Čedo Sladoje
Čedo Sladoje (Nevesinje, 2. novembar 1948) je general-potpukovnik Vojske Republike Srpske u penziji.
| Čedo Sladoje | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 2. novembar 1948. |
| Mesto rođenja | Nevesinje,  FNR Jugoslavija |
| Nacionalnost | Srbin |
| Vojna karijera | |
| Vojska | JNA (1963—1992) VRS (1992—2001) |
| Čin | general-potpukovnik |
| Učešće u ratovima | Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |     |
Biografija
urediGeneral Čedo Sladoje rođen je u Nevesinju od oca Rista i majke Save. Osnovnu školu završio je u Kalinoviku, Srednju geodetsku tehničku školu u Sarajevu, Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer pješadija u Beogradu i Sarajevu, Komandno - štabnu akademiju (završio 1981. sa dobrim uspjehom) i Školu nacionalne odbrane (završio 1996. sa vrlodobrim uspjehom) u Beogradu.[1] Trenutno obavlja dužnost načelnika Odjeljenja za boračko-invalidsku zaštitu u opštini Banja Luka.[2] U čin potporučnika pješadije proizveden je 1972, u čin poručnika unaprijeđen je 1974, kapetana 1977, kapetana prve klase 1980, majora 1984, potpukovnika 1988, pukovnika 1992, general - majora 14. septembra 1999. (vanredno) i general -potpukovnika 8. januara 2001. godine (vanredno).
U JNA je obavljao dužnosti: komandir prateće čete, komandir voda bestrzajnih topova Bst-82, komandir voda u Vojnoj akademiji Kopnene vojske - smjer pješadija, načelnik Škole rezervnih oficira veterinarske službe, komandir grupe pripadnika stranih oružanih snaga (Namibija), operativac u Republičkom štabu Teritorijalne odbrane Socijalističke Republike Bosne i Hercegovine, zamjenik komandanta Okružnog štaba Teritorijalne odbrane Zenica. Dok je u VRS bio načelnik Operativno-nastavnog organa u korpusu, a zatim i načelnik štaba Sarajevsko-romanijskog korpusa, načelnik štaba Hercegovačkog korpusa, načelnik štaba Istočnobosanskog korpusa, načelnik Uprave Kopnene vojske Generalštaba Vojske Republike Srpske i pomoćnik načelnika Generalštaba Vojske Republike Srpske za moral, vjerske i pravne poslove i saradlju sa civilnim sektorom.[1]
Službovao je u garnizonima: Sarajevo, Zenica, Trebinje, Bijeljina i Banja Luka.
U odbrani srpskog naroda u Bosni i Hercegovini učestvovao je od 4. aprila 1992 (od 15. maja kao pripadnik VRS) do 14. decembra 1995. godine na dužnosti načelnika operativno-nastavnog organa u štabu Sarajevsko-romanijskog korpusa Vojske Republike Srpske. Penzionisan je 28. februara 2002. godine.[1]
Poslije penzionisanja sa suprugom živi u Beogradu. Ima dvoje djece.[3]
Odlikovanja
urediTokom vojne karijere više puta je odlikovan
- Medaljom za vojne zasluge,
- Ordenom za vojne zasluge sa srebrnim mačevima,
- Ordenom Narodne armije sa srebrnom zvezdom i
- Ordenom Karađorđeve zvijezde drugog reda.[1]
Tokom službe ocjenjivan je osam puta, dva puta ocjenom ističe se i šest puta ocjenom naročito se ističe.[3]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b v g Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ „Novi kriterijumi za izbor udruženja od interesa za grad”. Arhivirano iz originala 04. 02. 2019. g. Pristupljeno 4. 2. 2019.
- ^ a b Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
