Lokanj

Lokanj
Lokanj;
Administrativni podaci
Država	Bosna i Hercegovina
Entitet	Republika Srpska
Opština	Zvornik
Stanovništvo
— 2013.	658
Geografske karakteristike
Koordinate	44° 34′ 12″ S; 19° 03′ 43″ I / 44.5700164° S; 19.0620833° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST)
	Lokanj Lokanj na karti Bosne i Hercegovine
Ostali podaci
Pozivni broj	056

Donji Lokanj i Gornji Lokanj su naseljena mjesta u Opštini Zvornik, Republika Srpska, BiH.

Etimologija

Lokanj je ime dobio po lokvama, kojih je bilo mnogo na tom području.

Organizacija sela

Lokanj se sastoji iz više zaseoka, pri ulasku idu Lakići, Gudura, Njiverice, Gajići, Arapovići, Manojlovići, Lazarevići. Zaseoci su uglavnom dobijali nazive po zastupljenom prezimenu, odnosno prema precima koji su došli na ta područja.

Zaseok Lazarevići

Zaseok Lazarevići se nalazi na krajnjem zapadnom dijelu sela Lokanja u zahvatu puta koji vodi od Branjeva do podnožja planine Majevice. Zaseok je dobio naziv po pretku Lazaru koji se odijelio od brata Manojla i tu napravio kuću. Ranije je zaseok bio prilično razvučen, od sadašnjeg puta ka sjeveru, i do pojedinih kuća se teško dolazilo, jer su prilazni putevi bili u lošem stanju. Sada se dosta domaćinstava spustilo ka asvaltnom putu koji završava baš u njihovom zaseoku.

Zaseok Manojlovići

Zaseok Manojlovići se nalazi na sjeverozapadu sela Lokanja i do njega se stiže sa asvaltnog puta. Dobio je ime po pretku Manojlu, brata Lazarevom. Zaseok je udaljen od asvaltnog puta oko 1,5 kilometara.

Zaseok Arapovići

Zaseok Arapovići nalazi se na jugozapadnom dijelu Lokanja, na desnoj strani Lokanjske rijeke, na relativno teškim terenima, kao i većina zaselaka Lokanja. Dobio je ime po pretku koji je bio crnomanjaste puti, te su ga mještani prozvali ''арапом'' а његову дјецу ''араповићи''. Nijedna porodica u Arapovićima nema takvo prezime.

Zaseok Gajići

Zaseok Gajići je poslednji zaseok u Gornjem Lokanju, sa desne strane Lokanjske rijeke. Ovaj zaseok povezan je sa ostatkom sela betonskim mostom kojim je olakšan prilaz ka tom zaseoku u svim vremenskim uslovima. Dobio je naziv po Gaji koji se doselio iz stare Hercegovine.

Zaseok Popadići

Zaseok Popadići se nalazi u centralnom dijelu Lokanja sjeverno od asvaltnog puta. Dobio je naziv po svješteniku koji je tu nekada ranije živio, pa mu je popadija ostala udovica sa dosta djece koje su mještani nazivali ''попадићи'' te je čitav zaseok ostao pod tim imenom. Povezan je makadamskim putem sa susjednim zaseocima Savićima i Manojlovićima.

Zaseok Savići

Zaseok Savići nalazi se u centralnom dijelu Lokanja sjeverno od Lokanjske rijeke. Zaseok je udaljen od glavnog puta na oko dva kilometara. Od Savića vodi put u zaseok Bare (Pilica), takođe u dužini od dva kilometara.

Zaseok Gradac

Zaseok Gradac se nalazi na jugu sela Lokanja i graniči se sa selom Gornja Trnovica. Dobio je naziv po legendi o gradu koji je tu nekada postojao. U ovom zaseoku postoje ostaci ranijih građevina, cigla, zidanih kamenja i dijelovi grnčarije.

Zaseok Potoci

Zaseok Potoci se nalazi zapadno od zaseoka Jankovići za nepun jedan kilometar. Kroz ovaj zaseok prolazi makadamski put koji ga povezuje sa Jankovićima i dalje sa putem koji je prirodna granica Lokanja i Pilice. Dobio je ime po potocima koji prolaze kroz taj zaseok.

