Artur Edvard Vejt
Artur Edvard Vejt (2. oktobar 1857 — 19. maj 1942) je bio britanski pesnik i naučni mistik koji je opširno pisao o okultnim i ezoterijskim temama, i bio je sa-tvorac tarot špila Rajder–Vejt (koji se naziva i Rajder–Vejt–Smit ili Vejt–Smit špil). Kako ga je opisao njegov biograf R. A. Gilbert: „Vejtovo ime je preživelo jer je on bio prvi koji je pokušao sistematsko proučavanje istorije zapadnog okultizma – posmatranog kao duhovne tradicije, a ne kao aspekata protonauke ili kao patologija religije.[1]
Artur Edvard Vejt | |
|---|---|
 Waite in 1911 | |
| Datum rođenja | 2. oktobar 1857. |
| Mesto rođenja | Bruklin |
| Datum smrti | 19. maj 1942. (84 god.) |
| Mesto smrti | London |
| Počivalište | Bishopsbourne Village, in the county of Kent, England |
| Supružnik |
|
Veći deo svog života proveo je u Londonu ili u bliskom okruženju, povezan sa raznim izdavačkim kućama i uređujući časopis The Unknown World.
Rani život i obrazovanje
urediArtur Edvard Vejt je rođen 2. oktobra 1857. u Bruklinu, Njujork, Sjedinjene Američke Države, od nevenčanih roditelja.[2] Vejtov otac, kapetan Čarls F. Vejt, je umro na pučini kada je Artur bio veoma mlad, a njegova majka-udovica, Ema Lovel, vratila se zatim u svoju domovinu Englesku, gde je on i odrastao.[2] Bili su dovoljno dobrostojeći da obrazuju Vejta u maloj privatnoj školi u severnom Londonu .
Kada je imao 13 godina, školovao se dva semestra na koledžu Sent Čarls.[2] Kada je napustio školu da bi postao službenik, pisao je stihove u slobodno vreme. Godine 1863. Vejtova majka je prešla u katoličanstvo i Artur je odgajan kao katolik. [3] Smrt njegove sestre Frederike Vejt 1874. godine ubrzo ga je privukla u psihička istraživanja. Sa 21, počeo je redovno da čita u biblioteci Britanskog muzeja, proučavajući mnoge grane ezoterizma. Godine 1881. Vejt je otkrio spise Elifasa Levija.
Karijera
urediZlatna zora
urediVejt se pridružio Spoljnjem redu Hermetičkog reda Zlatne zore u januaru 1891. godine nakon što ga je uveo E. V. Beridž.[4] Godine 1893. povukao se iz Zlatne zore. Godine 1896. ponovo se pridružio spoljnjem redu Zlatne zore. Godine 1899. stupio je u Drugi red Zlatne zore. Postao je mason 1901.[5][2] i ušao je u Societas Rosicruciana in Anglia 1902. godine.
Godine 1903. Vejt je osnovao Independent and Rectified Order R. R. et A. C.. Ovaj red je raspušten 1914. Zlatna zora je bila rastrzana unutrašnjim sukobima sve do Vejtovog odlaska 1914 godine.
Mason
urediVejt je bio zainteresovan za više stepene masonerije i video je inicijaciju u slobodnom zidarstvu kao način da dobije pristup ovim obredima. Nakon što se pridružio -{Societas Rosicruciana in Anglia}- i Vitezovima Templarima, Vejt je otputovao u Švajcarsku 1903. da bi dobio Regime Ecossais et Rectifie ili Rektifikovani škotski obred i njegov stepen Chevalier Bienfaisant de la Cite Sainte (C.B.C.S.). Vejt je verovao da ispravljeni škotski obred, više od bilo kog drugog masonskog obreda, predstavlja „Tajnu tradiciju“ mističnog duhovnog prosvetljenja. [2]
Tarot špil
uredi
Vejt je najpoznatiji po svom angažovanju na tarot špilu Rajder–Vejt, koji je prvi put objavljen 1910. godine, sa ilustracijama koleginice iz Zlatne zore Pamele Kolman Smit. Vejt je autor prateće knjige za špil, Ključ za tarot, ponovo objavljene u proširenom obliku 1911. godine kao Slikovni ključ za tarot, vodič za čitanje tarota.[6] Rajder-Vejt tarot je bio poznat po tome što je u potpunosti ilustrovao svih 78 karata, u vreme kada su obično bile ilustrovane samo 22 karte velikih arkana. Pre objavljivanja ovog špila, mnogi ezoterični čitaoci tarota koristili su špil karata Marsejdki tarot. Rajder-Vejt špil je nastavio da ima veliki uticaj na savremeni okultni tarot.
