Silend
Silend, zvanično Kneževina Silend (engl. Principality of Sealand), je mikronacija koja polaže pravo na veštačko ostrvo Raf Tauer, vojnu platformu iz Drugog svetskog rata u Severnom moru, 10 km od obale Ujedinjenog Kraljevstva (na koordinatama 51°53′ 40 N°1′ 28), kao i na teritorijalne vode okolo u prečniku od 12 nautičkih milja. Silend je zauzeo Pedi Roj Bejts s porodicom i saradnicima, koji je sebe proglasio za Nj. K. V. princa Roja od Silenda. Broj stanovnika retko prelazi pet, na platformi površine 550 m².
| Kneževina Silend Principality of Sealand | |
|---|---|
 Grb
| |
 | |
| Glavni grad | Silend |
| Službeni jezik | engleski |
| Vladavina | |
| Knez | Roj Bejts |
| Predsednik Vlade | Majkl Bejts |
| Istorija | |
| | |
| Geografija | |
| Površina | |
| — ukupno | 0,00055 km2 |
| Stanovništvo | |
| — 1990. | 22 |
| — gustina | 40.000 st./km2 |
| Privreda | |
| Valuta | silendski dolar |
| Ostale informacije | |
| Vremenska zona | UTC 0 |
Silend je verovatno svetski najpoznatija mikronacija. Iako se njen suverenitet retko shvata ozbiljno, primer Silenda se neretko citira u debatama o međunarodnom pravu.
Istorijat
urediGodine 1942, tokom Drugog svetskog rata, Britanci su, da bi se odbranili od nemačkih aviona, sagradili vojnu platformu 10 km od obale, izvan britanskih teritorijalnih voda. Platforma nazvana „Raf Tauers” bila je privremeni dom za 150 - 300 mornara, da bi nakon rata bila napuštena.
Dana 2. septembra 1967, Britanac Pedi Roj Bejts polaže, na osnovu sopstvene interpretacije međunarodnog prava, pravo na platformu. Majkl Bejts, Pedijev sin, priveden je 1968. zbog otvaranja vatre na britanski vojni brod. Međutim, Bejtsovi su uspeli da dobiju pravnu bitku, jer je sud uzeo u obzir da se incident dogodio izvan britanskih teritorijalnih voda.
Tokom 1978. „premijer” Silenda, prof. Aleksander Ahenbah je tokom odsustva „predsednika” pokušao da uz pomoć nekoliko holandskih građana zauzme platformu, pri čemu je Majkl Bejts nakratko držan kao talac, pre nego je pušten na slobodu u Holandiji. Bejts je okupio vojsku i u helikopterskom desantu ponovno zauzeo platformu, pri čemu su uzurpatori postali ratni zarobljenici.
Nakon završetka „rata”, Holanđani su oslobođeni, a premijer Ahenbah (Nemac), koji je imao pasoš Silenda, optužen je za izdaju i zatvoren. Tokom zatočeništva Holanđana i Ahenbaha, vlade Holandije i Nemačke su urgirale kod vlade Ujedinjenog Kraljevstva da uredi oslobađanje njihovih građana, ali je Ujedinjeno Kraljevstvo odbacilo mogućnost uplitanja, pozivajući se na odluku suda iz 1968. godine.
Nemačka je poslala u Silend diplomatu koji je nakon nekoliko sedmica uspeo da isposluje puštanje Ahenbaha, a Roj Bejts je ovaj potez Nemačke kasnije tumačio kao de facto priznanje Silenda od strane Nemačke.
Pored teritorije same platforme, Silend polaže pravo i na morski pojas od 12 nautičkih milja od platforme, a 1990. godine sa Silenda je otvarana vatra na britanski vojni brod Golden Eye.
Zanimljivosti
uredi- Roj Bejts je pre dolaska na platformu bio major britanske vojske.
- Silend ima zastavu, grb, pasoš i izdaje poštanske marke. Zvanični jezik je engleski, a moneta je silendski dolar koji ima fiksni odnos prema američkom dolaru 1:1. Izvesna količina metalnih kovanica je puštena u opticaj.
- Od samog osnivanja Silend je država u kojoj ne postoji carina niti bilo kakva ograničenja vezana za kocku.
- S obzirom na to da je Kneževina Silend proglašena za naslednu ustavnu monarhiju, porodica Bejts se zvanično oglašava kao „Njihovo kraljevsko visočanstvo princ Roj i princeza Džoan od Silenda”, a njihov sin kao „Njegovo kraljevsko visočanstvo princ Majkl”, odnosno od 1999. godine kao „princ regent”.
- Od 2001. Silend je proglašen zonom nad kojom nisu dozvoljeni letovi niti vazdušni saobraćaj bez izričite dozvole silendskih vlasti.
- Požar koji je 23. juna 2006. zahvatio platformu naneo je velike štete, ali je već u novembru stanje platforme vraćeno u pređašnje. Finansiranje se obavljalo dobrim delom iz donacija koje su se sakupljale posredstvom Interneta.
- Početkom 2007. se pojavio oglas španske firme koja se bavi nekretninama, a koja je objavila prikupljanje ponuda za Silend uz objašnjenje da Kneževina ne može biti prodata već samo može biti obavljen „transfer”. Navodno, cifre za ovakvu vrstu prenosa vlasništva kreću se i do 750 miliona evra.
Spoljašnje veze
uredi
- Zvanični državni sajt
- Prvobitni sajt države Silend[mrtva veza]
- Sajt pobunjeničke vlade Silenda Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. januar 2007)
