.[3]

Uznemiren, sporo se sklanja, pošto koštane ploče u koži smanjuju pokretljivost i savitljivost tela.[1] Napadnut može da odbaci rep[2], ali se nov ne formira.[1]

Slepići su dugovečne životinje. Jedan primerak koji je odgajen u zoološkom muzeju u Kopenhagenu je živeo 54 godine.[2]

Razmnožavanje

uredi

Krajem avgusta ili početkom septembra ženka snese 6-25 jaja sa kožastom, tankom i prozirnom opnom iz kojih odmah izmile mladunci.[3]

Stanište

uredi

Naseljava svetle šume, travnate površine i pustare. Posebno voli staništa koja su vlažnija.[1]

Rasprostranjenost (areal)

uredi

Naseljava Evropu, jugozapadnu Aziju i severnu Afriku.[2]

Galerija

uredi

Izvori

uredi
  1. ^ a b v g Kalezić M. 2000. godine. Hordati (autorizovana skripta). Biološki fakultet: Beograd.
  2. ^ a b v g Čineri, M. 2001. Velika enciklopedija životinja. ITP „Zmaj“: Novi Sad. ISBN 978-86-489-0303-7.
  3. ^ a b Gojković, M. 1953. Prirodopisni atlas: Gmizavci i vodozemci. Znanje: Beograd.


Spoljašnje veze

uredi