Ferman
Ferman je sultanova uredba, ukaz, opunomoćenje ili autorizacija u islamskim zemljama[1]. Dokument potpisuje suveren lično ili njegov ministar.
Fermani su pisani posebnom vrstom arapskog pisma tzv. divanijom a na početku je stajala sultanova tura (monogram, grb osmanskih sultana – to je arapskim slovima vešto napisano i složeno ime i titula vladajućeg sultana).
Najpoznatiji ferman u Srbiji je dokument iz 1867. godine kojim se grad Beograd predaje Srbiji.
Reč potiče iz persijskog jezika: farmân (فرمان). Znači „dekret“ ili „naređenje“. Koristi se isto u turskom jeziku, a reč je preuzeta i u nemačkom jeziku. U Osmanskom carstvu su fermani bili često korišćeno administrativno sredstvo.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Abdulah Škaljić: Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku
Literatura
uredi- Pantelić, Dušan (1927). Beogradski pašaluk posle Svištovskog mira 1791-1794. Beograd: Srpska kraljevska akademija.
- Pantelić, Dušan (1949). Beogradski pašaluk pred Prvi srpski ustanak 1794-1804. Beograd: Naučna knjiga.
- Fotić, Aleksandar (1998). „Najpoznatiji hilandarski ferman”. Hilandarski zbornik. 10: 299—309.