Pariski mir (1815)

Pariski mir potpisan je 20. novembra 1815. godine nakon Napoleonove druge abdikacije. Njime su okončani Napoleonovi ratovi.

Jugoistočne granice Francuske nakon mira iz 1814.
Istočne granice Francuske nakon potpisivanja mira iz 1814.

Februara iste godine, Napoleon Bonaparta je pobegao sa ostrva Elbe i 20. marta ušao u Pariz. Time je otpočeo period tzv. Napoleonovih sto dana ili Rat sedme koalicije. Rat je okončan porazom Napoleona u bici kod Vaterloa, nakon čega je prinuđen da 22. juna ponovo abdicira. Kralj Luj XVIII, koji je pobegao kada se Napoleon vratio u Francusku, ponovo je preuzeo vlast 8. jula.

Sporazum

uredi

Sporazum je predviđao teže uslove po francusku od Pariskog mira iz prethodne godine. Francuska je imala da plati ratnu odštetu od 700 miliona franaka (u pet godišnjih rata), a granice Francuske svedene su na nivo iz 1790. godine. Delovi Francuske su u narednih pet godina okupirane od strane 150.000 stranih vojnika, a njihovo održavanje stavljeno je Francuskoj na teret. Međutim, okupatorske snage koalicije, pod komandom Artura od Velingtona, zadržale su se u Francuskoj samo tri godine. Istog dana po donošenju Pariskog mira, doneta je i konvencija kojom je Švajcarskoj priznata neutralnost.

Francuska je ovim sporazumom izgubila teritorije koje je zadobila u Francuskom revolucionarnom ratu od 1790. do 1792. godine. Dodatnim članom osuđena je trgovina robljem i držanje robova.

Vidi još

uredi

Izvori

uredi
  • Tombs, Robert. . France 1814–1914, London: Longman. 1996. ISBN 978-0-582-49314-8. .
  • Great Britain Foreign Office (1838), British and Foreign State Papers, Volume 3 (1815–1816), Great Britain Foreign and Commonwealth Office, pp. 280