Episkop budimski Justin
Justin (Jovan Jovanović; Osijek, 26. mart 1786 — Budim, 25. novembar 1834) bio je episkop Srpske pravoslavne crkve, na prestolu vladika budimskih.
| Justin Jovanović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 26. mart 1786. |
| Mesto rođenja | Osijek, Habzburško carstvo |
| Datum smrti | 25. novembar 1834. (48 god.) |
| Mesto smrti | Budim, Habzburško carstvo |
Biografija
urediJustin je rođen kao Jovan Jovanović je 26. marta 1786. godine u Osijeku od oca Antonija, imućnog trgovca i uglednog donjovaroškog birova, i majke Ane. S obzirom na položaje koje je u crkvi zauzimao, Justin (Jovanović) je morao posedovati najvišu spremu. Klasično obrazovanje mu je omogućilo da bude recenzent radova pisanih na latinskom jeziku.
Zamonašen je u manastiru Grgetegu 25. maja 1819. godine, a potom je prošao kroz sve dvorske činove: protođakona, arhiđakona i protosinđela. Bio je profesor bogoslovije i konzistorijalni beležnik u Arhidijecezi sremskokarlovačkoj.
Za vreme njegovog službovanja u Sremskim Karlovcima mitropolit Stefan (Stratimirović) mu je ustupio na pregled rukopis „Bogosloviju moralnu“, na latinskom jeziku, rad učenog Atanasija Vlahovića, paroha starobečejskog. Justin je podneo mitropolitu svoje primedbe, ali rukopis nikada nije štampan, jer je Vlahović bio u sukobu sa Stratimirovićem i svojim episkopom Gedeonom (Petrovićem).
Za arhimandrita grgeteškog Justin je proizveden 27. februara 1829. godine, a već 21. jula iste godine premešten je za nastojatelja manastira Bezdina. Verovatno je tada razrešen i dužnosti profesora karlovačkog Bogoslovskog učilišta. O profesuri arhimandrita Justina Ilarion Ruvarac ne govori ništa. Moguće je da je njegovo profesorovanje bilo kratkog veka, kao što je bilo i arhimandritstvo u Grgetegu. Međutim, upravu manastira morao je primiti još kao protosinđel. Za vreme bavljenja u manastiru Bezdinu portretisao ga je temišvarski živopisac Sava Petrović.[1]
Za episkopa budimskog Justin je posvećen 19. avgusta 1834. godine, a umro je već 25. novembra iste godine. Po kazivanju njegovog sinovca, vladika je tragično skončao, izvalivši se iz kola.
Vladika Justin je sahranjen u katedralnoj crkvi u Budimu, koja je prilikom bombardovanja Budima 1944. godine oštećena, a potom i do temelja srušena. Prilikom rušenja ove „najlepše zgrade čistog baroka“ episkop budimski Georgije (Zubković) preneo je posmrtne ostatke episkopa Justina u Sentandreju i sahranio ih u Požarevačkoj crkvi. Tom prilikom je preneta i originalna nadgrobna ploča. Epitaf je kasnije objavio Dimitrije E. Stefanović[2]
Reference
urediLiteratura
uredi- Sava Vuković: Srpski jerarsi Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. decembar 2013)
