Tribanj
Tribanj je naselje u opštini Starigrad, Zadarska županija, Republika Hrvatska.
Tribanj | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Hrvatska |
Županija | Zadarska |
Opština | Starigrad |
Stanovništvo | |
— 2011. | 267 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 44° 20′ 59″ S; 15° 18′ 59″ I / 44.349784329266491° S; 15.316525893649803° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 6 m |
Ostali podaci | |
Poštanski broj | 23245 Tribanj |
Pozivni broj | +385 23 |
Geografija
urediTribanj je primorsko naselje u podnožju Velebita.
Kuće mjesta Tribanj bile su grupisane u pet većih zaselaka: Šibuljina, Kozjača, Kruščica, Lisarica i Trstenica, sa manjim zaseocima Asanovac, Polibrada, Bajamovac, Matijašica, Prodani, Mataci, Reljinovac i Ljubotić. Danas se Tribanj raslojio u tri sela: Tribanj-Šibuljina, Tribanj-Kruščica i Tribanj-Sv. Marija Magdalena.
Istorija
urediPraistorija
urediNa području Tribnja kao i širem prostoru velebitskog Podgorja, postoje arheološki tragovi postojanja života još u bronzanom i gvozdenom dobu: Gradina i Velika gradina poviše Modriča, Gradina Kneževići na Malom Libinju, Zekića gradina, Mitrova gradina, Gradina poviše Jusupa, Paklarić, Gradina Marasovići, Starigrad — centar, Gradina Kojići — Milovci, Gradina i Gradinica na Malom Rujnu, Gradina na Velikom Rujnu, Gradina Sv. Trojica, Gradina Lisarica i Visoka gradina na Velikom Vitreniku. Novijim istraživanjima uočena su i nova nalazišta: Trošeljeva gradina poviše Sv. Marije Magdalene, Silna gromila poviše Tribnja Kruščice, sedam kamenih humaka, pećina Sopnjača.[1]
Antičko doba
urediRimskim osvajanjem jadranske obale, prostor današnjeg Tribnja potpao je pod rimski municipij grada Argirunta (dan. Starigrad). Granica ove rimske zajednice prostirala se od današnje Sv. Marije Magdalene do Rovanjske.[1] Na lokalitetu oko Sv. Trojice i pravoslavnog groblja (Kozjača), nalaze se ostaci kasnoantičkog ili ranovizantijskog kastruma pravouganog oblika, dimenzija 170h130 metara. Ostaci kastruma, u narodu poznat kao Tribljina, oštećeni su bespravnom izgradnjom makadamskog puta tokom devedesetih godina dvadesetog veka.[1]
Srednji vek
urediU Povelji ugarskog kralja Andrije iz 1205. godine, prvi put se pominje Tribanj pod ovim imenom.[2]
Veliki morejski rat (1684. — 1699. godine)
urediNakon proterivanja Osmanlija sa velebitskog prostora, započelo i naseljavanje najvećeg broja današnjih porodica u čitavom Tribnju. Tako je serdar Stojan Janković u jesen 1684. godine naselio 131 osobu iz Like u Šibuljinu[3], kojima je ubrzo stigla i pomoć u hrani.[4] Nakon razgraničenja s Austrijom, oblast velebitskog Podgorja pripala je Mletačkoj republici.
Drugi svetski rat
urediSrbi iz Tribnja Šibuljine su teško postradali tokom Drugog svetskog rata, ponajviše u ustaškom koncentracionom logoru Slano na ostrvu Pag. Prva hapšenja Srba započela su već u aprilu mesecu 1941. godine i odvođenje na stratište u Jadovno. Među njima je bio i Serđo Poljak, koji je, uprkos lakšem ranjavanju, uspeo da se izvuče iz jame i pobegne na sigurno. Te sreće nisu bili braća Ilija i Jovan Lukić, Dragan Lukić, Vladimir Babac, otac i sin Dušan i Filip Marinković te stari Iso Štrbo.[5]
Novi talas stradanja započeo je 2. avgusta 1941. godine, kada su ustaše napravile obruč oko Šibuljine i zasede po Velebitu. Tom prilikom je uhvaćeno preko stotinu Srba koji su potom utamničeni u crkvi Sv. Aranđela Mihajla. Usledila su silovanja žena i prebijanje muškaraca i pljačkanje imovine uhapšenih. Tragovi krvi, vidljivi i do današnjih dana, nisu ostali skriveni ni posle višestrukih bojenja zidova crkve. Spomen ploča postavljena na spoljašnjem zidu crkve, kao podsetnik na ovaj zločin, danas je razbijena na više delova. Deo Šibuljčana se skrivao po Velebitu pokušavajući tako izbeći ustaške patrole. Oni koji su im uspeli pobeći, spas su našli u selima Ravnih Kotara ili Ražancu.