Zaseok Njiverice

Zaseok Njiverice se nalazi u centralnom dijelu Lokanja. Smješten je sjeverno od Lokanjske rijeke. Dobio je naziv po njivama na kojima se nalazi ovaj zaseok. U tom zaseoku nalazi se petorazredna područna škola.

Zaseok Jankovići

Zaseok Jankovići nalazi se na sjeveru Lokanja u graničnom dijelu prema selu Pilici. Kroz taj zaseok prolazi makadamski put sa kojim je povezan sa zaseocima Radonjići i Potoci i dolazi do asvaltnog puta koji vodi kroz Lokanj. Dobio je naziv po pretku Janku koji se doselio iz Ugljevika.

Zaseok Radonjići

Zaseok Radonjići se nalazi na sjeveru Lokanja i graniči se sa selom Pilica. Kroz Radonjiće prolazi makadamski put koji vodi od Raskršća ka Jankovićima ili prema Podgaju. Dobio je ime po Radonji, koji se doselio u ove krajeve 1523. godine. Vjerovatno se radi o knezu Radonji koji se pominje u jednom turskom dokumentu gdje se govori o organizaciji vlasti u Teočanskoj tvrđavi i nahiji.

Zaseok Podgaj

Zaseok Podgaj se nalazi jugoistočno od zaseoka Radonjići za oko jedan kilometar. Do njega vodi makadamski put od puta koji graniči između Lokanja i Pilice i dalje za groblje u Parovićima. Dobio je ime po pošumljenom dijelu zemljišta iznad zaseoka koji se zove Gaj, te su po tome naselje koje se nalazilo niže od Gaja nazivali pod-gaj, odnosno Podgaj.

Zaseok Pantići - Grab

Zaseok Pantići se nalazi na sjeveroistoku Lokanja uz sami put koji čini granicu između Lokanja i Pilice. Dobio je naziv po pretku Panti Ćuku ili Ćukoviću koji se doselio tu, a naziv Grab, zaseok je dobio po izvoru ispod drveta graba, koji je koristio prvi doseljenik Panto, a kasnije i njegov sin Toma, po kome je taj izvor i dobio naziv. U ovom zaseoku postoji veća zaravan koja se zove ''панђуриште''. što znači vašarište.

Zaseok Podosoje

Zaseok Podosoje se nalazi na jugoistočnom dijelu Lokanja na sjevernim padinama Brda, kota 385 i Simanića brda. Dobio je ime po tome što je zemljište ''подосојно'', zaklonjeno dobar dio od Sunca. Kroz Podosoje vodi put koji iz Roćevića vodi prema Lokanjskom Branjevu i glavnom putu.

Zaseok Gudura

Zaseok Gudura se nalazi na istočnom dijelu sela, sjeverno od rijeke i u zahvatu glavnog puta kroz Lokanj. Dobio je ime po konfiguraciji zemljišta na kome se nalazi, koje je dosta brdovito i teško prohodno. Sama riječ ''гудура'' znači teško prohodno.

Lokanjsko Branjevo

Lokanjsko Branjevo se nalazi na krajnjem istoku Lokanja, odnosno to je prvi zaseok na lijevoj strani kada se ulazi u Lokanj sa magistralnog puta Zvornik - Bijeljina. Dobio je ime po činjenici da sa Branjevom u Pilici čini jednu teritorijalnu cjelinu. Branjevo je dobilo ime po geografskom položaju terena koje je veoma pogodno za branjenje, odnosno odbranu.

Geografija

Ovo selo se prostire u zahvata vodoslivnice Lokanjske rijeke sa jedne i druge strane. Sačinjavaju je Gornji Lokanj i Donji Lokanj. Ta dva sela međusobno su povezana i ne djeli ih nikakva prirodna granica, već zamišljena administrativna granica. Sa sjevera se graniči sa Gornjom Krćinom i Pilicom, sa istoka sa Branjevom, sa juga sa Gornjim Šepkom, Roćevićem, Trnovicom, Jasenicom i Kiseljakom, a sa zapada sa selima Laze i Rastošnicom, odnosno planinom Majevicom.

Klima

Klima se odlikuje hladnim zimama i toplim ljetima. Januar je najhladniji mjesec, dok je jul najtopliji. Oblačnost je najveća u decembru, a najmanja u avgustu.

