Episkop pakrački Josif

Josif Putnik
Josif Putnik
Lični podaci
Datum rođenja	28. decembar 1777.
Mesto rođenja	Novi Sad, Habzburško carstvo
Datum smrti	4. novembar 1830. (52 god.)
Mesto smrti	Temišvar, Habzburško carstvo

Josif (Jovan Putnik, Novi Sad, 28. decembar 1777. — Temišvar, 4. novembar 1830) je bio episkop Srpske pravoslavne crkve na prestolu pakračkih i temišvarskih vladika.

Život

Josif Putnik (u svetu Jovan) rođen je 1777. godine u Novom Sadu od roditelja Dimitrija sudskog člana i Marije, rođene Saploncai od Teodori. Bio je Jovan "unuk" karlovačkog mitropolita Mojseja Putnika.^[1] Porodično mađarsko plemstvo su dobili 1736. godine Vojislav (Albert) i Jovan Putnik iz Bačke županije.^[2] Posle završenog univerziteta u Pešti, upisao se Jovan u Karlovačku bogosloviju i završio je 1798. godine. Po ondašnjoj praksi postao je đakon u celibatu pri dvoru mitropolita Stefana (Stratimirovića), koji je oko sebe okupljao učene ljude.

Monaški čin je primio u manastiru Krušedolu 1800. godine. Kao poverljiva ličnost po nalogu mitropolita Stefana (Stratimirovića) posredovao je da se Ticanova buna u Sremu okonča na miran način. Izvesno vreme je predavao u Srpskoj pravoslavnoj karlovačkoj gimnaziji, kao treći po redu profesor, nasledivši Petra (Jovanovića) i Gedeona (Petrovića), koji su izabrani za episkope.

Posle smrti episkopa vršačkog Josifa (Jovanovića Šakabente) (19. decembra 1805) postao je mandatar, a potom i administrator udove Eparhije vršačke.

Kao arhimandrit grgeteški, postao je 16. avgusta 1807. administrator, a 12. jula 1808. godine i (trinaesti) episkop Pakračke eparhije. Iako je bio episkop pakrački od 1808. do 1828. godine, episkop Josif je u Pakracu živeo svega jedanaest godina,^[3] jer je devet godina živeo u Aradu, gde je, kao poslednji srpski arhijerej, administrirao upražnjenom Aradskom eparhijom.

Godine 1829. episkop Josif je izabran za episkopa temišvarskog. Portretisao ga je 1830. godine temišvarski slikar Sava Petrović. Umro je već iste 1830. godine, 4. novembra, i sahranjen u Vaznesenskoj sabornoj crkvi u Temišvaru.^[4]

Episkop Josif je bio izuzetna ličnost. Glavni cilj mu je bio obrazovanje i prosvećivanje sveštenstva, jer od toga samoe naroda blagonravie i izobraženie proishodit. U tom cilju je otvorio i obavezan internat za učenike bogoslovskog učilišta koje je bilo odlično organizovano.

Reference

^ "Zbornik Matice srpske za istoriju", Novi Sad 2006.
^ Dušan J. Popović: "Vojvodina", 2. deo, Novi Sad 1939.
^ Dušan Lj. Kašić: "Srbi i pravoslavlje u Slavoniji i Sjevernoj Hrvatskoj", Zagreb 1967.
^ Episkop Sava: "Grobna mesta srpskih arhijereja", Kalenić 1999.

Literatura

Vuković, Sava (1996). Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka. Beograd: Evro.

Josif (Jovanović Šakabenta)	Episkop vršački (administrator) 1805.	Petar (Jovanović Vidak)
Kiril (Živković)	Episkop pakrački 1808—1828.	Georgije(Hranislav)
Pavle (Avakumović)	Episkop aradski (administrator) 1820—1828.	Nestor (Jovanović)
Stefan (Avakumović)	Episkop temišvarski 1829—1830.	Maksim (Manuilović)

[1] "Zbornik Matice srpske za istoriju", Novi Sad 2006.

[2] Dušan J. Popović: "Vojvodina", 2. deo, Novi Sad 1939.

[3] Dušan Lj. Kašić: "Srbi i pravoslavlje u Slavoniji i Sjevernoj Hrvatskoj", Zagreb 1967.

[4] Episkop Sava: "Grobna mesta srpskih arhijereja", Kalenić 1999.

[1]

[2]

[3]

[4]

Josif Putnik
Lični podaci
Datum rođenja	(1777-12-28)28. decembar 1777.
Mesto rođenja	Novi Sad, Habzburško carstvo
Datum smrti	4. novembar 1830.(1830-11-04) (52 god.)
Mesto smrti	Temišvar, Habzburško carstvo