Vraćevšnica
Vraćevšnica je najmanje[1] naselje u Srbiji u opštini Gornji Milanovac u Moravičkom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 85 stanovnika. Udaljeno je 15 km od Gornjeg Milanovca i na putu je za Kragujevac. Nalazi se u Gornjoj Gruži, na prosečnoj nadmorskoj visini od oko 330 m i površini od 16 ha.[1]
Vraćevšnica | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Upravni okrug | Moravički |
Opština | Gornji Milanovac |
Stanovništvo | |
— 2011. | 85 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 44° 03′ 00″ S; 20° 38′ 00″ I / 44.05° S; 20.633333° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 350 m |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 32315 |
Pozivni broj | 032 |
Registarska oznaka | GM |
Galerija
urediIstorija
urediU blizini sela nalazi se čuveni istoimeni manastir Vraćevšnica, sa crkvom Svetog Đorđa, koji je podigao veliki čelnik Radič Postupović 1428/29. godine, a iste godine mu je i despot Đurađ Branković potvrdio baštinu svojom poveljom. Vraćevšnica je rušena i obnavljana više puta. Godine 1810. iguman je postao Melentije Pavlović, rođen u obližnjem selu Gornja Vrbava. Avgusta 1812. godine[1], na Veliku Gospojinu, Karađorđe je sazvao narodnu skupštinu i objavio zaključke Bukureškog ugovora o miru, kojim je odlučeno da se ustanici predaju Turcima.[1] Godine 1819. knez Miloš Obrenović sahranio je tu svoju majku Višnju, 1825. podigao je i konak za spomen na nju, a 1860. je obnovio crkvu. U manastiru je radila jedna od prvih škola u Srbiji, koja je 1826. godine imala 12 đaka.[1]
Po predanju, selo je dobilo ime nakon Kosovskog boja, zajedno sa susednim selom koje se zove Crnuća. Svi ratnici iz ovog sela koji su sa Radičem pošli u boj, vratili su se živi i zdravi, te je Radič u znak zahvalnosti Bogu zbog povratka podigao manastir, a selo tako dobilo ime. U Crnuću se niko nije vratio, te je selo zbog tuge promenilo ime.
Ukazom Kralja od 30. aprila 1924. godine naselje je dobilo status varošice.
U selu Prnjavor, pored puta Gornji Milanovac – Kragujevac, jedan zaselak dobio je ime Vraćevšnica, koji je 1946. godine dobio status samostalnog sela.[1]
U ratovima u periodu od 1912. do 1918. godine selo je dalo 11 ratnika. Poginulo ih je 5 a 6 je preživelo.[1]
Demografija
urediU popisima selo je 1910. godine imalo 7 stanovnika, 1921. godine 101, a 2002. godine taj broj je porastao na 157.[1]
U naselju Vraćevšnica živi 125 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 45,0 godina (43,7 kod muškaraca i 46,1 kod žena). U naselju ima 50 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,00.
Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
|
|
m | ž |
|||
? | 0 | 1 | ||
80+ | 4 | 1 | ||
75—79 | 0 | 6 | ||
70—74 | 5 | 9 | ||
65—69 | 5 | 8 | ||
60—64 | 5 | 4 | ||
55—59 | 2 | 7 | ||
50—54 | 7 | 4 | ||
45—49 | 5 | 8 | ||
40—44 | 6 | 5 | ||
35—39 | 4 | 4 | ||
30—34 | 4 | 5 | ||
25—29 | 3 | 4 | ||
20—24 | 5 | 4 | ||
15—19 | 0 | 2 | ||
10—14 | 4 | 4 | ||
5—9 | 5 | 2 | ||
0—4 | 2 | 6 | ||
Prosek : | 43,7 | 46,1 |
| ||||||||||||||||||||||||
|
Pol | Ukupno | Neoženjen/Neudata | Oženjen/Udata | Udovac/Udovica | Razveden/Razvedena | Nepoznato |
---|---|---|---|---|---|---|
Muški | 55 | 16 | 32 | 6 | 1 | 0 |
Ženski | 72 | 21 | 33 | 16 | 2 | 0 |
UKUPNO | 127 | 37 | 65 | 22 | 3 | 0 |
Pol | Ukupno | Poljoprivreda, lov i šumarstvo | Ribarstvo | Vađenje rude i kamena | Prerađivačka industrija |
---|---|---|---|---|---|
Muški | 29 | 7 | 0 | 0 | 7 |
Ženski | 36 | 3 | 0 | 0 | 5 |
UKUPNO | 65 | 10 | 0 | 0 | 12 |
Pol | Proizvodnja i snabdevanje | Građevinarstvo | Trgovina | Hoteli i restorani | Saobraćaj, skladištenje i veze |
Muški | 2 | 1 | 2 | 1 | 2 |
Ženski | 0 | 0 | 2 | 2 | 0 |
UKUPNO | 2 | 1 | 4 | 3 | 2 |
Pol | Finansijsko posredovanje | Nekretnine | Državna uprava i odbrana | Obrazovanje | Zdravstveni i socijalni rad |
Muški | 0 | 0 | 2 | 2 | 1 |
Ženski | 0 | 0 | 0 | 4 | 3 |
UKUPNO | 0 | 0 | 2 | 6 | 4 |
Pol | Ostale uslužne aktivnosti | Privatna domaćinstva | Eksteritorijalne organizacije i tela | Nepoznato | |
Muški | 2 | 0 | 0 | 0 | |
Ženski | 17 | 0 | 0 | 0 | |
UKUPNO | 19 | 0 | 0 | 0 |
Reference
uredi- ^ a b v g d đ e ž Đuković, Isidor (2005). Rudničani i Takovci u oslobodilačkim ratovima Srbije 1912-1918. godine. Gornji Milanovac: Muzej Rudničko-takovskog kraja. str. 132.
- ^ „Knjiga 9”. Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima (PDF). webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. maj 2004. ISBN 86-84433-14-9.
- ^ „Knjiga 1”. Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-00-9.
- ^ „Knjiga 2”. Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima. webrzs.stat.gov.rs. Beograd: Republički zavod za statistiku. februar 2003. ISBN 86-84433-01-7.