Ligursko more
Ligursko more se nalazi između obala italijanskih oblasti Ligurija i Toskana sa jedne i ostrva Korzika i Elba sa druge strane. Najvažnija luka je Đenova, a drugi grad po važnosti je Livorno. Severozapadna obala je poznata po prijatnoj klimi i lepoti obale, u njenom pordužetku se nalazi čuvena Azurna obala. Najveća dubina je 2850 m severozapadno od Korzike.
Geografija
urediMore graniči sa Italijom sve do granice sa Francuskom i francuskim ostrvom Korzika. Na istoku se more graniči sa Tirenskim morem, dok se na zapadu graniči sa samim Sredozemnim morem. Đenova je najistaknutiji grad u ovoj oblasti. Severozapadna obala je poznata po svojoj lepoti i povoljnoj klimi.
Đenovski zaliv je njegov najseverniji deo. More prihvata reku Arno sa istoka i mnoge druge reke koje potiču sa Apenina. Luke Đenova, La Specija i Livorno nalaze se na njegovoj kamenitoj obali. Dostiže maksimalnu dubinu od više od 9,300 ft (2,835 m) severozapadno od Korzike.
Prema studiji iz 1983. godine, od 1977. serija eksperimentalnih analiza o varijacijama nivoa mora u Đenovi i Imperiji istakla je „postojanje sejšskog talasa sa srednjim periodom od 5,8 sati“, čiji razlozi u to vreme još nisu bili objašnjeni. Ligursko more je modelovano kao pravougaoni poluzatvoreni basen sa uzdužnom dužinom od 40 km i poprečnim od 10 km, sa prosečnom konstantnom dubinom od 2000 m.[1]
Opseg
urediMeđunarodna hidrografska organizacija definiše granice Ligurskog mora na sledeći način:[2]
Na jugozapadu. Linija koja spaja rt Kors (Rt Groso, 9°23′E) severnu tačku Korzike do granice između Francuske i Italije (7°31′E).
Na jugoistoku. Linija koja spaja rt Korz sa ostrvom Tineto (44° 01′ N 9° 51′ E / 44.017° S; 9.850° I) i odatle preko ostrva Tino i Palmarija do tačke San Pjetro (44° 03′ N 9° 50′ E / 44.050° S; 9.833° I) na obali Italije.
Na severu. Ligurijska obala Italije.
Proticanja
urediLigurijsko more je opterećeno modifikovanom atlantskom vodom (MAV) na njegovoj površini i Levantijskom srednjom vodom u dubini. Takođe je prekriveno dvema glavnim strujama koje okružuju ostrvo Korzika: strujom Zapadne Korzike i Tirenskom strujom koja dopire do Kanala Korzike.[3]
Konzervacija
urediDa bi se obezbedila zaštita brojnih vrsta kitova (kitovi i delfini; pliskavice se ne nalaze u ovom delu Sredozemnog mora) u Ligurskom moru, pogranične zemlje su 1999. godine uspostavile status mora kao SPAMI. Međunarodno utočište kitova u Ligurskom moru sada pokriva 84.000 km2 (32.000 sq mi) obuhvatajući teritorijalne vode kao i otvoreno more.
Galerija
urediReference
uredi- ^ Lorenzo Papa (1. 12. 1983). „A numerical computation of a seiche oscillation of the Ligurian Sea” (pdf). Geophysical Journal International. Oxford University Press. 75 (3): 659—667. ISSN 0956-540X. OCLC 4640460944. doi:10.1111/j.1365-246X.1983.tb05004.x . Arhivirano (PDF) iz originala 29. 7. 2018. g.
- ^ „Limits of Oceans and Seas, 3rd edition” (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Arhivirano iz originala (PDF) 5. 10. 2018. g. Pristupljeno 28. 12. 2020.
- ^ S. Vignudelli1, P. Cipollini, F. Reseghetti, G. Fusco, G. P. Gasparini, G. M. R. Manzella (2003). „Comparison between XBT data and TOPEX/Poseidon satellite altimetry in the Ligurian-Tyrrhenian area” (pdf). Annales Geophysicae. European Geosciences Union. 21 (21): 123—135. Bibcode:2003AnGeo..21..123V. ISSN 0992-7689. doi:10.5194/angeo-21-123-2003 . Arhivirano (PDF) iz originala 20. 11. 2008. g. At the introductory paragraph.
- ^ „Statistiche I.Stat”. ISTAT. 28. 12. 2012.
- ^ „Popolazione residente al 1 Gennaio 2020”. Istat. Arhivirano iz originala 18. 07. 2020. g. Pristupljeno 11. 3. 2021.
- ^ „Mar Ligure”. Marina Militare. Pristupljeno 16. 5. 2019.
- ^ Abram, David; Geoffrey Young; Theo Taylor; Nia Williams (2003). The Rough Guide to Corsica. Rough Guides. str. 87–90. ISBN 1-84353-047-3.
- ^ ll porticciolo di Barcaggio è di fronte all'isola della Giraglia, dove si trova uno dei più potenti fari del Mediterraneo. Noyoux, Vincent (2004). „Barcaggio”. Corsica - Geoguide (na jeziku: italijanski). Milan, Italy: Touring Editore. str. 90. ISBN 978-88-365-2976-6.
