Osmanski kalifat
Osmanski kalifat (1517—1924), pod Osmanskom dinastijom, bio je posljednji islamski kalifat iz kasne srednjovjekovne i rane novovjekovne ere. Tokom rasta osmanske moći, osmanski vladari su pretendovali na kalifatski autoritet otkako je Murat I osvojio Jedrene 1362. godine.[1] Kasnije je Selim I, osvajanjem i ujedinjenjem muslimanskih zemalja, postao zaštitnik Svetih gradova Meke i Medine, što je dodatno ojačalo osmansko pretendovanje na kalifat u islamsko svijetu.
Smrt Osmanskog kalifata dogodila se zbog spore erozije moći u odnosu na zapadnu Evropu i zbog kraja osmanske države kao posljedice podjele Osmansko carstva pod mandatom Društva naroda. Abdulmedžid II, posljednji osmanski kalif, držao je položaj kalifa nekoliko godina nakon podjele, ali sa sekularnim reformama Mustafe Kemala i kasnijim progonom Osmanoglu porodice iz Turske Republike 1924. godine, položaj kalifa je ukinut.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Holt, P. M.; Lambton, Ann K. S.; Lewis, Bernard (2005). The Cambridge History of Islam: Volume 1 (na jeziku: engleski). Cambridge University Press. str. 320. ISBN 9780521291354. Pristupljeno 26. 9. 2018.
