Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Lugu

Crkva Uspeća Bogorodičinog u Lugu
Crkva Uspeća Bogorodičinog u Lugu
Crkva Uspeća Bogorodičinog u Lugu
	Crkva Uspeća Bogorodičinog u selo Lug kod Trebinja.
Osnovni podaci
Tip	crkva
Jurisdikcija	Srpska pravoslavna crkva
Eparhija	Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska
Osnivanje	1503.
Lokacija
Mesto	Lug (Trebinje), Trebinje
Država	Republika Srpska

Crkva Rođenja Presvete Bogorodice u Lugu je crkva Srpske pravoslavne crkve koji se nalazi u mjestu Lug, kod Trebinja u Republici Srpskoj u Bosni i Hercegovini. Crkva pripada eparhiji zahumsko-hercegovačkoj i primorskoj. Spada u najznačajnije male grobaljske crkve koje su sagrađene u srednjem vijeku. Crkva je smještena u seoskom groblju, među kojima je nađeno mnoštvo stećaka i veliki broj starih kamenih krstova.

Istorija

Crkvu je sagradio, kako to izvori iz dubrovačkog arhiva kažu, 1503. godine, dubrovački zidar Mihoč Radojević, po narudžbi ktirora manastira Tvrdoš, monaha Romana. Kako zapis kaže, Mihoč Radojević je bio rodom iz Trebinja, od oca Radoja Vukčiča, koji je učio zidarsku školu u Dubrovniku.

Arhitektura

Crkva je izgrađena sa jednim brodom, sačinjena od kamena, unutra sa polukružnom, a spolja pravougaonom apsidom, dok je zvonik naknadno urađen, pretpostavlja se u 19. vijeku.a Unutrašnjost je urađena poluobličastim svodom. Glavni ulaz, porta crkve je na zapadnoj strani, arhitravno urađen, sa dva kamena stupca i kamene grede, dok je iznad samih vrata urađena manja rozeta. Crkav posjeduje ukupno 4 prozora, i to na istočnom zidu oltara, jedan na sjevernoj i dva na južnoj strani crkve. Kao građevina je urađena kao i ostale crkve na ovom području, od kamenih kvadrata, a fasada pređena krečnim malterom. Ono što je interesantno za ovu crkvu je pojava pravougaonog oblika oltarskog prostora zato što se razlikuje u tom segmentu gradnje od ostalih crkava na ovim prostorima. ^[1]

Značaj

Da je ova crkva nekad imala svoj značaj u narodu govori nam činjevica da postoji veliki broj nadgrobnih spomenika oko same crkve. Ističu se desetine stećaka, posebno isklesanih, za sveštenike iz porodice Odavića. Ove činjenice govore o tome, da je ova crkva bila važan parohijski dom u ovom dijelu Hercegovine, za veliki broj sveštenika. ^[2]

Vidi još

Reference

^ Ševo 2002, str. 212.
^ Ševo 2002, str. 213.

Literatura

Ševo, Ljiljana (2002). Pravoslavne crkve i manastiri u Bosni i Hercegovini do 1878. godine. Banjaluka.

[FOOTNOTEШево2002212-1] Ševo 2002, str. 212.

[FOOTNOTEШево2002213-2] Ševo 2002, str. 213.

[1]

[2]