Википедија

Dušan Glumac

Dušan Glumac (Klokočevik, 1899 — Petrinja, 1980) bio je srpski filozof i univerzitetski profesor.

Dušan Glumac
Lični podaci
Datum rođenja(1899-10-17)17. oktobar 1899.
Mesto rođenjaKlokočevik, Austrougarska
Datum smrti24. jul 1980.(1980-07-24) (80 god.)
Mesto smrtiPetrinja, SFR Jugoslavija
NagradeOrden Sv. Save 4. stepena

Biografija

uredi

Dušan Glumac je rođen od oca Jovana (ekonom) i majke Efimije rođene Vukotić. Osnovnu školu upisuje u Vinkovcima 1905. i završava je 1910. Zatim upisuje gimnaziju u Vinkovcima 1910. koju završava i polaže ispit zrelosti 1918. U školskoj 1918/1919. godini stupio je u Srpsku pravoslavnu bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Bogosloviju završava školske 1920/1921. Bogosloviju završava 24. juna 1921. i odmah 29. juna upućuje molbu Svetom arhijerejskom sinodu da mu dodeli stipendiju kojom bi mogao nastaviti studije iz oblasti Starog Zaveta i jevrejskog jezika u zapadnoj Evropi. Dok je čekao stipendiju, upisao je Pravni fakultet Univerziteta u Zagrebu gde je i položio prvi državni ispit.

Sinod nije uslišio molbu o stipendiji, pa je bio prinuđen da u Nemačku ode i boravi o trošku svoga oca. U Nemačkoj upisuje Filozofski fakultet Univerziteta u Berlinu.

Posle odslušana tri semestra prelazi na Filozofski fakultet Univerziteta u Lajpcigu, koji je u to doba bio jedan od vodećih centara za izučavanje Starog Zaveta i judaistike. U Lajpcigu je 24. jula 1925. odbranio doktorsku disertaciju pod naslovom „Schaufäden (Sisith) und Gebetsriemen (Tephillin) bei den Juden – Kecelje za molitvu i molitveni kaiš (zapis) kod Judeja“ kod profesorâ Hasa, Cimerna i Fasmera. Promovisan je za doktora filozofije 5. avgusta 1925. godine.

Po povratku iz Nemačke, Savet Bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu, na sednici održanoj 18. oktobra 1925, izabrao je dr Dušana Glumca za asistenta pri Katedri Sveto Pismo Starog Zaveta, za predmet biblijske istorije sa arheologijom, a 4. juna 1926. izabran je za docenta na predmetu starojevrejski jezik. Sve do okupacije predavao je na Bogoslovskom fakultetu, sa kojeg je udaljen 1941. godine i penzionisan kao nepoželjan. Posle oslobođenja, negde krajem 1945, izabran je za redovnog profesora na Katedri za Sveto Pismo Starog Zaveta. Profesor Glumac 1945. postaje prodekan, a 1948. godine dekan Bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Nekoliko godina posle izbacivanja Bogoslovskog fakulteta sa Univerziteta Glumac prelazi na Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu na Katedru za arheologiju (1955), gde je predavao kao redovni profesor do penzionisanja.

U vreme kada su komunisti došli na vlast u Srbiji, ikona-slika Uroša Predića Sveti Sava blagoslovi Srpčad je izbačena iz Rektorata Beogradskog univerziteta. Dušan Glumac je to video i donosi je na Bogoslovski fakultet SPC.[1]

Nosilac je ordena Svetog Save 4. stepena. Poznavao je jedanaest jezika i to od živih: nemački, ruski, češki, bugarski, francuski, engleski, kao i stare: jevrejski, aramejski, sirijski, grčki i latinski.

Umro je 24. jula 1980. u Petrinji, a sahranjen je 26. jula u selu Klokočeviku kod Slavonskog Broda, u svojoj zadužbini - kapeli, koja je srušena u novembru 1991. godine.1980. godine. Svoju privatnu biblioteku zaveštao je Bogoslovskom fakultetu.

Zastupao je Srpsku pravoslavnu crkvu na mnogim konferencijama i u okviru mnogobrojnih delegacija. Pisao je mnogo i veoma stručno. Osim originalnih naučnih dela značajan je i njegov prevod dela Judejski rat Josifa Flavija. U koautorstvu s profesorom Stanojem Stanojevićem napisao je Sveto pismo u našim starim spomenicima. Svojim prilozima je učestvovao u enciklopediji Sveznanje izdatoj u Beogradu 1937. u kojoj je obradio teme iz oblasti mitologije, istorije religije i teologije. Snagom naučnog talenta i ozbiljnošću pristupa Glumac je u izvesnoj meri utro put naučnom istraživanju Biblije u srpskoj teološkoj sredini.

Autor je i drugih knjiga i studija poput Gramatike starojevrejskog jezika, Srpske zadužbine u Palestini, Stari jevrejski rukopisi sa obale Mrtvog mora, Staroegipatsko učenje o reči — logosu. Bio je svedok incidenta na Visu 1937., kada je grupa čeških pravoslavaca, predvođena vladikom Gorazdom, trebala biti ugošćena od pravoslavaca sa Visa, ali ih je rimokatolička rulja, nasiljima u tome sprečila. Pravoslavni su ih dočekali zvonjavom zvona sa pravoslavne crkve Sv. Kirila i Metodija (koju kasnije ruše nacisti i komunisti), a neki indoktrinirani katolici su bacali kamenje na brod.[2]

Bibliografija:

uredi

Galerija

uredi
  •  
    Crkva Svete Trojice u Klokočeviku je izgrađena 1988. pored kapele koju je podigao dr Dušan Glumac 1960. Oba vjerska objekta su minirana u novembru 1991.
  •  
    Izgled nekadašnje kapele na dan osvećenja novije crkve, 31. jula 1988. Služila je do izgradnje novije crkve 1988. za bogoslužbene potrebe (Liturgije, krštenja, vjenčanja...)
  •  
    Ostatak poda minirane (1991.) kapele. Dr Dušan Glumac je ispod nje sahranjen.
  •  
  •  
    Mrtvački sanduk dr Dušana Glumca ispod njegove zadužbine, kapele u Klokočeviku.

Reference

uredi
  1. ^ Pravoslavlje, br.1322, 15. april, 55 godina Pravoslavlja - novina Srpske Patrijaršije. Beograd: SPC. 2022. str. 34. 
  2. ^ Pravoslavlje, br.1283, 1. septembar, Spomen na četrdesetogodišnjicu preseljenja u vječnost dr Dušana Glumca. Beograd: SPC. 2020. str. 44, 45. 

Literatura

uredi
Preuzeto iz „https://sr.wiki.x.io/w/index.php?title=Душан_Глумац&oldid=28575888”