Bogdan Vukša
Bogdan Vukša (Vrtoče, kod Petrovca, 1907 — Zagreb, 1973) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, pukovnik JNA i nosilac Partizanske spomenice.
bogdan vukša | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 1907. |
Mesto rođenja | Vrtoče, kod Petrovca, Austrougarska |
Datum smrti | 14. decembar 1973.65/66 god.) ( |
Mesto smrti | Zagreb, SR Hrvatska, SFR Jugoslavija |
Profesija | vojno lice |
Delovanje | |
Član KPJ od | april 1942. |
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija |
Čin | pukovnik |
Odlikovanja |
Biografija
urediBogdan Vukša je rođen 1907. godine u Vrtoču (zaselak Redžin kraj),[1] kod Petrovca, od oca Pere i majke Stane Ćane Pilipović Zekanović.[2][3] Odrastao je sa šest braće i dvije sestre. Potiče iz zemljoradničke porodice. Prije rata bio je radnik. Nekoliko godina radio je u Francuskoj. Takođe je bio i žandar.[4] Bio je oženjen Rosom Vignjević iz Vrtoča i sa njom dobio ćerke Borku, Nevenku i Stanu.[3]
Po okupaciji Jugoslavije, uključio se u pripreme oružanog ustanka. 27. jula 1941. Od prvih dana učestvovao je u ustaničkim i gerilskim akcijama, sa puškomitraljezom, kojeg se domogao 1. septembra 1941. godine, i nosio ga je i kada je obavljao dužnost zamjenika komandira čete. Njegova hrabrost bila je ključna da bude izabran za zamjenika komandira vrtočke čete.[2] Bio je pripadnik Prve krajiške brigade, Desete krajiške brigade i Pete krajiške divizije.[5][6] U KPJ je primljen u aprilu 1942.[7] Učesnik je Bitke na Neretvi. O svojim ratnim iskustvima pisao je u zborniku sjećanja Petrovac u NOB.[8]
U ratu je komandovao vodom, četom, bataljonom i brigadom.[2] Obavljao je dužnost zamjenika komandira vrtočkog voda,[7] zamjenika komandira vrtočke čete,[2] komandira 1. čete u 3. (petrovačko-drvarskom) bataljonu Prve krajiške brigade, a potom zamjenik komandanta 3. (petrovačko-drvarskog) bataljona Prve krajiške brigade.[5] Nakon toga prima dužnost komandanta 2. bataljona Desete krajiške brigade.[4][5][6][9] Krajem rata bio je zamjenik komandanta Prve krajiške brigade.[5][10]
Nakon rata služio je kao oficir u JNA. Penzionisan je u činu pukovnika.[3]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941.[2]
Umro je u Zagrebu 1973. godine. Sahranjen je na zagrebačkom groblju Mirogoj.[11]
Reference
uredi- ^ Pilipović - Dajanović, Nikica (2011). Sabor u Vrtoču (2. prerađeno i dopunjeno izd.). Vrtoče: Grafomark Laktaši. str. 295. ISBN 978-99955-57-36-2.
- ^ a b v g d „CIP - Katalogizacija u publikaciji - Narodna biblioteka Srbije, Beograd 94(497.11)"1939/1945"(047.53) KAKO se stvara(la) istorija... : lične priče uče - PDF Besplatno skidanje”. docplayer.rs. Pristupljeno 2022-03-09.
- ^ a b v Pilipović - Dajanović, Nikica (1989). Sabor u Vrtoču. Mjesna zajednica Vrtoče. str. 237—238.
- ^ a b Petrovac u NOB. III tom. Bosanski Petrovac: Opštinski odbor SUBNOR-a Bosanski Petrovac. 1974. str. 303, 366.
- ^ a b v g Gončin, Milorad; Rauš, Stevo (1981). Prva krajiška udarna proleterska brigada. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 38, 151, 213, 289.
- ^ a b Morača, Milutin (1985). Peta krajiška divizija. Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 90.
- ^ a b Petrovac u NOB. V tom. Bosanski Petrovac: Opštinski odbor SUBNOR-a Bosanski Petrovac. 1974. str. 652, 659.
- ^ Petrovac u NOB. VI tom. Bosanski Petrovac: Opštinski odbor SUBNOR-a Bosanski Petrovac. 1974. str. 675—677.
- ^ Petrovac u NOB. VII tom. Bosanski Petrovac: Opštinski odbor SUBNOR-a Bosanski Petrovac. 1974. str. 202—205.
- ^ Špegar, Slobodan Špego (1986). Ilustrovana monografija Prve krajiške udarne proleterske brigade. Beograd: Skupština opštine Prijedor. str. 299, 308, 320.
- ^ „Bogdan Vuksa 1907 - 1973 BillionGraves Record”. BillionGraves (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-03-17.