Čad (jezero)
Jezero Čad (fr. Lac Tchad, engl. Lake Chad, arap. بحيرة تشــــاد الكبرى) je veliko plitko jezero na granici Centralne i zapadne Afrike.[3] Ovo jezero je bezotočno i slatkovodno, što je retka kombinacija. Površina jezera je 1540 km².[3] Četiri zemlje dele basen jezera Čad: Nigerija, Niger, Kamerun i Čad. Jezero ima veliki ekonomski značaj jer vodom snabdeva preko 20 miliona ljudi. Najveća pritoka jezera je reka Šari. Obale jezera se uglavnom sastoje od močvara.
| Čad | |
|---|---|
 Čad (jezero) | |
 | |
| Koordinate | 13° 04′ 26″ S; 14° 19′ 14″ I / 13.073889° S; 14.320556° I 13° 04′ 26″ S; 14° 19′ 14″ I / 13.073889° S; 14.320556° I |
| Tip | pustinjsko, bezotočno |
| Pritoke | Šari, Yobe River, Ngadda River |
| Zemlje basena |  Čad,  Kamerun,  Niger,  Nigerija |
| Površina | 1 540 km2 |
| Pros. dubina | 1,5[1] m |
| Maks. dubina | 10,5[2] m |
| Zapremina | 72.000.000[2] km3 |
| Nad. visina | 281 m |
| Vodena površina na Vikimedijinoj ostavi | |
Jezero Čad je dalo ime državi Čad.[4] U lokalnom jeziku Čad znači „ogromno prostranstvo vode“.[5]
Hidrografski basen jezera pokriva površinu od 2.380.000 km², što je 7,8% afričke teritorije. Aktivno područje ovog basena pokriva svega 967.000 km². Glavna pritoka je reka Šari, koja sa pritokom Logon donosi 90% vode koja se sliva u jezero. Obe reke izviru u planinama Centralnoafričke Republike. Reka Komadugu Jobe u Nigeriji je pregrađena sa dve brane i sada u jezero donosi 0,45 km³ vode godišnje, umesto nekadašnjih 7 km³.
Nekada je ovo jezero bilo jedno od najvećih na svetu, ali se tokom poslednje četiri decenije znatno smanjilo. Tokom 1960—ih, površina jezera je bila veća od 26.000 km². Godine 2000. pala je ispod 1.500 km². Uzrok smanjenja jezera su oskudnije padavine i pojačano korišćenje voda ovog jezere i njegovih pritoka za navodnjavanje.[6] U pomenutom periodu stanovništvo basena jezera se udvostručilo, a navodnjavanje je učetvorostručeno u periodu 1983—1994. Dubina jezera varira sezonski, dok plovidba nije moguća. Postoje planovi da se jezero dopuni tako što bi se tok nekih pritoka reke Kongo (reka Ubangi) promenio tako da se ulivaju u reku Šari.[7][8][9]
Veličina jezera Čad se značajno menjala kroz istoriju:
- oko 50.000 godina p. n. e, jezero je pokrivalo 2 miliona km²
- oko 20.000 godina p. n. e, jezero je potpuno nestalo zbog suše izazvane minimumom glacijacije
- oko 9500. p. n. e. jezero je imalo dubinu od 15 m
- oko 7000. p. n. e. jezero je bilo duboko 38 m
- oko 4000. p. n. e. jezero je bilo duboko 65 m, pokrivalo više od milion kvadratnih kilomeara, i predstavljalo unutrašnje more Afrike
- oko 1000. p. n. e. imalo je dubinu od 17 m
- godine 1908, jezero se svelo na dve bare na severu i jugu
- godine 1963, jezero je pokrivalo 22.903—25.000 km²
- godine 2001, površina jezera je spala na 4.000 km²
- godine 2008, jezero je imalo dimenzije 30 sa 40 km, i površinu od 2.500 km²
Otkrivanje jezera
urediJezero Čad (čad na jeziku domorodaca znači jezero) bilo je poznato starosedeocima Afrike od najstarijih vremena. Evropljani su za njega saznali tek u 19. veku. Do njega prvi su došli engleski istraživači Hju Klaperton, Volter Odni i Dikson Denam, 1823. godine, a 29 godina kasnije na jezeru su boravili nemački istraživači Adolf Ofervet i Henrih Bart i 1871. njihov zemljak Gustav Nahtigal. Ipak najveće zasluge za upoznavaljnje jezera ima oficir i vojni kartograf Francuz Žan Mari Tilo koji je od 1906. do 1910. boravio na jezeru i prikuljao podake o njemu. Savermeno proučavanja jezera obavljena su od 1950. do 1960, kada je osnovano i Društvo za proučavnje jezera. Sva istraživanja vršili su Francuzi, jer je okolina jezra bila pod vlašću Francuske.