Posle tri dana mučenja, zatočenici su transportovani brodom do logora Slano na Pagu. Logor je podignut tokom maja meseca 1941. godine, na golom kamenu, površine oko 1.500 m2, okruženom bodljikavom žicom. Komandant logora bio je Ivan Devčić Pivac iz Lukovog Šugarja, ujedno i zapovednik 13. ustaške bojne.
O zločinima počinjenim avgusta 1941. godine, posle rata svedočilo je više osoba.[6]
Među nama je bilo dosta žena, nejake djece i staraca. Moga strica Dmitra, koji je bio star 78 godina i slab na nogama, vukli su za bradu kad nije mogao hodati. Na putu do naše crkve iskoristila sam priliku i pobjegla u planinu i u jednoj se jami skrivala dva dana. Pet dana sam se skrivala u jamama, a pet noći pješačila dok nisam došla u Obrovac. U Obrovcu sam ostala 11 dana, a onda sam skupa s još nekoliko stotina Ličana prevezena u Zadar. Kada sam rujna 1941. iz Zadra došla u naše selo, u crkvi sam vidjela krvave tragove. U popovoj kući sam našla nešto odjeće moje braće koja su tada stradala. Odjeća je bila krvava. Ja sam je pokupila, odnijela i zakopala u zemlju. Čula sam od jednih ribara iz Kali kako su jednog dana, vukući mrežu negdje blizu otoka Paga, izvukli 13 leševa, među kojima su prepoznali leš Maksima Poljaka pok. Sime, koji je stradao o Ilinju 1941.
— Milica (Jandre) Babac
Poznato mi je iz vlastitog opažanja da su ustaše početkom lipnja 1941. pa dalje, kroz dva do tri mjeseca, dogonili narod pješice i kamionima iz Gospića u Karlobag, a iz Karlobaga na otok Pag, u Slanu. Prevozili su narod dan i noć. Narod cijelog mjesta Karlobaga, kao i bliže i dalje okoline, govorio je da su ustaše internirane ljude u logoru Slana tukli i klali. Koliko je naroda potučeno, nije mi poznato, ali je svakako moralo biti mnogo.
— Jure Tomljenović iz Karlobaga
Spisak ostalih Srba iz sela Tribanj Šibuljine stradalih u genocidu 1941. godine.[6][7]
- ALEKSA Pavla BABAC
- JELENA Alekse BABAC
- ANICA Alekse BABAC
- MARIJA Marka BABAC
- DMITAR Marka BABAC
- PETAR Dmitra BABAC
- ANDRIJA Marka BABAC
- TODOR Andrije BABAC
- JEKA Sime BABAC
- PERA Jovana BABAC
- SMILjANA Nikole BABAC
- SMILjANA Todora BABAC
- ĐURO Todora BABAC
- NIKOLA Andrije BABAC
- ĐURO Andrije BABAC
- DRAGICA Andrije BABAC
- DUŠAN Todora BABAC
- JOVAN Filipa LUKIĆ
- MANDA Sime LUKIĆ
- MANDA Jovana LUKIĆ
- MARKO LUKIĆ
- NIKOLA Jovana LUKIĆ
- BOŽO Nikole MARINKOVIĆ
- NIKOLA Nikole MARINKOVIĆ
- LjUBICA Vladete MARINKOVIĆ
- MILICA Luke MARINKOVIĆ
- NIKOLA Luke MARINKOVIĆ
- BOSILjKA Nikole MARINKOVIĆ
- JOVAN Nikole MARINKOVIĆ
- BOŽICA Jovana MARINKOVIĆ
- FILIP Rade MARINKOVIĆ
- MANDA Filipa MARINKOVIĆ
- FILIP Filipa MARINKOVIĆ
- DARINKA Filipa MARINKOVIĆ
- RADOJKA Darinke MARINKOVIĆ
- STOJA Filipa MARINKOVIĆ
- ŠPIRO Rade MARINKOVIĆ
- MARTA Jovana MARINKOVIĆ
- NIKOLA Jovana MARINKOVIĆ
- VERA MARINKOVIĆ
- LjUBICA Pave MARINKOVIĆ
- LjUBICA Bože MARINKOVIĆ
- LjUBA Nikole MARINKOVIĆ
- DARINKA Nikole MARINKOVIĆ
- ANICA Luke POLjAK
- TRIVUN Luke POLjAK
- DMITRA Trivuna POLjAK
