Koporiće

Koporiće
Koporiće;
Administrativni podaci
Država	Srbija
Autonomna pokrajina	Kosovo i Metohija
Upravni okrug	Kosovskomitrovački
Opština	Leposavić
UNMIK	Leposavić
Stanovništvo
— 2011.	oko 86
Geografske karakteristike
Koordinate	43° 08′ 30″ S; 20° 51′ 55″ I / 43.1417° S; 20.8653° I
Vremenska zona	UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST)
Aps. visina	935 m
	Koporiće Koporiće na karti Srbije
Ostali podaci
Registarska oznaka	KM

Koporiće (Koporić, Koporići) je naselje u opštini Leposavić na Kosovu i Metohiji, smešteno na padinama Kopaonika i 11 km udaljeno od Leposavića. Tokom srednjeg veka, Koporiće je bilo rudarsko naselje, rudna oblast u kojoj se vadilo olovo (sa malom količinom srebra) i trg. U Povelji kralja Milutina (1282—1321) iz 1315. godine, povodom osnivanja manastira Banjske, selo se pominje pod nazivom Koporiti. 1890. to je bilo pogranično selo između Srbije i Turske, u kojem se desio napad na Srbe. Boja Jakovević iz Crkoleza, Dobrosav Jeftić iz Belice i Dobrosav Jeftić iz Sogrla su u izveštaju od 11. maja 1890. godine opisali nasilja Arnauta protiv Srba iz tih sela. Proterali su ih u Srbiju i oteli im kuće. Sedam familija od 73 ljudi se iselilo 3. maja. Ponudili su da im budu pratnja do granice, zbog sigurnosti, ali su i tu pripremili zasedu. U pograničnom selu, muslimani iz sela Koporiće, tzv. Kolašinski Turci su tobože napali njih, ali ni jedan musliman nije stradao, 5 Srba je ubijeno, jedan mladić je ranjen a spasilo se samo 16 Srba, prelaksom u Srbiju. Ostali su postali plen i roblje muslimana iz Ibarskog Kolašina.^[1]

Geografija i etimologija

Površina katastarske opštine Koporiće gde je atar naselja iznosi 883 ha i pripada mesnoj zajednici Leposavić. Po položaju, ovo selo spada u planinska sela (srednja nadmorska visina sela je 935 metara), jer je na jugozapadnim obroncima Kopaonika i granično je naselje sa opštinom Brus. Na istoku sela nalazi se Ćićavica, sa nadmorskom visinom od 1268 metara, na kojoj su na više mesta stara rudarska okna koja su danas zapuštena. Koporiće je bogato prirodnim izvorima, čija se voda koristi za piće i napajanje stoke.

Naziv sela je nastao od reči kopati i riti jer to je predeo gde se uvek kopalo u potrazi za rudom.

Demografija

popis stanovništva 1948: 70
popis stanovništva 1953: 123
popis stanovništva 1961: 181
popis stanovništva 1971: 178
popis stanovništva 1981: 126
popis stanovništva 1991: 93

U naselju 2004. godine živi 86 stanovnika u 27 domaćinstva. Današnji rodovi su: Gvozdenovići, Grujići, Milanovići, Radoičići, Todići, Banjci, Milenkovići, Miletići, Radosavljevići, Dimići, Jankovići, Mijailovići.

Vidi još

^ Peruničić, Branko (1985). Pisma srbskih konzula iz Prištine 1890.-1900, pp. 67.-69. Beograd: Narodna knjiga.

[1] Peruničić, Branko (1985). Pisma srbskih konzula iz Prištine 1890.-1900, pp. 67.-69. Beograd: Narodna knjiga.

[1]