Zaostavština Dragomira Glišića
Zaostavština Dragomira Glišića čine kuća sa dvorištem i atelje sa devedeset šest uljanih slika, trideset crteža i ostalim pokretnim predmetima (slikarski pribor, biblioteka, lični predmeti, nameštaj). Zaostavština predstavlja nepokretno kulturno dobro kao spomenik kulture.[1]
| Zaostavština Dragomira Glišića | |
|---|---|
 Kuća Dragomira Glišića | |
| Opšte informacije | |
| Mesto | Beograd |
| Opština | Savski venac |
| Država |  Srbija |
| Tip kulturnog dobra | Spomenik kulture |
| Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture |
| beogradskonasledje | |
Porodična kuća Dragomira Glišića (1872—1957), slikara i ratnog fotografa, izgrađena je devedesetih godina 19. veka, sa slikarskim ateljejem namenski građenim i funkcionalno oblikovan, podignut je tridesetih godina 20. veka. Ambijent ateljea je potpuno autentičan.
Slikareva zaostavština sastavljena je tako da se kroz nju hronološki i tematski mogu pratiti razvojni put i interesovanja slikareva u toku celokupnog stvaralaštva u kome je nastao veliki broj portreta, pejzaža, velikih figuralnih kompozicija, mrtvih priroda. U zaostavštini nije zastupljeno Glišićevo ratno slikarstvo iz perioda Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. Ono se sa drugim dokumentima i materijalom iz toga vremena nalazi u Vojnom muzeju u Beogradu.