Pretnje i očuvanje
urediVode se izvesne debate po pitanju uzročnih mehanizama nestanka jezera. Vodeća teorija, koju obično naveode Ujedinjene nacije, je da je neodrživo korišćenje jezera od strane vlada i lokalnih zajednica prouzrokovalo je da jezero bude prekomerno korišteno, te da mu se ne dopušta da se dopuni.[10]
Nedavno je, međutim, jedna dodatna teorija dobila na snazi. Ona navodi da je evropsko zagađenje vazduha pomerilo obrazac padavina ka jugu, te je region postao suvlji, što onemogućava jezeru da se obnavlja. Od vremena implementacije novih regulacija u EU o zagađenju vazduha, znatan deo tih kišnih padavina je počeo da se vraća, čime se objašnjavaju mala poboljšanja uočena od 2007. godine.[11]
Jedina zaštićena oblast jezera je Čadski rezervat za divljač, koji pokriva polovinu oblasti pored dela jezera koji pripada Nigeriji. Celo jezero je bilo deklarisano Ramsarskom lokacijom od međunardnog značaja.[12]
Govoreći na 73. generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija, predsednik Nigerije pozvao je međunarodnu zajednicu da pomogne u borbi protiv uzroka konflikta vezanog za sliv jezera Čad. Nedavno nasilje u regionu se pripisuje konkurenciji između farmera i stočara koji traže navodnjavanje useva i napajanje stada.[13]
Reference
uredi- ^ WaterNews 2008.
- ^ a b World Lakes Database 1983.
- ^ a b Odada, Oyebande & Oguntola 2005.
- ^ „Lac Tchad”. Ramsar Sites Information Service. Pristupljeno 25. 4. 2018.
- ^ Room, Adrian (1994). African Placenames. McFarland and Company. ISBN 978-0-89950-943-3.
- ^ Circle of Blue, June 24, 2008 Vanishing Lake Chad — A Water Crisis in Central Africa Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. maj 2009), Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ Journal of Environmental Hydrology, Vol. 7, 1999, Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ New Scientist, March 23, 1991 Africa at a Watershed (Ubangi - Lake Chad Inter-basin transfer), Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ Umolu, J. C.; 1990, Macro Perspectives for Nigeria’s Water Resources Planning, Proc. of the First Biennial National Hydrology Symposium, Maiduguri, Nigeria. str. 218-262(discussion of Ubangi-Lake Chad diversion schemes)
- ^ „Lake Chad: almost gone”. Arhivirano iz originala 16. 12. 2008. g. Pristupljeno 5. 12. 2015.
- ^ „Lake Chad's receding waters linked to European air pollution – Climate Home – climate change news”. Climate Home – climate change news. 18. 6. 2013. Pristupljeno 5. 12. 2015.
- ^ „Lake Chad Wetlands in Nigeria | Ramsar Sites Information Service”. rsis.ramsar.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 3. 2. 2018.
- ^ „UN Live United Nations Web TV - Search Results for "President of Nigeria, General Assembly" - Nigeria – President Addresses General Debate, 73rd Session”.[mrtva veza]
Literatura
uredi- Room, Adrian (1994). African Placenames. McFarland and Company. ISBN 978-0-89950-943-3.
- Braun, David (februar 2010). „Lake Chad to be fully protected as international wetlands”. National Geographic. Arhivirano iz originala 7. 2. 2010. g.
- Bunu, Mallam Zaji (1999). „Groundwater management perspectives for Borno and Yobe States, Nigeria” (PDF). Journal of Environmental Hydrology. 7 (19).
- Chapman, Graham; Baker, Kathleen M. (1992). The changing geography of Africa and the Middle East. Routledge.