Zemljište

Zemljište Lokanja je brdovito sa veoma malo ravnica. Najniža tačka nadmorske visine je 160 metara, a najviša tačka nadmorske visine je 548 metara.

Površina

Površina Lokanja iznosi nepunih 28 kvadratnih kilometara.

Lokanjska rijeka

Lokanjska rijeka nastaje ispod planine Majevice kod zaseoka Lazarevići. Duga je oko 15 kilometara i protiče skoro sredinom Lokanja, pravcem zapad - istok. Prolazeći kroz Lokanj čitavom dužinom, rijeka ga napušta kod Mahmutove pećine i silaskom u ravnicu ispred Branjeva, pravi velike meandre i uliva se u rijeku Drinu istočno od Lokanjskog Branjeva. Ova rijeka je od velikog značaja za selo. Na toj rijeci je izgrađeno devet vodenica, ali nažalost, nijedna više nije u funkciji. Od tih vodenica ostali su samo temelji ili neki drugi tragovi da su postojali. Sa Lokanjske rijeke dovlačena je voda za domaćinstva.

Istorija

Područje Lokanja je bilo naseljeno još u davna vremena, ali pošto nije vršeno naučno ili etnološko, niti geološko istraživanje, nema tačnih podataka o naseljavanju ovih područja, kao i nastajanju i nestajanju pojedinih kultura na ovom području. U Lokanju postoje određeni pokazatelji da je ovo područje bilo naseljeno u starim vremenima.

Stari vijek

U Lokanju postoji mjesto zvano ''градац'' на подручју Локањског Брањева гдје су ископаване људске лобање и кости, као и остаци старих оружја. Мало дубљим копањем, могу се наћи остаци зидина, вјероватно из доба Римског царства. Осим поменутог мјеста, постоји и засеок Градац. Близу Локања, налазио се ''Римски пут'' koji je povezivao primorje doline rijeke Neretve, pa preko Sokoca i Romanije do doline rijeke Drine, zatim dolinom rijeke Drine do Rače i dalje do Sirmijuma (današnja Sremska Mitrovica). Taj put izgrađen je u trećem ili četvrtom vijeku. Poznato je da su tim putem išli trgovci iz Dubrovnika i da su ga dosta koristili. Taj put služio im je za trgovinu u dva pravca. Neposredno blizu Lokanja u Šepku im je bila raskrsnica, gdje se od ovoga puta odvajao jedan krak na sjever za Budim i Peštu, a ovaj glavni put je išao za Sremsku Mitrovicu preko Rače i dalje prema zapadu. Taj put koji je vodio od Dubrovnika, pa navedenim pravcem preko Zvornika i Bijeljine, dobio je naziv ''дубровачки пут'', po dubrovačkim karavanima koji su tuda prolazili.

Srednji vijek

U Lokanju postoje lokaliteti Parovići i Masnice. Naime, na Parovićima i Masnicama postoje nadgrobni spomenici - stećci iz srednjeg vijeka, kojih ima dosta. Ovi spomenici su vjerovatno vezani za neko veće naselje na lijevoj obali Parovićkog potoka, u pravcu zaseoka Podgaj. Tu se i danas iskopavaju ostaci posuđa i keramike.

U bližoj okolini Lokanja nalazili su se poznati hramovi iz tog vremena, kao što su:

Manastir Tronoša kod Loznice
Lovnica kod Šekovića
Manastir Tavna između Zvornika i Bijeljine
Manastir Ozren na pola puta između Doboja i Tuzle na planini Ozren

Novi vijek

Turska vladavina

Selo Lokanj, vjerovatno je palo 1520. padom tvrđave Teočak pod tursku vlast. Bosna i Hercegovina ostaje u sastavu Osmanskog carstva naredna četiri vijeka. U vrijeme turske vladavine, bila je česta pojava seljenja stanovništva. Doseljavanja u Lokanj uglavnom je bilo iz Hercegovine ili Crne Gore. Ta seljenja nisu bila brojčano masovna ili jednovremena, nego manje više, pojedinačna i u različitim vremenskim razmacima. Putna mreža u vrijeme turske vladavine skoro pa nije ni postojala sem kretanja pješadije i konjanika, a ti putevi su uglavnom služili Turcima da bi na konjima uzimali trećinu ili za razne načine ugnjetavanja srpskog stanovništva.

