Uređeni par realnih brojeva, označen sa , pri čemu su i realni brojevi (), naziva se kompleksan broj.[1][2] (Realan broj je „prost“, dok je uređeni par „složen“, ili kompleksan, jer ga sačinjavaju dva broja). Skup svih ovakvih parova, odnosno svih kompleksnih brojeva, označavamo sa i on je suštinski Dekartov proizvod . Uređeni par , kao kompleksan broj, zapisuje se još kao . Pritom se element naziva imaginarna jedinica, i ima svojstvo da je . [3] Imaginarni broj se u fizici često obeležava i latiničnim slovom .
U skupu kompleksnih brojeva moguće je vršiti operacije sabiranja, množenja i deljenja i one se definišu na sledeći način:
(sabiramo prvi sa prvim, drugi sa drugim)
(do ovog rezultata je lako doći ako ih pomnožimo u obliku i zapamtimo da je )
(primenimo metodu kao kod množenja, s tim što izraz u imeniocu pomnožimo sa )
U kompleksnom broju broj se naziva realni deo i piše se , a broj je imaginarni deo i piše se .
Kompleksan broj čiji je realni deo jednak nuli naziva se čisto imaginarni broj.
Skup realnih brojeva može se posmatrati kao podskup skupa kompleksnih brojeva (kad je drugi član uređenog para, odnosno koeficijent uz , jednak nuli). Iako se kompleksnim brojevima ne izražavaju količine, kao što je to slučaj s realnim brojevima, njihovo uvođenje se koristi u rešavanju problema sastavljenih u terminima realnih brojeva, na primer, problema o prolazu struje kroz provodnik, o profilu krila aviona (koristeći funkcije Žukovskog), itd.
Nije manje važna ni primena kompleksnih brojeva na čisto matematičke probleme. Tako na primer, za nalaženje korena kubne jednačine potrebne su operacije s kompleksnim brojevima.[4] Istorijski, kompleksni brojevi su uvedeni zbog rešavanja kvadratnih jednačina. Svaka kvadratna jednačina oblika ima dva rešenja u skupu kompleksnih brojeva, dok smo u skupu realnih brojeva nailazili na problem kad je u rešenju oblika izraz ispod korena bio negativan. Uvođenjem imaginarnog broja sa svojstvom da je , koren poprima oblik i rešenje dobijamo u skupu kompleksnih brojeva. Činjenica da kompleksni brojevi ne izražavaju veličine dala je povod za idealističko tumačenje kompleksnih brojeva (G. Lajbnic). velika zasluga u smislu materijalističkog tumačenja kompleksnih brojeva pripada L. Ojleru. Kompleksni broj se aksiomatski definiše kao uređen par realnih brojeva . Formule sabiranja, množenja, deljenja se postuliraju ovako:
,
,
.
Par se naziva imaginarna jedinica i označava simbolom . Iz poslednjih formula proizilazi da je . Operacije sa kompleksnim brojevima zadovoljavaju obične zakone komutativnosti, distributivnosti i asocijativnosti (kao i u slučaju realnih brojeva). Međutim, operacije s kompleksnim brojevima pod radikalima (korenima) donekle se razlikuju od analognih operacija s realnim brojevima. Tako je
Definiciju kompleksnih brojeva kao uređenih parova dao je Vilijam R. Hamilton, irski matematičar (1805– 1865) Ta se definicija temelji samo na osobini realnih brojeva, čime se izbjegava donekle nerazjašnjeni pojam broja .
S druge strane, zapis oblika pogodniji je za računanje.
Oba oblika kompleksnog broja
i
potpuno su ekvivalentna.
Skup kompleksnih brojeva je skup svih brojeva oblika , gde su .
Posebno je .
je realni deo kompleksnog broja ,
je imaginarni deo kompleksnog broja .
