Volter Norman Hauort
Volter Norman Hauort (engl. Norman Haworth; Čorli (Lankašir), 19. mart 1883 Barnt Grin (Vusteršir), 19. mart 1950) bio je britanski hemičar. Najpoznatije je njegovo istraživanje askorbinske kiseline (vitamina C) dok je radio na univerzitetu u Birmingemu[1] i po svojim tzv. Hauortovim projekcijama ugljenih hidrata. Upravo za to je primio Nobelovu nagradu za hemiju 1937. godine, kako se navodi „za njegova izučavanja ugljenih hidrata i vitamina C“. Nagradu je podelio sa švajcarskim hemičarom Paulom Karerom za njegov rad na drugim vitaminima.
Volter Norman Hauort | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 19. mart 1883. |
Mesto rođenja | Čorli, Lankašir, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Datum smrti | 19. mart 1950. (67 god.) |
Mesto smrti | Barnt Grin, Vusteršir, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Državljanstvo | Ujedinjeno Kraljevstvo |
Obrazovanje | Univerzitet u Mančesteru Univerzitet u Getingenu |
Naučni rad | |
Polje | organska hemija |
Institucija | Univerzitet u Daramu Univerzitet u Birmingemu |
Mentori | Vilijam Henri Perkin, Jr., Oto Valah, nobelovac (1910) |
Poznat po | istraživanja ugljenih hidrata (Hauortova projekcija) vitamina C |
Nagrade | Nobelova nagrada za hemiju (1937) |
Hauort je utvrdio korektnu strukturu većeg broja šećera. On je poznat u polju organske hemije po razvoju Hauortove projekcije koja translira tridimenzione strukture šećera u podesne dvodimenzione grafičke forme.[2]
Biografija
уредиOd svoje četrnaeste godine je radio u lokalnoj fabrici linoleuma kod svog oca, ali kada je položio prijemni ispit na Univerzitetu u Mančesteru, 1903. godine počinje da studira hemiju. Bio je istrajan, uprkos tome što nije imao podršku roditelja. Diplomirao je uz pohvale 1906. godine i odmah nastavio magistarsko školovanje kod Vilijama Henrija Perkina, Jr. Doktorske studije je radio na Univerzitetu u Getingamu, gde je posle samo godinu dana stekao zvanje. Mentor mu je bio prof. dr Oto Valah, nobelovac.
Oženio se sa 39 godina, 1922. godine i sa suprugom Violetom Čilton Dobi je imao dvojicu sinova, Džejmsa i Dejvida.
Odlikovan je viteškim redom 1947. godine.
Umro je iznenada, od srčanog udara, 19. marta 1950. godine, na svoj 67. rođendan.
Reference
уреди- ^ Davies Michael B.; John, Austin; Partridge David A. (1991). Vitamin C: Its Chemistry and Biochemistry. The Royal Society of Chemistry. стр. 48. ISBN 978-0-85186-333-7.
- ^ Grisham, Garrett R. C. M. (2005). Biochemistry (3rd изд.). Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole. стр. 207. ISBN 0-534-49011-6.