Srpski ustanci

Prvi srpski ustanak pod vođstvom Karađorđa Petrovića imao je velikog odjeka kod bosanskih Srba, naročito u Istočnoj Bosni. Iguman i manastira Tavne Jefto - Jeftimije Pljaco je bio veoma voljen iz okolnih sela (Lokanj, Pilica, Krćina, Banjica, Trnova...). On je organizovao jednu poveću četu odvažnih i mladih ljudi iz okolnih sela i sa njima prešao rijeku Drinu i pridružio se Karađorđevim ustanicima u Srbiji. Kada su Turci ugušili ustanak u Srbiji, Srbi iz okolnih sela manastira Tavna vratili su se u svoj kraj, ali se nisu smjeli vratiti svojim kućama, nego su hajdukovali po šumama, štiteći narod od turskog zuluma. 1807. u manastiru Tavna se naselio neki haračlija Kitovnica koji je srpskom narodu nametnuo veliki zulum, a njegove haračlije su zlostavljale i mučili srpsku sirotinju. Čuvši za ovo, hajduci izvrše napad na Turke u manastiru Tavna i sve ih pobiju. Nije prošlo mnogo od tog događaja, a Turci izvrše napad na manastir Tavnu, opljačkaju ga i spale, a kaluđeri su uspjeli da pobjegnu. Nakon oslobođenja Srbije 1814. vratio se iguman Jefto i počeo sa obnovom manastira. Teško je reći koliko je Srba iz tih krajeva učestvovalo u oba srpska ustanka.

Austro-ugarska vladavina

Okupacijom BiH, nastalo je dvovlašće, s jedne strane Turske koja nije povukla niti predala vlast sve do potpune aneksije, i sa druge strane Austrougarske. Prema popisu stanovništva iz tih vremena, Lokanj je imao 98 kuća sa 580 stanovnika. Austrougarska je kasnije aneksirala Bosnu i Hercegovinu 1908.

Prvi svjetski rat

Most na Kozluku za vrijeme Prvog svjetskog rata

Početkom Prvog svjetskog rata, Austrougarska je počela sa mobilizacijom muškaraca sposobnih za rat. Austrougarska je takođe mobilisala Srbe iz Lokanja, pošto se Lokanj u to vrijeme i nalazio u Austrougarskoj. Zvanični podaci o Lokanjcima u Prvom svjetskom ratu ne postoje, a potomci ratnika se ne sjećaju dovoljno, od nezvaničnih podataka, mnogo njih je pobjeglo u Srbiju. Prvi svjetski rat trajao je od 1914. do 1918. Srbija i njeni saveznici izašli su kao pobjednici u ratu, Austrougarska je izgubila rat i kao država nestala. Završetkom rata, na posjedu Austrougarske, formirane su nove države, među kojima je Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, kasnije preimenovana u Kraljevina Jugoslavija.

Savremeno doba

Lokanj u Kraljevini Jugoslaviji

Lokanj u međuratnom periodu je bio dosta miran. Nalazio se u Tuzlanskoj oblasti, a kasnije u Drinskoj banovini. Nedaleko od Lokanja, na Branjevu gdje su bili naseljeni Nijemci razvijao se mali zanatski centar za Lokanj, kao i u drugim selima. Tu su bili mlin za jedra koji je pokretao vjetar, dućani mješovite robe, osnovna škola, pošta, kovačnica, čitaonica. Pojedini imućni domaćini počinju, obično po jedno dijete, rijetko više, da upisuju u četvororazrednu školu. U Lokanju nije postojala škola, pa se pogađala u tri različita mjesta, zavisno iz koga su zaseoka: kod manastira Tavna, na Branjevu i u Skočiću.