- ^ „Répertoire national des élus: les maires”. data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (na jeziku: francuski). 2. 12. 2020.
- ^ „Dizionario d'ortografia e di pronunzia”. Arhivirano iz originala 17. 06. 2018. g. Pristupljeno 26. 03. 2023.
- ^ Francesca Ghiggini (1999). „La fondazione antelamica di una chiesa genovese: San Lorenzo a Portovenere” (pdf). I Quaderni del MAES (na jeziku: Italian). University of Bologna. 1 (2): 65—83. ISSN 1593-8999. doi:10.6092/issn.2533-2325/8096. Arhivirano iz originala 25. 4. 2018. g.
- ^ „Statistiche demografiche ISTAT”. Demo. Arhivirano iz originala 24. 7. 2019. g. Pristupljeno 28. 4. 2020.
- ^ „Nostra Signora del Pianto, un'antica tradizione per i cadamoti” (na jeziku: Italian). Pristupljeno 23. 5. 2018.
- ^ „A Virtual Tour of Italy's Coastal Villages: Cinque Terre - Tripoetic Blog”. Tripoetic Blog (na jeziku: engleski). 2016-06-01. Arhivirano iz originala 23. 02. 2017. g. Pristupljeno 2017-02-22.
- ^ „Turismo La Spezia”. Arhivirano iz originala 2014-02-03. g. Pristupljeno 10. 8. 2022.
- ^ Carey, Meredith. „How Disney and Pixar's 'Luca' Built a Fictional Town Using the Best Parts of Cinque Terre”. Condé Nast Traveler (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-06-20.
- ^ Frisoni, Gaetano (1910). Dizionario Genovese-Italiano e Italiano-Genovese (na jeziku: italijanski). Genoa: Nuova Editrice Genovese.
- ^ Carey, Meredith (28. 4. 2021). „How Disney and Pixar's 'Luca' Built a Fictional Town Using the Best Parts of Cinque Terre”. Condé Nast Traveler (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-06-20.
- ^ „Statistiche demografiche ISTAT”. Istituto Nazionale di Statistica (ISTAT). 1. 1. 2016. Arhivirano iz originala 15. 09. 2016. g. Pristupljeno 8. 9. 2016.
- ^ Frisoni, Gaetano (1910). Dizionario Genovese-Italiano e Italiano-Genovese (na jeziku: italijanski). Genoa: Nuova Editrice Genovese.
- ^ Carey, Meredith (28. 4. 2021). „How Disney and Pixar's 'Luca' Built a Fictional Town Using the Best Parts of Cinque Terre”. Condé Nast Traveler (na jeziku: engleski). Pristupljeno 20. 6. 2021.
- ^ „Manarola, è morto Mario Andreoli: aveva inventato il celebre presepe luminoso sulla collina”. ilsecoloxix.it. ilsecoloxix.it. 22. 12. 2022. Pristupljeno 22. 12. 2022.
- ^ „Morto Andreoli, l'inventore del presepe luminoso di Manarola”. ansa.it. ansa.it. 22. 12. 2022. Pristupljeno 22. 12. 2022.
- ^ Collection of images of Sori
- ^ „UNdata”. United Nations. United Nations Statistic Division. 3. 2. 2017. Pristupljeno 24. 3. 2017.
- ^ „Addio alle vecchie Province”. Il Sole 24 ORE. Il Sole 24 Ore. Pristupljeno 24. 3. 2017.
- ^ „Resident population and present population”. Istat Statistics. ISTAT. Pristupljeno 24. 3. 2017.
- ^ „Urbanismi, Cluster urbani e aree metropolitane – volume primo, Italia” (PDF) (na jeziku: italijanski). Arhivirano iz originala (PDF) 6. 10. 2014. g. Pristupljeno 23. 2. 2013.
- ^ „Savona weather averages”. Enea. Pristupljeno 5. 8. 2012.
- ^ „Imperia weather averages”. Enea. Arhivirano iz originala 8. 11. 2012. g. Pristupljeno 5. 8. 2012.
- ^ „Sanremo weather averages”. ENEA. Arhivirano iz originala 01. 04. 2011. g. Pristupljeno 5. 8. 2012.
- ^ „Sanremo historic weather averages”. Intellicast. Pristupljeno 24. 9. 2009.
- ^ „Aegitna”. Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (na jeziku: nemački). I. 1893. str. 477.
- ^ Meeks, Jacqueline Monsigny, Edward (2007). Le roman du festival de Cannes (na jeziku: francuski). Monaco: Rocher. str. 19. ISBN 978-2268061931.
- ^ „Population, total”. World Bank. Arhivirano iz originala 20. 2. 2021. g. Pristupljeno 18. 9. 2019.
- ^ „Demography / Population and employment / IMSEE - Monaco IMSEE”. www.monacostatistics.mc. Arhivirano iz originala 30. 10. 2020. g. Pristupljeno 25. 9. 2020.