- DRAGICA Trivuna POLjAK
- DANILO Trivuna POLjAK
- NIKOLA Jovana POLjAK
- JURKA Nikole POLjAK
- LUKA Đure POLjAK
- JOVAN Đure POLjAK
- ANICA Đure POLjAK
- STOJA Jovana POLjAK
- ĐURO Alekse POLjAK
- MAKSIM Sime POLjAK
- MARTA Maksima POLjAK
- LUKA Sime POLjAK
- MILICA Luke POLjAK
- LAZO Luke POLjAK
- PAVICA Marka POLjAK
- ĐURO Marka POLjAK
- MARKO Marka POLjAK
- DANICA Marka POLjAK
- JEKA Marka POLjAK
- MILE Marka POLjAK
- MANDA Mile POLjAK
- IKA Mile POLjAK
- DANICA Dane POLjAK
- NIKOLA Đure POLjAK
- MANDA Nikole POLjAK
- TODOR Nikole POLjAK
- DARINKA Todora POLjAK
- MILE Todora POLjAK
- MILICA Todora POLjAK
- MANDA Todora POLjAK
- ALEKSA Jovana POLjAK
- MANDA Alekse POLjAK
- PETAR Jovana POLjAK
- JEKA Petra POLjAK
- LjUBICA Vase POLjAK
- BOŽICA Vase POLjAK
- NIKOLA Vase POLjAK
- ĐORĐE Dmitra POLjAK
- DUŠANKA Luke POLjAK
- BRANKO Jakova POLjAK
- ILIJA Bože PRODAN
- MANDA Ilije PRODAN
- BOŽO Ilije PRODAN (62 god.)
- BOŽO Ilije PRODAN (33 god.)
- BOJA Bože PRODAN
- MANDA Bože PRODAN
- PETAR Alekse ŠTRBO
Kultura
urediU Tribnju Šibuljini se nalazi srpska pravoslavna crkva Sv. Arhangela Mihajla iz 1865. godine, podignuta u vreme episkopa Stefana Kneževića i pravoslavna kapela Svete Trojice na groblju, podignuta 1830. godine, najverovatnije na temeljima ranovizantijskog perioda[1]. U naselju Tribanj Kruščica se nalazi rimokatolička crkva i Sv. Ante Padovanskog, a crkva Sv. Marije Magdalene u istoimenom naselju. Tokom 1866/67. godine, u Tribnju Šibuljini je postojala i škola pod okriljem Eparhije dalmatinske, s trinaest učenika. Nekada je zajedničko groblje stanovnika Tribnja bilo na Ljubotiću, ali je obnovom kapele Sv. Trojice, pravoslavno stanovništvo svoje pokojnike počelo sahranjivati oko kapele. Čitava oblast Tribnja je poznata po specifičnim pogrebnim spomenicima tzv. mirilima.[8]
Jezik
urediSvi stanovnici Tribnja govore štokavskom ikavicom.
Stanovništvo
urediPrema popisu stanovništva iz 2011. godine, naselje Tribanj je imalo 267 stanovnika.[9]
Demografija[10] | ||
---|---|---|
Godina | Stanovnika | |
1961. | 683 | |
1971. | 627 | |
1981. | 513 | |
1991. | 481 | |
2001. | 338 | |
2011. | 267 |
Popis 1991.
urediNa popisu stanovništva 1991. godine, naseljeno mesto Tribanj je imalo 481 stanovnika, sledećeg nacionalnog sastava:
Prezimena i poreklo porodica
urediPrezimena srpskih porodica u Tribnju Šibuljini su:[11]
- Babac — slave Đurđevdan
- Lukić — slave Sv. Jovana i Aranđelovdan
- Marinković — slave Aranđelovdan (Marinkovići Ćelići), Sv. Vasilija Velikog (Marinkovići Vurlani), dok Marinkovići Smisići slave Božiji dan (Sabor presvete Bogorodice) i Sv. Stefana
- Poljak — slave Đurđevdan
- Prodan — slave Sv. Vasilija Velikog i Đurđevdan
- Štrbo — slave Sv. Nikolu
Većina šibuljskih porodica učestvovala je u DNK testiranju praporekla po muškoj lozi. Rezultati su sledeći:
Njihovi rezultati ukazaju na pripadnost haplogrupi vrlo tipičnoj za Južne Slovene i kojoj pripada oko 33% muške populacije u Srba[12].
