Rodžer Dikins
Rodžer Aleksander Dikins (engl. Roger Alexander Deakins; rođen 24. maja 1949. u Torkiju, u Devonu, u Engleskoj) je britanski filmski snimatelj. Najpoznatiji je kao direktor fotografije u filmovima braće Koen. Član je i američkog i Britanskog udruženja filmskih snimatelja.
Rodžer Dikins | |||||
---|---|---|---|---|---|
Lični podaci | |||||
Puno ime | Rodžer Aleksander Dikins | ||||
Datum rođenja | 24. maj 1949. | ||||
Mesto rođenja | Torki, Ujedinjeno Kraljevstvo | ||||
www | |||||
Veza do IMDb-a | |||||
|
Biografija
urediDikins je rođen kao sin Džozefin (rođene Mesum), glumice, i Vilijama Alberta Dikinsa, građevinara.[1] Pohađao je gimnaziju za dečake u Torkiju. U periodu adolescencije sve svoje slobodno vrijeme provodio je usredsređujući se na svoje glavno interesovanje, slikanje. Potom upisuje grafički dizajn u školi za umetnost i dizajn u Batu. Tu je otkrio svoju ljubav prema fotografisanju mrtve prirode. Kao talentovan fotograf, uskoro je dobio priliku da bude direktor fotografije za dokumentarni film o rodnom gradu, Torkiju. Godinu dana kasnije Dikins se prebacio u Nacionalnu školu za film i televiziju u Engleskoj.
Glavni radovi
urediDikinsov prvi film u Americi bio je „Mjesečeve planine“ (1990). Saradnju sa braćom Koen započeo je 1991. filmom „Barton Fink“. Od tada, Dikins je redovni saradnik braće Koen i njihov glavni snimatelj.
Dikins je prvo značajnije priznanje za svoj rad dobio od Američkog udruženja filmskih snimatelja i to za „izvanredne domete u fotografiji“ u filmu „Bjekstvo iz Šošenka“. Slijedilo je još nekoliko nagrada od Udruženja, i to za snimateljski rad u filmovima „Fargo“, „Kundun“, „O, brate, gde si?“ i „Čovjek koji nije bio tu“. Godine 2008. godine Dikins je postao prvi filmski snimatelj u istoriji filma sa dvostrukom nominacijom za nagradu Američkog udruženja filmskih snimatelja za radove na filmovima „Kukavičko ubistvo Džesija Džejmsa od strane Roberta Forda“ i „Nema zemlje za starce“. Potonji film je dobio nagradu BAFTA za najbolji snimateljski rad, a Dikins je za snimateljski rad u oba filma bio nominovan za Oskara. Godine 2009. ponovo je dva puta bio nominovan i to za filmove „Revolucionarni put“ i „Čitač“ (sa Krisom Mengizom)[2] Dikins je bio i jedan od vizuelnih konsultanata za „Piksarov“ animirani film „WALL-E“.
Dobio je Oskara za najbolju fotografiju 2018. godine za film Blejd raner 2049 na 14. nominaciji[3] i 2020. za film 1917 na 15. nominaciji.[4]
Privatni život
urediDikins je od 11. decembra 1991. oženjen Izabelom Džejms Pjurfoj Elis, supervizorkom scenarija. Hobi mu je fotografisanje mrtve prirode. Prije nego što se upisao u Nacionalnu školu za film i televiziju, proveo je godinu dana u Sjevernom Devonu, u Engleskoj, praveći fotografske zapise o načinu života na selu. Voli da putuje i uvećava svoju zbirku fotografija.
Filmografija
uredi- Ave, Cezare! (2009)
- The Company Men (2010)
- Ozbiljan čovjek (2009)
- Revolucionarni put (2008)
- Čitač (2008)
- Sumnja (2008/I)
- Kukavičko ubistvo Džesija Džejmsa od strane Roberta Forda (2007)
- In the Valley of Elah (2007)
- Nema zemlje za starce (2007)
- Jarhead (2005)
- Selo (2004)
- Gangsterska petorka (2004)
- House of Sand and Fog (2003)
- Zavedi me, razvedi me (2003)
- Levity (2003)
- Blistavi um (2001)
- Dinner with Friends (2001) (TV)
- Čovjek koji nije bio tu (2001)
- Thirteen Days (2000)
- O, brate, gdje si? (2000)
- Anywhere But Here (1999)
- Uragan (1999)
- Opsada (1998/I)
- Veliki Lebovski (1998)
- Kundun (1997)
- Hrabrost pod paljbom (1996)
- Fargo (1996)
- Mrtav čovek hoda (1995)
- Bjekstvo iz Šošenka (1994)
- Veliki skok (1994)
- The Secret Garden (1993)
- Passion Fish (1992)
- Thunderheart (1992)
- Barton Fink (1991)
- Homicide (1991)
- The Long Walk Home (1990)
- Er Amerika (1990)
- Mjesečeve planine (1990)
- Paskalijevo ostrvo (1988)
- Olujni ponedeljak (1988)
- White Mischief (1988)
- Donna della luna, La (1988)
- The Kitchen Toto (1987)
- Personal Service (1987)
- Sid i Nensi (1986)
- Return to Waterloo (1985)
- Defence of the Realm (1985)
- The Innocent (1985)
- Shadey (1985)
- 1984 (1984)
- The House (1984) (TV)
- Another Time, Another Place (1983)
- Alan Bush: A Life (1983)
- Towers of Babel (1981)
- Wolcott (1981; mini-serija)
- Blue Suede Shoes (1980)
- Box On (1980)
- Van Morrison in Ireland (1980)
- Steppin' Out (1979)
- Before Hindsight (1977)
- Cruel Passion (1977)
- Empty Hand (1977)
- Welcome to Britain (1976)
Reference
uredi- ^ Biografija Rodžera Dikinsa, Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ Američko udruženje filmskih snimatelja: kandidati za nagradu za najbolji film Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. januar 2009), Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ „Roger Deakins finally wins his Oscar on 14th attempt”. BBC. 5. 3. 2018.
- ^ Giardina, Carolyn (9. 2. 2020). „Oscars: Roger Deakins Claims Second Cinematography Win for '1917'”. The Hollywood Reporter.
Spoljašnje veze
uredi- Rodžer Dikins na sajtu IMDb (jezik: engleski)