Emirat Sicilija
Emirat Sicilija je bila muslimanska država na Siciliji koja je postojala u periodu od 831. do 1072. godine.
Imarat Siqilliyya إمارة صقلية Emirat Sicilija | |||
---|---|---|---|
Zastava
| |||
teritorija emirata oko 1000. godine | |||
Geografija | |||
Kontinent | Evropa | ||
Glavni grad | Palermo | ||
Društvo | |||
Službeni jezik | Vulgarni latinski, sicilijansko-arapski i vizantijski grčki | ||
Religija | Islam, hrišćanstvo | ||
Politika | |||
Oblik države | emirat | ||
— emir | |||
Istorija | |||
Istorijsko doba | srednji vek | ||
— Osnivanje | 831 | ||
— Ukidanje | 1095 | ||
Zemlje prethodnice i naslednice Emirata Sicilije | |||
Prethodnice: | Naslednice: | ||
Istorija
urediSiciliju su muslimani preoteli Vizantiji tokom Vizantijsko-arapskih ratova. Nakon prvog iskrcavanja i neuspešne opsade Sirakuze, Aglabidi se povlače na jugoistok poluostrva. Polako su počeli da osvajaju zapadne i centralne delove ostrva. U avgustu 877. godine, muslimanski komandant Džafer ibn Muhamed el Tamini poveo je veliku vojsku u ponovan napad na Sirakuzu. Ostavši bez podrške vizantijskog cara Vasilija I, grad je osvojen 20/21. maja 878. Nakon osvajanja Sirakuze, Vizantija je držala samo nekoliko mesta na ostrvu. Konačno osvajanje Sicilije muslimani su izvršili pobedom kod Taormina 902. godine. Aglabide su početkom 10. veka svrgli šiitski Fatimidi koji u Egiptu osnivaju Kalifat. Tokom vladavine Muhamed el Kaim bi-Amrilaha, fatimidska vlast proširena je na Siciliju. Ismail el Mansur, Muhamedov naslednik, ugušio je ustanak na Siciliji nakon čega je osnovao dinastiju Kalbida koja će Sicilijom vladati do 1053. godine. Sredinom 11. veka emirat slabi. Papa Nikola II predao je 1056. godine normanskom vojskovođi Robertu Gviskardu titulu vojvode Sicilije kako bi ga podstakao na osvajanje ostrva. Rat sa Normanima trajao je do 1091. godine kada je palo i poslednje muslimansko uporište na Siciliji.
Izvori
uredi- Previte-Orton, C. W. (1971). The Shorter Cambridge Medieval History. Cambridge: Cambridge University Press
- Vizantija, vrhunac — Dž. Dž. Norič
- Fajfrić, Željko (2006). Istorija krstaških ratova. Sremska Mitrovica: Tabernakl. ISBN 978-86-85269-05-9.