- Marinkovići Ćelići i Vurlani, kao i Prodani: I1 Z63
Istraživanja u oblasti genetičke genealogije pokazala su da Marinkovići Ćelići i Vurlani s Prodanima čine veliki rod, koji zajedničkog pretka najverovatnije ima unazad 500 godina. Takođe, rezultat je pokazao i da oni pripadaju ogranku velikog plemena Macura — I1 Z63 V68 Y16434. Hallogrupa I1 Z63 je osobena za stara germanska plemena, naročito na istoku Evrope, koji su na balkanske prostore došli u okviru migracija Gota i Gepida.[13]
Prema Mletačkom katastru iz 1709. godine, u Tribnju su živele sledeće porodice: Vlatković (Vlatcouich), Papagalo (Papagalo), Njegovan (Nigouan), Vukić (Vucin / Vucich), Marinković (Marincouich), Prodan / Prodanović (Prodanouich), Trošelj (Tronsegh), Rukavina (Rucauina), Lukanović (Lucanouich), Žeželj (Sesegh), Matak (Matoch), Ivanišević (Iuaniceuich), Jurić (Giurich), Ferleta (Ferletta), Krapić (Cresbich) i Zaprich.[14]
Deo šibuljskih porodica se iselio u Poljice kod Nina. Najčešći pravci iseljavanja tribanjskih porodica bili su ka Slavoniji (Nova Bukovica, Đurđenovac, Miljevci) i SAD-u (Donora u Pensilvaniji). Nakon Drugog svetskog rata, deo Šibuljčana je kolonizovan u Riđici kod Sombora, ukupno 14 porodica sa 77 članova.
Poznate osobe poreklom iz Tribnja Šibuljine
uredi- Pavle Babac — autor knjige Velebitsko Podgorje 1941-1945 te više studija i članaka na temu NOR-a
- Marko Babac — teoretičar filma i predavač filmske montaže na akademijama u Beogradu, Ljubljani, Sarajevu i Novom Sadu, autor knjige Jovan Šarić 1836-1905
- Dušan Babac — nosilac kraljevskog Ordena belog orla I stepena, Ordena Karađorđeve zvezde II stepena, autor više knjiga i članaka u oblasti vojne istorije
- Jovan Marinković Ivo — narodni heroj
- Anđelko Marinković — fudbaler F.K. Vojvodina iz Novog Sada i osvajač šampionske titule 1965/66
Izvori
uredi- ^ a b v g Martina Dubolnić — Argyruntum i njegov teritorij u antici (Zavod za povijesne znanosti HAZU u Zadru, sv. 47/2007)
- ^ Tadija Smičiklas — Diplomatički zbornik vol. 3, Zagreb 1905.
- ^ Aleksandar Bačko Prezimena dalmatinskih Srba, Beograd 2008.
- ^ Boško Desnica — Istorija kotarskih uskoka, Beograd 1951.
- ^ Pravoslavlje na severnom JadranuArhivirano na sajtu Wayback Machine (5. mart 2009), Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ a b Pavle M. Babac — Velebitsko podgorje 1941 — 1945., Beograd, 1965. i 2003.
- ^ jadovno.com
- ^ Pogrebni običaji: Šta su to "mirila"? — Poreklo
- ^ „Popis stanovništva 2011.”. Državni zavod za statistiku RH. 2011. Arhivirano iz originala 10. 04. 2015. g. Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
- ^ „Prezimena”. Benkovac.rs. Pristupljeno 13. 10. 2013.
- ^ Srpski DNK projekat: dnk.poreklo.rs
- ^ Vujanić, Jerković, Krtinić, Marinković — Knjiga o Macurama, Beograd 2014.
- ^ Marko Rimac / Goran Mladineo — Zadarsko okružje na Mletačkom katastru iz 1709. godine, DAZD, Zadar 2013.