Kanamicin
Kanamicin sulfat je aminoglikozidni antibiotik, dostupan u oralnoj i intravenoznoj formi. On se koristi za lečenje velikog broja infekcija. Kanamicin je izolovan iz Streptomyces kanamyceticus[1].
IUPAC ime | |
---|---|
2-(aminomethyl)- 6-[4,6-diamino-3- [4-amino-3,5-dihydroxy-6-(hydroxymethyl) tetrahydropyran-2-yl]oxy- 2-hydroxy- cyclohexoxy]- tetrahydropyran- 3,4,5-triol | |
Klinički podaci | |
Kategorija trudnoće |
|
Način primene | Oralno, intravenozno, intramuskularno |
Pravni status | |
Pravni status |
|
Farmakokinetički podaci | |
Bioraspoloživost | veoma niska nakon oralne administracije |
Metabolizam | Nepoznat |
Poluvreme eliminacije | 2 sata 30 minuta |
Izlučivanje | Urin (kao nepromenjen drug) |
Identifikatori | |
CAS broj | 59-01-8 |
ATC kod | A07AA08 (WHO) J01GB04 S01AA24 |
PubChem | CID 6032 |
DrugBank | APRD00026 |
Hemijski podaci | |
Formula | C18H36N4O11 |
Molarna masa | 484.499 |
Farmakologija
уредиKanamicin interaguje sa 30S podjedinicom prokariotskih ribozoma. On uzrokuje brojne mistranslacije i indirektno inhibira translokaciju tokom sinteze proteina[2][3].
Nuspojave
уредиOzbiljni nepoželjni efekti obuhvataju tinitus ili gubitak sluha, toksičnost za bubrege, i alergijske reakcije na lek.[4]
Upotreba u istraživanju
уредиKanamicin se koristi u molekularnoj biologiji kao selektivni agens, najčešće za izolaciju bakterija (npr., E. coli) koje su stekle gene (npr. putem plazmida) zajedno sa genom za otpornost na kanamicin (prvenstveno Neomicin fosfotransferaza II [NPT II/Neo]). Bakterije koje su bile transformisane sa plazmidom koji sadrži gen za otpornost na kanamicin se nanose na kanamicin (50-100 ug/ml) agar, ili se uzgajaju u mediju koji sadrži kanamicin (50-100 ug/ml). Samo bakterije koje su uspešno stekle otpornost na kanamicin mogu da rastu pod tim uslovima. Kao prah kanamicin je bele boje i rastvoran je u vodi (50 mg/ml).
Reference
уреди- ^ Antibiotic and Chemotherapy. Churchill Livingstone. 1981. стр. 131.
- ^ Pestka, S. (1975). „The Use of Inhibitors in Studies on Protein Synthesis”. Methods in Enzymology. 30: 261—282.
- ^ Misumi, M. & Tanaka, N. (1980). „Mechanism of Inhibition of Translocation by Kanamycin and Viomycin: A Comparative Study with Fusidic Acid”. Biochem.Biophys.Res.Commun. 92: 647—654.
- ^ Consumer Drug Information: Kanamycin, 2. 4. 2008, Приступљено 4. 5. 2008
Literatura
уредиSpoljašnje veze
уреди
Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |