7. izviđačko-diverzantski odred

7. izviđačko-diverzantski odred je bila izviđačka jedinica Hercegovačkog korpusa Vojske Republike Srpske. Odred je osnovan 7. septembra 1992. godine, u bilećkoj kasarni. Preteču odreda i okosnicu njenog budućeg delovanja, činili su major Anđelko Milićević, komandir 3. izviđačkog odreda Treće armije Vojske Jugoslavije, kao i kapetan Dušan Popović Pop, stariji vodnik prve klase Milan Pavlica, stariji vodnik Zoran Marjanov i stariji vodnik Milan Jaćimović.[3]

7. izviđačko-diverzantski odred
Postojanje1992—1996.
Mesto formiranja:
Bileća
Formacijaodred
Jačina50[1]
prosečno: 25[2]
DeoVojske Republike Srpske
Angažovanje
Komandanti
KomandantAnđelko Milićević (1992–93)
Komandant 2Zoran Lubura (1993–95)
Komandant 3Aleksandar Vuković (1995–96)

Odred je tokom rata borbeno delovao na prostoru od Trebinja do Ruda, a posebno se istakao tokom operacije Lukavac 1993. godine. Kroz odred je prošlo 50-ak pripadnika, a 7 ih je poginulo.

Ratni put

uredi

1992.

uredi

Na dan osnivanja 7. septembra 1992. odred je imao 38 boraca. Još tokom trajanja obuke 30. septembra na prostoru Fazlagića KuleGacko odred nenadano nailazi na neprijatelja i trpi prve gubitke. Među poginulim borcima bio je i ruski dobrovoljac Sergej Vladimirovič Veleškov.[4] Tokom oktobra odred je razmešten na trebinjsko-dubrovačko ratište. Za vreme trajanja hrvatsko-bošnjačkog napada u novembru, jedinica brani položaje Vranjevića i Brštanika zajedno sa Nevesinjskom brigadom, Bilećkim dobrovoljcima i delom bataljona korpusne policije. U jeku borbi, odred upada u neprijateljevu pozadinu i uspešno navodi paljbu minobacača 60mm, ali istovremeno gine komandir Pavlica Milan, dok 5 boraca bivaju teško ranjeni.[4] Nakon bitke jedan deo boraca odlazi u druge jedinice, a odred tokom oporavka sledećeg meseca zaokružuje brojno stanje na 20-ak boraca u kom će stanju i dočekati kraj rata.

1993.

uredi

Izviđači su se 1993. borili na širem području Foče, Treskavice, Trnova i Bjelašnice. Tokom proleća odred je bio zadejstvovan na fočanskom terenu i prilazima Goraždu, a posebno na tačkama Zebina šuma, Osanice, Crvene stijene, Cerova ravan, Osoja te pravac Miljevina – Grebak. U leto 1993. Generalštab VRS pokreće operaciju Lukavac 93 čiji je cilj bio zauzimanje Trnova i planina Bjelašnice i Treskavice. Od početka ofanzive, odred deluje u sklopu ”specijalne grupe”, privremene jedinice VRS. Izviđači helikopterskim desantom upadaju u pozadinu ARBiH stvarajući paniku. Neposredno nakon desanta, odred pod borbom ulazi u selo Šabanci i zauzima brdo Proskok. Naposletku, zajedno za izviđačima Dragana Andana, bilećkim odredom specijalne policije, te Vukovima sa Drine, podižu zastavu Republike Srpske 2. avgusta 1993. na Bjelašnici slaveći pobedu u operaciji Lukavac 93.[5]

1994.

uredi

Jedinica je 1994. ratovala u Olovu, Goraždu, Borcima, Kalinoviku i Treskavici. Već u januaru, izviđači nasilno prelaze reke Krivaju i Biošticu, upadajući u pozadinu ARBiH tokom napada VRS na Olovo u ofanzivi Drina 93. Odred će se vratiti na obližnje položaje u avgustu tokom borbi za Nišićku visoravan. Za vreme pokušaja zauzimanja Goražda u operaciji Zvezda 94, odred nasilno izviđa komunikaciju Sarajevo – Goražde na pravcu Goražde – ČajničeMetaljka i zauzima objekat Gradina. Na jesen Hercegovački korpus gubi položaje oko Boraka, a odred dobija zadatak da pomogne odbranu i kontroliše prostor Prenja. Tokom Druge mitrovdanske ofanzive ARBiH, jedinica je zadejstvovana na planini Treskavici u borbama za objekat Komić.[6]

1995.

uredi

Poslednju godinu rata, odred je proveo u manje burnom tempu. Težišni zadatak jedinica je imala na izviđanju neprijatelja na trebinjskom ratištu.

Oprema

uredi

Reference

uredi
  1. ^ Hercegovački korpus 2017, str. 177.
  2. ^ Hercegovački korpus 2017, str. 174.
  3. ^ Hercegovački korpus 2017, str. 171.
  4. ^ a b Hercegovački korpus 2017, str. 173.
  5. ^ Hercegovački korpus 2017, str. 175.
  6. ^ Hercegovački korpus 2017, str. 176.

Literatura

uredi
  • autora, Grupa. Hercegovački korpus. Bileća: SPKD ”Prosvjeta”, 2017. 

Spoljašnje veze

uredi