- CNN (18. 6. 2007). „Climate change and diminishing desert resources”. Pristupljeno 13. 3. 2009.
- Coe, Michael T.; Foley, Jonathan A. (2001). „Human and natural impacts on the water resources of the Lake Chad basin”. Journal of Geophysical Research. 106 (D4): 3349—3356. Bibcode:2001JGR...106.3349C. doi:10.1029/2000JD900587. Arhivirano iz originala 24. 07. 2011. g.
- Drake, Nick; Bristow, Charlie (2006). „Shorelines in the Sahara: geomorphological evidence for an enhanced monsoon from palaeolake Megachad” (PDF). The Holocene. 16 (6): 901—911. doi:10.1191/0959683606hol981rr. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 01. 2021. g. Pristupljeno 19. 03. 2019.
- Funk & Wagnalls New Encyclopedia. Funk & Wagnalls, Inc. 1973.
- Hassan, Tina (2012). „Nigeria: Helping to Save Lake Chad”. All Africa.
- Hogan, C. Michael (2009). Stromberg, N., ur. „Painted Hunting Dog: Lycaon pictus”. GlobalTwitcher.com. Arhivirano iz originala 9. 12. 2010. g.
- Hughes, R. H.; Hughes, J. S. (1992). A Directory of African Wetlands. IUCN. ISBN 978-2-88032-949-5.
- Nelson, J. S. (2006). Fishes of the World (4th izd.). John Wiley & Sons, Inc. ISBN 978-0-471-25031-9.
- Odada, Eric O.; Oyebande, Lekan; Oguntola, Johnson A. (2005). „Lake Chad: Experiences and Lessons Learned Brief” (PDF). Managing lakes and their Basins for Sustainable Use. International Lake Environment Committee (ILEC) Foundation. Pristupljeno 15. 2. 2008.
- Pearce, Fred (23. 3. 1991). „Africa at a watershed (Ubangi – Lake Chad Inter-basin transfer)”. New Scientist (1761).
- Public Broadcasting Service (PBS). „National Geographic's Strange Days on Planet Earth: Glossary”. Pristupljeno 2. 10. 2009.
- Room, Adrian (1994). African Placenames. McFarland and Company. ISBN 978-0-89950-943-3.
- Stewart, Robert (28. 7. 2009). „Dustiest places on Earth—dead and dying seas”. Environmental Science in the 21st Century. A New Online Environmental Science Book for College Students. Arhivirano iz originala 30. 4. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2019.
- Umolu, Jerome C. (1990). „Macro Perspectives for Nigeria's Water Resources Planning”. Proceedings of the First Biennial National Hydrology Symposium, Maiduguri, Nigeria: 218—262.
- Umolu, Jerome C. (1994). „Combating Climate Induced Water And Energy Deficiencies In West Central Africa: hydro/energy interconnections”. Arhivirano iz originala 26. 5. 2011. g.
- „Atlas of Our Changing Environment”. United Nations Environment Programme. 2007.
- „African Leaders Team Up to Rescue Lake Chad”. Voice of America. 28. 3. 2008. Arhivirano iz originala 5. 3. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2019.
- „Experts Look For Ways to Save Lake Chad”. Voice of America. 11. 11. 2009. Arhivirano iz originala 5. 3. 2016. g. Pristupljeno 19. 3. 2019.
- „Vanishing Lake Chad—a water crisis in central Africa”. WaterNews. 24. 6. 2008. Arhivirano iz originala 2. 5. 2009. g. Pristupljeno 26. 12. 2018.
- „Lake Chad”. World Lakes Database. International Lake Environment Committee (ILEC). 1983. Arhivirano iz originala 6. 2. 2010. g.
Spoljašnje veze
uredi
- Poplavljena savana oko jezera Čad
- Polagano umiranje jezera Čad
- Bibliography on Water Resources and International Law Peace Palace Library
- Information on, and a map of, Chad's watershed.
- Map of the Lake Chad basin at Water Resources eAtlas.
- Article on the disappearing lake in The Guardian.
- Reconstruction of Megalake Chad using Shuttle Radar Topographic Mission data.
- Lakes become deserts: The story of Lake Chad – patriotdirect.org Архивирано на сајту Wayback Machine (2. август 2020)