Boljetin (Zvečan)
Boljetin (alb. Boletin) je naselje u opštini Zvečan, Kosovo i Metohija, Republika Srbija, danas nastanjeno isključivo Albancima.
Boljetin | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
Upravni okrug | Kosovskomitrovački |
Opština | Zvečan |
Stanovništvo | |
— 2011. | 43 (procena) |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 42° 56′ 08″ S; 20° 51′ 26″ I / 42.93556° S; 20.85722° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 697 m |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 38227 |
Pozivni broj | +383(0)28 |
Registarska oznaka | KM |
Geografija
urediNa brdu iznad naselja nalazi se manastir Srpske pravoslavne crkve Sokolica, a ispod same manastirske porte kula Ise Boljetinija. Boljetin je na jugu od Žaža, u podnožju Sokolice (914m), u dolini Boljetinske reke. Međe sela su: Potok, Divlje livade, Velika i Mala čuka, Veliki Svinjski potok, Petkovica, Glavičica, Telišić, Prkač, Tovarište, Jovanov potok, Bojov potok. Unutar su uzvišenja: Kumular, Hasanov krš, Kajtazovića krš. Selo se deli na krajeve: Gornji Boljetin ili Gornju mahalu i Donji Boljetin ili Donju mahalu. Udaljenost između krajeva je oko 500 m. U Donjem Boljetinu su tri mahale, i u Gornjem Boljetinu, takođe tri: Petkovići, Fetah i Sinan. Groblje Miloševića je kod manastira Sokolice.
Istorija
urediKralj Milutin dao je svom vlastelinu Vojtehu selo Boljetino. Po predanju, u „Kršu doline“ stojala je nekad neka crkva, ali od nje nema traga. Nedaleko odatle, na Petkovici, nalazi se odlomak nadgrobnog krsta sa veoma oštećenim natpisom. U podnožju Sokolice je manastir Sokolica, hram posvećen Velikoj Gospojini. Manastir je dugo stojao y ruševinama, pa ga je oko 1850. godine obnovio prilozima i novcem iz otkopane „ostave“ u Radencu – „radevačkim parama“ Radovan Ostojić iz Žitkovca, sela „Preko Ibra“. U manastiru se čuva kip Bogorodice izrađen od mermera.
Poreklo stanovništva
urediPodaci o poreklu stanovništva su prikupljeni u periodu od 1934. do 1953. godine.[1]
- Miloševići (7 kuća, Đurđevdan i Sv. pr. Ilija) su y Gornjem Boljetinu. Njihov predak je iz sela Žitkovca. Ovde u Boljetinu su čivčije age Adema Murselja „Boljetinca“. Prvu kuću čifčija Milošević podigao je u blizini agine kule, a kasnije njegovi potomci izmestiše se sa kućama na sadašnje mesto.
Dedovi današnjih Albanaca doselili su se iz Seljanca.
Demografija
urediGodine 1921. u Boljetinu su 27 domaćinstava sa 144 člana, a 1948 – 47 domaćinstava sa 279 članova. Prema procenama iz 2009. godine koje su korišćene za popis na Kosovu 2011. godine, ovo naselje je imalo 43 stanovnika, većina Albanci.[2] [3][4]
Godina | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Stanovništvo | 279 | 301 | 297 | 311 | 223 | 267 | 43 |
Galerija
uredi-
Boljetin: Kula Ise Boljetinija, obnovljena 2009.
-
Manastir Sokolica
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Lj. Pavlović, Radoslav (2012). Kopaonik. Kruševac: Kopi studio. str. 322. COBISS.SR 195254540
- ^ „Composition ethnique 2009”. Pristupljeno 10. 4. 2018.
- ^ Etnički sastav stanovništva Kosova i Metohije 2011. godine pop-stat.mashke.org (jezik: albanski)
- ^ Na osnovu predstavljenih podataka (ažuriranje 2009) koji su stvarni i koji su vrlo približni sa podacima koji su proizišli iz popisa stanovništva 2011. kao i sa podacima iz ostalih izvora, ASK je upotrebila podatke iz ažuriranja 2009. godine kao zvanične podatke o proceni stanovništva opština: Leposavić,Zubin Potok, Zvečan i severni deo Mitrovice.