Drugi svjetski rat

Jugoslavija je napadnuta 6. aprila 1941. godine od strane Njemačke i njenih saveznika Italije, Mađarske i Bugarske, zato što se narod pobunio protiv potpisivanja ''тројног пакта''. Lokanj se nalazio u NDH. Na samom početku rata, došlo je do velikog pogroma Lokanjaca. Najveći broj njih odveden je na prevaru, pozvani da navodno rade na popravci puta, a potom proslijeđeni u Jasenovac. Stradalo je 45-oro Lokanjaca u Jasenovcu (38-oro iz Donjeg Lokanja i sedmoro iz Gornjeg Lokanja). U Lokanju je počelo da se prikuplja oružje i drže straže, posebno prema ustaško-legionarskim utrvđenjima na obodima sela. Ubrzo će se na širem području nekoliko sela, novembra 1941. formirati Podrinjski četnički odred. O tome ne postoje pisani podaci, niti se svjedoci tog vremena pouzdano sjećaju, jer su jedinicu koja je bila stacionirana u Lokanju jednostavno svi zvali ''Манојловићеви четници'', po njenom komandantu Milanu Manojloviću iz Gornjeg Lokanja. Komanda ove jedinice tokom svih godina rata bila je u Popadićima. Istovremeno, na Majevici se formira partizanski pokret koji je svoja uporišta imao u Donjoj Trnovi, Vukosavcima i Loparama. U to vrijeme, ni četnici ni partizani nisu vršili prisilnu mobilizaciju, već su jednima i drugima prilazilo dobrovoljno. Oni koji se bolje sjećaju, kažu da su mnogi prelazili iz jedne vojske u drugu, pojedinci ali i čitave grupe. Sve je to bilo moguće u prvoj godini rata, dok su četnici i partizani sarađivali i čak ponegdje imali sadejstvo u akcijama. Na području Lokanja i okolnih sela, tokom 1943. bilo je stalnih čarki, manjih sukoba, likvidacija i odmazdi, ali ne i velikih frontalnih sukoba. Partizani su prolazili kroz Lokanj samo u većim formacijama. Pošto je Lokanj bio prepreka za komunikaciju partizanskih formacija između Majevice i Birča, njihove jedinice su preduzele veliku ofanzivu 20. januara 1944. na Jovanjdan, sa ciljem da potpuno unište četnike na tim prostorima. Napadi su krenuli sa više pravaca, iz zaseoka Podgaj, Jankovići i sela Jasenice i počela je bitka na brdu Čarkovača i stvoren je čvrst obruč. Kada se činilo da su četnici u bezizlaznoj situaciji, stiglo im je pojačanje, Lekini četnici, pa su probili obruč. Na poprištu bitke ostalo je na desetine mrtvih na obje strane. Bila je to najveća i poslednja bitka na ovom prostoru. Četnici su u to vrijeme bili slabo obavješteni, da je, po svjedočenjima, Manojlović 1945. održao govor svojim četnicima da je kraj rata blizu i da su partizani gotovi. Čak su i godinu dana poslije mnogi naseli na zamku od OZNE da dolazi kralj, a na tom putu bili su pohapšeni i zarađivali su dugogodišnje robije. Nakon dugog vremena, u Lokanju kod crkve podignut spomenik palim borcima i žrtava iz Drugog svjetskog rata i Rata u Bosni. Na spomeniku se nalaze sva imena boraca i žrtava rata, bez obzira kojim su vojnim jedinicama pripadali u ratu, smatrajući da su se svi borili za odbranu otadžbine i za odbranu svoga sela Lokanja. Tokom Drugog svjetskog rata, poginulo je ukupno 106 Lokanjaca.

Lokanj u Socijalističkoj Federativnoj Republici Jugoslaviji

Stariji mještani svjedoče da su postojale obaveze koje je svako domaćinstvo moralo predati državi. Nekad su bile rigorozne i morali su se ispuniti bez izuzetaka. Neposredno poslije rata u sklopu obaveznog rada, mnogi muškarci iz Lokanja su bili angažovani na sječi šume za državne potrebe, a žene iz Lokanja su se, osim ženskih, prihvatile i muških poslova oko kuće i u polju. Od početka 1970-ih mnogi iz Lokanja zaposlili su se u državnim firmama, a dobar dio stanovništva je otišao u inostranstvo, pa su time omogućili podizanje standarda svojih porodica. Tada se počinju graditi kuće od tvrdog materijala i život na selu postaje mnogo bolji nego do tada.