Algebarski oblik kompleksnog broja je
za
Trigonometrijski oblik kompleksnog broja je
pri čemu je
modul
argument
Eksponencijalni oblik kompleksnog broja je
za
pri čemu je
modul
argument
Dva kompleksna broja su jednaka ako su im jednaki realni i imaginarni delovi.
Konjugovano kompleksni broj broja je broj .
Modul ili apsolutna vrednost kompleksnog broja je nenegativni realni broj .
U skupu kompleksnih brojeva skalarnom proizvodu vektora odgovara pojam realnog proizvoda kompleksnih brojeva koji je skalarni proizvod vektora koji su određeni kompleksnim brojevima koji se množe.
Definicija
Realan proizvod kompleksnih brojeva i , u oznaci , je realan broj određen kao
Neka su A i B tačke određene kompleksnim brojevima i Lako je proveriti da je
Osobine realnog proizvoda dva kompleksna broja
(za tačke A i B kompleksne ravni određene kompleksnim brojevima i )
Realan proizvod kompleksnih brojeva i jednak je potenciji koordinatnog početka kompleksne ravni u odnosu na krug čiji je prečnik , gde su i tačke kompleksne ravni određene kompleksnim brojevima Q .
Tačka je sredina duži AB određena kompleksnim brojem , potencija tačke u odnosu na krug sa središtem u tački i poluprečnikom
jednaka je
Neka su tačke ,,, tačke kompleksne ravni određene kompleksnim brojevima , , , . Tada su sledeća tvrđenja ekvivalentna:
Središte kružnice opisane oko trougla nalazi se u koordinatnom početku kompleksne ravni. Ako su temena , , trougla određena kompleksnim brojevima , , respektivno, tada je ortocentar tog trougla određen kompleksnim brojem .
Kompleksni brojevi se često predstavljaju vektorima u kompleksnoj ravni (slika dole). Geometrijski smisao brojeva vidi se na crtežu. U sabiranju kompleksnih brojeva njihovi vektori se sabiraju po pravilu paralelograma.
Dužina vektora je moduo, ili modul kompleksnog broja, a kao što se vidi na gornjoj slici, može se dobiti pomoću Pitagorine teoreme. Modul, intenzitet kompleksnog broja često označavamo kao apsolutnu vrednost, tj. udaljenost broja od ishodišta koordinatnog sistema: .
Kompleksni brojevi u trigonometrijskom obliku su usko povezani s eksponencijalnom funkcijom imaginarnog argumenta. Važi sledeća Ojlerova formula:
;
pomoću nje se definiše stepenovanje kompleksnih brojeva, logaritam kompleksnog broja i dr.
Kompleksni brojevi obrazuju algebarsko zatvoreno polje. Polje kompleksnih brojeva je proširenje polja realnih brojeva pridruživanjem ovom polju elementa , takvog da je .
Množenje
Množenje kompleksnih brojeva u trigonometrijskom obliku je slično množenju kompleksnih brojeva u standardnom obliku.
Jedan alternativni način definisanja tačke P u kompleksnoj ravni, osim korišćenja x- i y- koordinata, je upotreba rastojanja tačaka od O, tačke čije su koordinate (0, 0) (koordinatni početak), zajedno sa uglom između pozitivne realne ose i linijskog segmenta OP u smeru nauprot kretanja kazaljki na satu. Ova ideja proizvodi polarni oblik kompleksnih brojeva.
Apsolutna vrednost (ili moduo ili magnituda) kompleksnog broja z = x + yi je
Ako je z realni broj (npr., y = 0), onda je r = | x |. Generalno, po Pitagorinoj teoremi, r je rastojanje od tačke P koja predstavlja kompleksni broj z do koordinatnog početka. Kvadrat apsolutne vrednosti je
Argumentz (koji se u mnogim primenama naziva „fazom“) je ugao poluprečnikaOP sa pozitivnom realnom osom, i piše se kao . Kao i kod modula, argument se može odrediti iz pravougaonog oblika :[12]
Normalno, kao što je dato gore, glavna vrednost se razmatra na intervalu (−π,π]. Vrednosti u opsegu [0,2π) se dobijaju dodavanjem 2π ako je vrednost negativna. Vrednost φ se izražava u radijanima ugla. Ona može da bude povećana za celobrojni umnožak od 2π i da se još uvek odnosi na isti ugao. Stoga se arg funkcija ponekad smatra multivrednosnom. Polarni ugao kompleksnog broja 0 je neodređen, mada se arbitrarni izbor ugla 0 često pravi.
