Šefik Obad
Šefik Obad (Blagaj, kod Mostar, 1922 — Tjentište, kod Foče, 13. jun 1943) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
šefik obad | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 1922. |
Mesto rođenja | Blagaj, kod Mostara, Kraljevina SHS |
Datum smrti | 13. jun 1943.20/21 god.) ( |
Mesto smrti | Tjentište, kod Foče, Kraljevina Jugoslavija (dejure) NDH (defakto) |
Delovanje | |
Član KPJ od | oktobra 1941. |
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Služba | NOV i PO Jugoslavije |
Heroj | |
Narodni heroj od | 24. jula 1953. |
Biografija
urediRoden je 1922. godine u Blagaju, kod Mostara. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a potom je u Mostaru završio Učiteljsku školu. Tokom školovanja priključio se u revolucionarnom omladinskom pokretu i isticao se u njegovom radu. Za vreme raspusta, politički je delovao u svom rodnom mestu među seoskom omladinom. Neposredno pred početak Drugog svetskog rata, učestvovao je u demonstracijama koje je tada ilegalna Komunistička partija Jugoslavije (KPJ) organizovala u Mostaru.[1]
Nakon Aprilskog rata i okupacije Jugoslavije, 1941. godine napustio je Mostar i otišao u svoje rodno mesto, gde se uključio u rad na organizovanju omladine i na pripremama oružanog ustanka. Učestvovao je s drugim omladincima u napadu na vojni magazin, iz koga su se snabdeli municijom i puškama. Oktobra 1941. godine je bio primljen u članstvo Komunističke partije.[1]
U jesen 1941. godine se vratio u Mostar, gde je nastavio sa ilegalnim partijskim radom. Iz grada je prenosio partijski propagandni materijal i štampu u Blagaj, a krajem oktobra je otišao u partizane u Konjički partizanski bataljon, koji se tada nalazio na području Boračkog jezera. Ubrzo je bio zapažen kao hrabar borac i dobar politički radnik. U Konjičkom bataljonu je bio politički delegat voda, a osim vojničkih zadataka, poveravani su mu i zadaci praćenja neprijatelja i špijuna koji su, krajem 1941. godine, ubacivani na oslobođenu teritoriju i u tim zadacima je postigao nekoliko značajnih uspeha.[1]
Julu 1942. godine učestvovao je, zajedno s desetinom boraca Konjičkog bataljona, u uspelom napadu na žandarmerijsku kasarnu u Konjicu, zbog oslobađanja uhašenih drugova, među kojima je bio i Enes Orman. Januara 1943. godine, sa Mostarskim bataljonom, koji je tada bio u sastavu Desete hercegovačke udarne brigade, učestvovao je u napadu na Žepče. Borci su tada prešli težak put po dubokom snegu i veoma niskoj temperaturi. Treća četa Mostarskog bataljona, čiji je Šefik bio politički komesar, jurišala je na oklopni vagon u kojem se nalazila posada jednog voda, s dva teška mitraljeza. Šefik je s grupom bombaša uskočio u voz, ubio veći broj ustaša i prisilio neprijatelja na predaju.[1]
Prilikom napada na Prozor, februara 1943. godine, u toku Četvrte neprijateljske ofanzive, Šefik je sa borcima svoje čete među prvima prodro u grad i zašao neprijatelju za leđa i uništio italijansko mitraljesko gnezdo. Nakon prelaska Neretve, istakao se hrabrošću i snalažljivošću u najtežoj bici Mostarskog bataljona, na Porinu, gde je, mešu prvima, jurišao na italijanske i četničke položaje.[1]
U toku bitke na Sutjesci, Šefik je zajedno sa komandirom čete Ahmetom Pintulom i još dvojicom boraca u noći između 11. i 12. juna 1943. godine, izvršio napad na nemački položaj na Pločama, ubio nekoliko Nemaca i zaplenio mitraljez „šarac”. Prilikom prelaska Sutjeske, 13. juna 1943. godine Šefikova Treća četa je jurišala pod neprekidnim mitraljeskim rafalima na nemačke položaje na Košuru. U toku ove borbe Šefik je uskočio je jedno mitraljesko gnezdo i ubio mitraljesca i njegovog pomoćnika, ali je bio ubijen mitraljeskim rafalom. Njegova četa je u ovoj borbi bila prepolovljena i imala je 40 mrtvih i 20 ranjenih.[1]
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 21. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference
urediLiteratura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1982.