Lokanj za vrijeme raspada Jugoslavije

Raspad Jugoslavije nametnut je od separatističkih snaga unutar zemlje i svjetskih sila. Ogroman broj Srba nije željelo raspad Jugoslavije, jer su jedino u njoj kao narod živjeli u jednoj državi. Najveću tragediju je doživjela Bosna i Hercegovina u kojoj su se na relativno malom prostoru ratovale tri nacije i tri religije. Ratovao je svako sa svakim, mada su se Srbi često borili sami, dok su Hrvati i muslimani ratovali zajedno protiv Srba. Za vrijeme rata u Bosni, u Lokanju se relativno normalno radilo, naravno prilagođeno ratnim uslovima. Nije bilo masovnog razaranja i granatiranja u Lokanju, sem pojedinih slučajeva, pa su mještani mogli normalno da obrađuju zemlju, uspremaju usjeve ili da gaje stoku. Skoro svi muškarci do 60 godina života su bili angažovani u jedinicama za odbranu sela, a kasnije su djelovi jedinica, četa i bataljona, išli i na druga ratišta Republike Srpske. Vojska je išla na front po smjenama, jedan dio jedinice bio je na ratištu, dok je u isto vrijeme drugi dio jedinice odmarao kod kuće ili radeći normalno poljske poslove. Jedino kada su bila intenzivna borbena dejstva, tada je kompletna jedinica bila u rovovima. Rat je trajao pune tri godine, počev od kratkog rata u Sloveniji i rata u Hrvatskoj. U Lokanju je poginulo četiri boraca, a tri lica se vode kao žrtve rata.

Lokanj danas

Žitelji Lokanja danas vode fin i miran život. Lokanjci nastavljaju da žive i rade sa nešto smanjenim životnim standardom, jer su mnogi ostali bez posla pošto su mnoga privredna preduzeća, kako u Zvorniku, tako i u Srbiji gdje su bili zaposleni, bankrotirala i prestala da rade, što je dovelo do iseljavanja stanovništva. Mnogi mještani Lokanja danas najčešće napuštaju Lokanj i odlaze u inostranstvo u nadi da će pronaći posao.

Privreda

Stanovnici Lokanja su se bavili raznim poslovima i djelatnostima u borbi za opstanak. Mještani Lokanja danas se bave zemljoradnjom, voćarstvom i stočarstvom.

Zemljoradnja

Obrada zemljišta u Lokanju je sve do kraja Prvog svjetskog rata, pa može se reći i do pedesetih godina, radilo se veoma ''примитивно''. Veoma dugo se zemlja orala ralicom, bez prevrtanja, nego samo rovanjem zemlje. U Lokanju se uzgaja kukuruz, pšenica, raž, konoplja, lan i razno povrće. Bio je to mukotrpan posao sve do polovine 20. vijeka kada se uvodi mehanizacija.

Stočarstvo

Od stoke u Lokanju, gaje se goveda, ovce, svinje, koze, kokoške, guske, patke, ćurke i morke.

Voćarstvo

U Lokanju uspjevaju razne vrste voća: jabuke, kruške, višnje, kajsije, smokve, trešnje, šljive, breskve, orasi i grožđe.

Stanovništvo

Lokanj ima oko 800 domaćinstava. U njoj žive sledeće porodice u sledećim zaseocima:

Lazarevići: Lazarevići, Perići, Stevići, Stevanovići i Marinkovići

Arapovići: Stevanovići, Đorđići, Ristići, Vujevići, Mitrovići, Perići i Simići

Gajići: Gajići, Stevići, Stanimirovići, Lakići i Đurići

Popadići: Popadići, Perići, Bojići, Petrovići, Lazići i Savići

Savići: Savići, Stevanovići, Jovići, Filipovići, Radovanovići i Ristići

Gradac: Maksimovići, Marinkovići, Perići, Savići, Pantići i Đokići

Potoci: Simići, Ostojići, Markovići i Stanojevići

Njiverice: Stevići, Kojići, Savići, Ostojići, Đokići, Đukanovići, Ilići, Spasojevići, Jovići, Maksimovići, Vukići, Markovići, Mitrovići, Todorovići i Lakići

