Blue Öyster Cult (transkr. Blu ojster kalt) američka je rok i hard rok grupa osnovana 1967. U početku je grupa figurirala kao progresivni rok bend. Nakon nekoliko uspešnih albuma objavljenih 70-ih godina, popularnost grupe je počela da opada pred najezdom novih i ambicioznih hevi metal grupa. Grupa je poznata po hitovima kao što su: „(Don't Fear) The Reaper“, „Burnin' for You“, „Godzilla“, „Cities on Flame with Rock and Roll“, „Veteran of the Psychic Wars“, „Astronomy“, „This Ain't the Summer of Love“. Albumi benda prodati su širom sveta u preko 24 000 000 primeraka, od čega 7 000 000 u SAD.

Blue Öyster Cult
Muzički rad
Aktivni period1967—danas
Mesto osnivanjaLong Ajlend, Njujork, Sjedinjene Američke DržaveSAD
Žanrrok, hard rok, hevi metal, progresivni rok, psihodelični rok
Izdavačka kućaColumbia Records, CMC International
Članovi
Sadašnji članoviErik Blum
Donald „Bak Darma“ Rozer
Alen Lanir
Džo Bušard
Albert Bušard
Ostalo
Veb-sajtblueoystercult.com

Karijera

uredi

Počeci

uredi

Počeci grupe sežu u kasne 60-godine i vezani su za Long Ajlend (Njujork). Bubnjar Albert Bušard i gitarista Bak Darma su u to vreme zajedno studirali na koledžu -{Clarkson-} i svirali u grupi Disciples. Bušard je takođe bio član grupe The Lost and Found, gde je upoznao Erika Bluma, budućeg pevača i gitaristu grupe „Blu ojster kalt“. Tokom jednog boravka u Čikago, Bušard je upoznao pesnikinju, umetnicu i buduću pank pevačicu Peti Smit. U međuvremenu, Bak Darma se sprijateljio sa Sendijem Perlmanom, urednikom u to vreme uticajnog rok časopisa Crawdaddy te sa Ričardom Melcerom. Po povratku iz Čikaga, Bušard je oformio bend Soft White Underbelly. Perlman i Melcer su figurirali kao producenti i menadžeri grupe, te kao tekstopisci i kompozitori.

Sedamdesete

uredi

U grupu su ubrzo došli klavijaturista Alen Lanir, pevač i gitarista Erik Blum i Bušardov mlađi brat Džo kao basista. Loše kritike nakon prvog njujorškog koncerta na otvorenom naterale su članove grupe da počnu tragati za novim imenom, pa je bend nazvan „Oaksaka“, a potom „Stok for rest“. Snimili su i jedan album za izdavačku kuću Elektra Records, ali taj album nikada nije bio objavljen. Krajem 1970. potpisali su ugovor sa kućom Columbia Records, što se kasnije ispostavilo kao dobar potez. Debitantski album pod nazivom Blue Öyster Cultobjavljen je 1972, nakon čega je i naziv grupe promenjen u Blu ojster kalt. Većinu pesama na albumu napisali su Perlman i Melcer. Perlman je radio kao koproducent sa Muri Kragmenom. Ovaj tim iza scene je ostao nepromenjen više od jedne decenije. U ovom periodu usvojen je i logo benda, crni simbol Kronosa ili Saturna na beloj površini. Takva mitološki bazirana ikonografija će biti kopirana od strane velikog broja budućih hevi metal bendova. Bend je nastupao na koncertima kao predgrupa Alis Kupera rane 1970. godine. U vremenu između turneja, bedn je snimio jedan broj albuma, Tyranny and Mutation i Secret Treaties. Uživo snimak On Your Feet or On Your Knees objavljen je februara 1975. godine. Album iz 1976. godine, Agents of Fortune, sadrži naizgled zlonamerne poruke, u pesmi „(Don't Fear) The Reaper“. Ovu pesmu neki kritičari su proglasili kao samoubilačku poruku. Ipak, do jeseni 1976. godine album je prodat u više od milion kopija, i zadržavao se na top-listama u periodu od 35 nedelja. Bend je pratio uspeh albuma Agents of Fortune koji se proširio i na album Spectres, izdat kasne 1970. godine. Pesma koju je napisao Rozer, „Godzilla“, postala je svetski hit. Tokom turneje za snimljene albume bend je pratio i toliko jak laserski šou i spektakl na nastupima da su se pojavile priče kako su neki fanovi oslepeli na njihovim koncertima. Ta tehnologija je koštala blizu polovine miliona dolara, a neke koncertne arene nisu dozvoljavale instalacije laserske opreme. Bend je kasnije odustao od laserske tehnologije. Ubrzo je izašao još jedan album uživo, Some Enchanted Evening, nakon čega je bend otputovao u Kaliforniju, na snimanje novog studijskog albuma. Album Mirrors, izdat juna 1979. godine, bio je prvi album koji nisu producirali Perlman i Kregman. Bend je nastupao sa Blek Sabatom nekoliko puta u turneji pod nazivom „Black and Blue-“ (crno i plavo), kada je nastao koncertni film pod nazivom „Burnin' for You“.