Zajedno, r i φ daju jedan dodatni način prikazivanja kompleksnih brojeva, polarni oblik, pošto kombinacija modula i argumenta u potpunosti specificiraju poziciju tačke u ravni. Originalne pravougaone koordinate se mogu izvesti iz polarnih primenom formula zvanih trigonometrijska forma
Formule za množenje, deljenje i stepenovanje su jednostavnije u polarnom obliku nego korespondirajuće formule u Kartezijanskim koordinatama. Za dva data kompleksna broja z1 = r1(cos φ1 + i sin φ1) i z2 = r2(cos φ2 + i sin φ2), zbog dobro poznatih trigonometrijskih relacija
se može izvesti
Drugim rečima, apsolutne vrednosti se množe a argumenti se dodaju čime se dobija polarni oblik proizvoda. Na primer, množenje sa i je istovetno sa zaokretom za četvrtinu kruga u smeru suprotnom kretanju kazaljki na satu, čime se proizvodi i2 = −1. Slika na desnoj strani ilustruje množenje
Pošto su realni i imaginarni deo broja 5 + 5i jednaki, argument tog broja je 45 stepeni, ili π/4 (u radijanima). S druge strane, to je isto tako suma uglova u koordinatnom početku crvenog i plavog trougla, koji su arctan(1/3) i arctan(1/2). Stoga formula
važi. Pošto se arctan funkcija može veoma efikasno aproksimirati, formule poput ove —poznate kao formule slične Mašinovim — se koriste za aproksimacije visoke preciznosti vrednosti π.
U matričnom obliku sabiranje, oduzimanje i množenje radimo tako što sabiramo, oduzimamo i množimo odgovarajuće matrice koje predstavljaju kompleksan broj.
Recipročnu vrednost u ovom zapisu računamo traženjem inverzne matrice. Deljenje definišemo kao množenje recipročnom vrednošću.
^Complex Variables (2nd Edition), M.R. Spiegel, S. Lipschutz, J.J. Schiller, D. Spellman, Schaum's Outline Series, Mc Graw Hill (USA). ISBN978-0-07-161569-3.
Aufmann, Richard N.; Barker, Vernon C.; Nation, Richard D. (2007). „Chapter P”. College Algebra and Trigonometry (6 izd.). Cengage Learning. str. 66. ISBN978-0-618-82515-8.
Press, WH; Teukolsky, SA; Vetterling, WT; Flannery, BP (2007). „Section 5.5 Complex Arithmetic”. Numerical Recipes: The Art of Scientific Computing (3rd izd.). New York: Cambridge University Press. ISBN978-0-521-88068-8. Arhivirano iz originala 13. 03. 2020. g. Pristupljeno 06. 04. 2017.
The Road to Reality: A Complete Guide to the Laws of the Universe. 2005. ISBN978-0-679-45443-4.. by Roger Penrose; Alfred A. Knopf. Chapters 4–7 in particular deal extensively (and enthusiastically) with complex numbers.
Unknown Quantity: A Real and Imaginary History of Algebra. ISBN978-0-309-09657-7.. by John Derbyshire; Joseph Henry Press. (hardcover 2006). A very readable history with emphasis on solving polynomial equations and the structures of modern algebra.
Visual Complex Analysis. ISBN978-0-19-853447-1.. by Tristan Needham; Clarendon Press. (hardcover, 1997). History of complex numbers and complex analysis with compelling and useful visual interpretations.