Ljubica Ivošević-Dimitrov
Ljubica Ivošević Dimitrov (bug. Люба Ивошевич-Димитрова; Saranovo, kod Rače, 17. jul 1884 — Moskva, 27. maj 1933) bila je tekstilna radnica, prva srpska revolucionarna pesnikinja i supruga Georgi Dimitrova.
| ljubica ivošević dimitrov | |
|---|---|
 Ljubica Ivošević-Dimitrov | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 17. jul 1880. |
| Mesto rođenja | Saranovo, kod Rače, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 27. maj 1933. (52 god.) |
| Mesto smrti | Moskva, Ruska SFSR, Sovjetski Savez |
| Profesija | tekstilna radnica i pesnikinja |
| Porodica | |
| Supružnik | Georgi Dimitrov |
Biografija
urediRođena je 17. jula 1880. godine u selu Saranovu, kod Rače. Posle završene osnovne škole, završila je krojački zanat. Kao mlada krojačka radnica u Kragujevcu, pristupila je radničkom pokretu. Bila je veoma aktivna u Savezu šivačkih radnika i samouka i članica Srpske socijaldemokratske stranke (SSDS). Radila je i na stvaranju prvih sindikalnih saveza u Srbiji.
Godine 1902. je prešla da živi u Bugarsku. U Sofiji je radila u studiju luksuzne odeće, a kasnije je postala i upravnik radnje. Tamo je takođe bila aktivna u radničkom pokretu i učlanila se u Bugarsku radničku socijaldemokratsku partiju (BRSDP). U Slivenu je 1903. godine upoznala Georgija Dimitrova, slovoslagača i partijskog funkcionera, za kog se udala 1906. godine.
Od 1909. do 1912. godine je bila urednik radničkog lista „Krojački radnik“ (bug. Шивашки работник). Od 1914. godine je bila član Centralne ženske komisije pri Centralnom komitetu BRSDP. Godine 1920. je kao delegat BRSD prisustvovala Drugom kongresu Komunističke partije Jugoslavije u Vukovaru.
Godine 1919. njen muž Georgi Dimitrov postaje vođa BRSDP, kojoj ubrzo menja naziv u Bugarska komunistička partija. Godine 1923. on je bio jedan od vođa neuspelog Septembarskog ustanka, posle kog je zajedno sa suprugom emigrirao u Moskvu. Za vreme emigracije, bila je član Svesavezne komunističke partije (boljševika) (SKP(b)) i Saveza sovjetskih pisaca.
Bavila se i pisanjem pesama — objavljivala je pesme o socijalnim problemima. Prvu pesmu „Napred“ objavila je u „Radničkim novinama“ 1902. godine. Pesme je objavljivala i kasnije u Bugarskoj, na srpskom i bugarskom jeziku. U periodu od 1902. do 1923. u srpskoj radničkoj štampi objavljeno je 25 njenih pesama, a dva prozna rada u Bugarskoj 1920. i 1922. godine.
U nervnom rastrojstvu izvršila je samoubistvo skočivši sa trećeg sprata 27. maja 1933. godine i sahranjena je u Moskvi.
Jedna ulica u beogradskom naselju Cerak nosi njeno ime.
Reference
urediLiteratura
uredi- Miodrag Milić Ljubica Ivošević-Dimitrov. Beograd 1981. godina.
- Enciklopedija Jugoslavije (treći tom). JLZ „Miroslav Krleža“, Zagreb 1984. godina.
- Ljubica Ivošević Dimitrov Plebejka sam, da!: poezija. Narodna biblioteka "Radoje Domanović", Rača, 2017. godina.
- Milica Simić (ur.) Kulturno nasleđe Ljubice Ivošević Dimitrov. Narodna biblioteka "Radoje Domanović", Rača, 2017. godina.