Osamdesete

uredi

Nakon ovoga, stvari su počele da idu nizbrdnom putanjom. Bubnjar Albert Bušard se nije pojavio na turnetiji po Engleskoj; zamenio ga je Rik Dauni. Većina koncerata snimljeno je za novi album uživo, Extraterrestrial Live, objavljen 1982. godine, kao i The Revolution by Night, oktobra 1983. godine. Rik je napustio bend 1985. godine nakon čega su usledile nove promene unutar benda. U doba snimanja albuma Club Ninja, 1986. godine, bend su napustili i Džo Bušard i Alen Lanir. Album Imaginos, izdat 1988. godine bi trebalo da bude poslednji studijski album. Tema albuma istražuje ideju da su tzv. tajanstvene snage izazvale Prvi svetski rat. Ovaj album će na kraju bito označen od mnoštva fanova kao solo projekat Alberta Bušarda. Bušard se na kratko vratio postavi benda tokom 1985. godine, kao i Alen Lanir na trajno sledeće godine. Ali originalni bubnjar je ponovo prekinuo odnose sa bivšim članovima benda, kao i dugogodišnjim producentom Perlmanom. Pretpostavlja se da postoji veza između teme sa albuma Imaginos i radova pisca naučne fantastike iz ranog 20. veka (Hauard Filips Lovkraft), kao i veza sa horor piscem Stivenom Kingom. Kada je King pokušao da dobije dozvolu za korišćenje pesme „(Don't Fear) The Reaper“ za muzičku temu njegove mini-serije „The Stand“, ugovorni spor rezultovao je albumom Cult Classic iz 1994. godine, koji je bio kompilacija prerađenih hitova benda. Promene u sastavu benda sredinom osamdesetih godina rezultovale su dugo nerešenim ugovornim problemima sa izdavačkom kućom. Tokom devedesetih godina bend je gotovo neprekidno imao turneje za punih 11 godina.

Nasleđe

uredi

Zbog svog jedinstvenog zvuka i raznovrsnosti, Blu Ojster Kalt je imao uticaj na mnoštvo modernih bendova koji su razvili puno žanrova, i oni su često viđeni kao pioniri nekoliko različitih stilova rok muzike koja je obeležila osamdesete i devedesete godine. Mnogi hevi metal bedovi su citirali Blu Ojster Kalt kao primarni uticaj. Bendovi Metalika i Ajst Ert su prerađivali njihove pesme u studijskim izdanjima, kao i na koncertnim nastupima. Pesma „(Don't Fear) The Reaper“ je takođe bila prerađivana od strane mnoštva bendova kao što su Evanesens, Gu Gu Dols, Bjutiful Saut, Vilko i HIM.

Originalna postava

uredi

Bivši članovi

uredi

Bubnjevi

uredi

Klavijature

uredi

Gitara

uredi

Diskografija

uredi
Naziv Godina US US Mainstream Rock UK
Studijski albumi
Blue Öyster Cult 1972 172 - -
Tyranny and Mutation 1973 122 - -
Secret Treaties 1974 53 - -
Agents of Fortune 1976 29 - 26
Spectres 1977 43 - 60
Mirrors 1979 44 - 46
Cultösaurus Erectus 1980 34 - 12
Fire of Unknown Origin 1981 24 - 29
The Revölution by Night 1983 93 - 95
Club Ninja 1986 63 - -
Imaginos 1988 122 - -
Heaven Forbid 1998 - - -
Curse of the Hidden Mirror 2001 - - -
St. Cecilia: The Elektra Recordings (1970. kao Stalk-Forrest Group) 2001 - - -
Koncertni albumi
On Your Feet or on Your Knees 1975 22 - -
Some Enchanted Evening 1978 44 - 18
Extraterrestrial Live 1982 29 - 39
Live 1976 1994 - - -
A Long Day's Night 2002 - - -
Muzika u filmovima
Hevi metal 1981 - - -
Bad Channels 1992 - - -
"Kameno doba" 1994 - - -
"Noć veštica" 1978 - - -
Muzika u video-igrama
Ripper 1996 - - -
Guitar Hero 2005 - - -
Prey 2006 - - -
True Crime: New York City 2006 - - -
Guitar Hero III: Legends of Rock 2007 - - -
Rock Band 2007 - - -
Shaun White Snowboarding 2008 - - -
Guitar Hero: Smash Hits 2009 - - -
Kompilacije
Career of Evil: The Metal Years 1990 - - -
On Flame with Rock and Roll 1990 - - -
Workshop of the Telescopes (set od 2 DVD-a) 1995 - - -
Super Hits 1998 - - -
Don't Fear the Reaper: The Best of Blue Öyster Cult 2000 - - -
The Essential Blue Öyster Cult 2003 - - -
Singlovi na top-listama
"(Don't Fear) The Reaper" 1976 12 - 16
"In Thee" 1979 74 - -
"Burnin' for You" 1981 40 1 -
"Joan Crawford" 1981 - 49 -
"Roadhouse Blues" 1982 - 24 -
"Shooting Shark" 1983 83 16 -
"Take Me Away" 1983 - 11 -
"Dancin' In The Ruins" 1986 - 9[1] -
"Astronomy" 1988 - 12 -

Reference

uredi

Spoljašnje veze

uredi