- ^ „The 1.25-mile waterfront stretch in Monaco that used to be the world's most expensive street looks no different from the rest of the city”. Business Insider. Pristupljeno 21. 7. 2022.
- ^ „Monaco Is The Most Expensive Place To Buy Property In The World”. Arhivirano iz originala 29. 5. 2022. g. Pristupljeno 21. 7. 2022.
- ^ Freely, John, The western shores of Turkey: discovering the Aegean and Mediterranean coasts, str. 91.
- ^ javnom vlasništvu: Coolidge, William Augustus Brevoort (1911). „Antibes”. Ur.: Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica (na jeziku: engleski). 2 (11 izd.). Cambridge University Press. str. 120—121. Jedna ili više prethodnih rečenica uključuje tekst iz publikacije koja je sada u
Literatura
uredi- Baughan, Rosa (1880). Winter havens in the sunny South, a complete handbook to the Riviera. London: The Bazaar.
- Black, Charles B. (1887). The Riviera, Or The Coast from Marseilles to Leghorn, Including Carrara, Lucca, Pisa, Pistoja and Florence (Third izd.). Edinburgh: Adam and Charles Black.
- „Into the Blue: 3 Top Locations to Scuba Dive in Liguria”.
- „Statistiche demografiche ISTAT”. Demo.istat.it.
- Italy. „Italy: Portofino guide”. Telegraph. Pristupljeno 2013-01-11.
- Ross, Rory (2007-09-01). „Portofino: a port town that has evaded the uglier side of tourism - Europe - Travel”. The Independent. Pristupljeno 2013-01-11.
- „Culture of Italy's Riviera and Cinque Terre Liguria Region”. Trips 2 Italy. 6. 6. 2020.[mrtva veza]
- Kluge, Sindy; Salomon, Corinna; Schumacher, Stefan (2013—2018). „Modern research on Raetic”. Thesaurus Inscriptionum Raeticarum. Department of Linguistics, University of Vienna. Pristupljeno 26. 7. 2018.
- Françoise Bader (2003), Une traversée menée à terme: noms de conquérant i.e. en étrusque (Pélasges, Tyrrhènes, Tusci, Etrusci, Tarkon, Tarquin), pp 33-49, in Linguistica è storia. Sprachwissenschaft ist Geschichte. Scritti in onore di Carlo De Simone. Festschrift fùr Carlo De Simone, a cura di Paolo Poccetti, Simona Marchesini, Pisa 2003.
- Herodotus (1920). The Histories. Prevod: A.D. Godley. Cambridge MA: Harvard University Press. 1.94.
- Wallace, Rex E. (2018), „Lemnian language”, Oxford Research Encyclopedia of Classics (na jeziku: engleski), Oxford University Press, ISBN 978-0-19-938113-5, doi:10.1093/acrefore/9780199381135.013.8222
- Turfa, Jean MacIntosh (2017). „The Etruscans”. Ur.: Farney, Gary D.; Bradley, Gary. The Peoples of Ancient Italy. Berlin: De Gruyter. str. 637—672. ISBN 978-1-61451-520-3. doi:10.1515/9781614513001.
- De Grummond, Nancy T. (2014). „Ethnicity and the Etruscans”. Ur.: McInerney, Jeremy. A Companion to Ethnicity in the Ancient Mediterranean. Chichester, UK: John Wiley & Sons, Inc. str. 405—422. ISBN 9781444337341. doi:10.1002/9781118834312.
- Shipley, Lucy (2017). „Where is home?”. The Etruscans: Lost Civilizations (na jeziku: engleski). London: Reaktion Books. str. 28—46. ISBN 9781780238623.
- Drews, Robert (1995). The End of the Bronze Age: Changes in warfare and the catastrophe ca. 1200 B.C. Princeton University Press. str. 54.
- Heubeck, Alfred (1961). Praegraeca: sprachliche Untersuchungen zum vorgriechisch-indogermanischen Substrat. Erlangen. str. 65ff.
- Liddell, Henry George; Scott, Robert. „Τυρσηνός”. A Greek-English Lexicon. Perseus. Tufts U.
- Abulafia, David (2014). The great sea - A human history of the Mediterranean. London UK: Penguin Books. ISBN 978-0141969992.
- de Blij, H. J.; O. Muller, Peter; Nijman, Jan (2010). „Regions of the Realm”. The World Today: Concepts and Regions in Geography. John Wiley & Sons. str. 63. ISBN 9780470646380.
- Bonifay, Eugène; Yannis Bassiakos; Marie-Françoise Bonifay; Antoine Louchard; Cécile Mourer-Chauviré; Elisabeth Pereira; Yves Quinif; Michèle Salotti (decembar 1998). „La Grotte de la Coscia (Rogliano, Macinaggio). Étude Préliminaire d'un Nouveau Site du Pléistocène Supérieur de Corse”. Paleo (na jeziku: francuski) (10). Pristupljeno 2014-04-29.
Spoljašnje veze
uredi- „Map of Italy - Holiday homes and villa rentals, self catering in Italy”. Holiday homes for rent. Arhivirano iz originala 28. 08. 2021. g. Pristupljeno 26. 03. 2023.
- „Liguria - region, Italy”. Britannica.<