Jankovići: Jankovići, Lazarevići, Mijići i Manojlovići

Radonjići: Ilići, Perići, Mićići, Lukići. Jankovići, Nikolići, Mijići i Đukanovići

Podgaj: Živkovići, Pavlović, Mitrovići, Markovići i Perići

Pantići: Pantići, Tešići, Tomići, Cvjetinovići, Mićići, Lazarevići, Markovići, Todorovići, Ostojići, Milovanovići i Vukovići

Podosoje: Simanići, Mitrovići, Đorđići i Ilići

Gudura: Jevtići, Mićići, Živkovići, Lazarevići, Perići, Stevanovići, Cvjetinovići, Radovanovići, Mitrovići i Markovići

Lokanjsko Branjevo: Lakići, Tejići, Ilići, Tomići, Markovići i Goćići.

Kultura

U Lokanju se nalazi osnovna škola Nikola Tesla do 5 razreda. Selo Lokanj ima fudbalski tim FK Lokanj (3. liga). Crkva Presvete Bogorodice se nalazi u Gornjem Lokanju.

OŠ ''Никола Тесла'' Donji Lokanj

Učenici iz Lokanja su prije išli u Pilicu u školu. Pošto zgrada u Pilici nije mogla da primi sve učenike iz Lokanja, organi vlasti su počeli graditi školu u Lokanju. Prva škola napravljena je u zaseoku Njiverice u Đokićima 1950. Izgradnjom i otvaranjem nove osmogodišnje škole u Pilici 1971. godine ona postaje centralna škola, sa dvije područne škole u Njivericama i Barama. Škola u Lokanju, otvorena 1950. godine, oronula je, pa je odlučeno da se napravi nova škola, no ne na tom mjestu, nego nešto južnije na glavnom putu koje prolazi kroz selo. Nova škola izgrađena je 1989. a prve đake primila je školske 1990/91. Iz pojedinih zaselaka, djeca idalje idu u Pilicu u školu jer im je puno bliža. Otvaranjem škole imalo je nemjerljiv značaj u razvoju pismenosti na ovom području. Mnogi su krenuli na sredlje i više škole, a oni najbolji na fakultete.

FK Lokanj

1998. godine formiran je FK Lokanj. Stadion FK Lokanja se nalazi pri ulasku u Lokanj do glavnog puta.

Crkva u Lokanju

Pretpostavlja se da je postojala crkva na području Lokanja, ali teško je reći gdje se ta crkva nalazila i da li je uopšte postojala. Postoji mnogo pokazatelja da je postojala neka crkva. Na tromeđi sela Lokanj - Jasenica - Kiseljak, jugozapadno od zaseoka Gajići, nalazi se lokalitet koji nosi naziv Crkvine, pa se može pretpostaviti da je na tom prostoru bila crkva. Tokom kopanja rovova zbog rata u Bosni na tom lokalitetu, pronađen je zvečak od crkvenog zvona. Zaseok Popadići dobili su naziv po popu koji je živio na tom mjestu. 1987. godine crkvena opština Lokanj je izdvojena iz uprave manastira Tavna i formirana je nova zasebna parohija koja je obuhvatila Gornji i Donji Lokanj.

Krsne slave

U Lokanju se slave sljedeće krsne slave:

Sveti Arhiđakon Stefan - Stjepanjdan (9. januar)
Sveti Vasilije Veliki - Vasiljevdan (14. januar)
Sveti Jovan Krstitelj - Jovanjdan (20. januar)
Sveti Lazar - Lazareva Subota (pokretni praznik - subota)
Sveti Georgije - Đurđevdan (6. maj)
Sveti apostol i jevanđelista Marko - Markovdan (8. maj)
Rođenje Svetog Jovana Krstitelja - Ivanjdan (7. jul)
Sveti Sisoje (19. jul)
Sveti Joakim i Ana - Aćimovdan (22. septembra)
Sveta Petka (27. oktobar)
Sveti apostol Luka (31. oktobar)
Sveti Avramije Zatvornik (11. novembar)
Sveti arhangel Mihailo - Aranđelovdan (21. novembar)
Sveti Nikola - Nikoljdan (19. decembar)

Lokanjska preslava je Spasovdan.

Literatura

Deo teksta preuzet iz knjige Lokanj: ljudi, vrijeme, običaji.