Lični život
urediGodine 1888. oženio se Adom Lejkman (takođe zvanom „Lukasta”), i imali su jednu ćerku, Sibil. Od 1900. do 1909. Vejt je zarađivao za život kao menadžer za Horliks, proizvođača sladnog mleka.[2]
Lukasta je umrla 1924. godine,[2] a potom se oženio 1933. godine sa Meri Broabent Šofild.[7]
Bibliografija
uredi- Waite, A. E. (1886a). Israfel: Letters, Visions and Poems. London: Allen.
- Waite, A. E. (1886b). The Mysteries of Magic: A Digest of the Writings of Eliphas Levi. London: George Redway.
- Waite, A. E. (1887). The Real History of the Rosicrucians. London.
- Waite, A. E. (1888a). Alchemists Through the Ages.
- Waite, A. E. (1888b). Lives of Alchemystical Philosophers. London: George Redway.
- Waite, A. E. (1888c). Songs and Poems of Fairyland: An Anthology of English Fairy Poetry. London.
- Waite, A. E. (1891). The Occult Sciences: A Compendium of Transcendental Doctrine and Experiment. London: Kegan Paul, Trench, Trubner & Co., Ltd.
- Waite, A. E. (1893). The Alchemical Writings of Edward Kelly. London.
- Waite, A. E. (1896). Devil-Worship in France. London: George Redway.
- Waite, A. E. (1898). The Book of Black Magic and of Pacts.
- Waite, A. E. (1909). The Hidden Church of the Holy Grail.
- Waite, A. E. (1910). Steps to the Crown.
- Waite, A. E. (1911a). The Pictorial Key to the Tarot. London: William Ryder & Son, Ltd.
- Waite, A. E. (1911b). The Secret Tradition in Freemasonry. London: Rebman. Two volumes.
- Waite, A. E. (1912). The Book of Destiny and The Art of Reading Therein. London: William Rider & Son Ltd.
- Waite, A. E. (1913). The Book of Ceremonial Magic. London.
- Waite, A. E. (1913). The Secret Doctrine in Israel A Study of the Zohar and Its Connections. London: William Rider & Son Limited.
- Waite, A. E. (1914). The collected poems of Arthur Edward Waite, in two volumes. London: William Rider & Son Ltd.
- Waite, A. E. (1916). The Unknown Philosopher The Life of Louis Claude de Saint-Martin and the Substance of His Transcendental Doctrine. London.
- Waite, A. E. (1921). A New Encyclopedia of Freemasonry.
- Waite, A. E. (1922). Saint-Martin: The French Mystic and the Story of Modern Martinism.
- Waite, A. E. (1924). The Brotherhood of the Rosy Cross: Being Records of the House of the Holy Spirit in its Inward and Outward History. London: William Rider & Son Ltd.
- Waite, A. E. (1925). Emblematic Freemasonry and the Evolution of its Deeper Issues. London: William Rider & Son Limited.
- Waite, A. E. (1926). The Secret Tradition in Alchemy: Its Development and Records. New York: Alfred A. Knopf.
- Waite, A. E. (1929). The Holy Kabbalah.
- Waite, A. E. (1933). The Holy Grail, Its Legends and Symbolism. Rider & Co, Ltd.
- Waite, A. E. (1938). Shadows of Life and Thought: A Retrospective Review in the Form of Memoirs. London: Selwyn and Blount.
Reference
uredi- ^ Gilbert (1987).
- ^ a b v g d đ e Gilbert (1986).
- ^ Caleb (2007).
- ^ King (1989).
- ^ Anon (n.d.).
- ^ Waite (1911a).
- ^ Graham (2018).