Tim Dankan
Timoti Teodor Dankan (engl. Timothy Theodore Duncan; Sent Kroj, 25. april 1976)[1] bivši je profesionalni američki košarkaš. Igrao je na pozicijama krilnog centra i centra.
Tim Dankan | |||
---|---|---|---|
Lični podaci | |||
Puno ime | Timoti Teodor Dankan | ||
Nadimak | the Big Fundamental | ||
Datum rođenja | 25. april 1976. | ||
Mesto rođenja | Sent Kroj, Američka Devičanska Ostrva, SAD | ||
Državljanstvo | SAD | ||
Visina | 2,11 m | ||
Informacije o karijeri | |||
NBA draft | 1997. / 1. pik, 1. runda | ||
Odabrao: San Antonio sparsi | |||
Prof. karijera | 1997—2016 | ||
Pozicija | krilni centar / centar | ||
Seniorska karijera | |||
Godine | Klub | ||
1997—2016 | San Antonio sparsi | ||
Nagrade | |||
| |||
Statistika na basketball-reference.com | |||
Statistika na nba.com | |||
Čitavu karijeru proveo je kao član San Antonio sparsa.[2] Kao igrač te ekipe, uspeo je da osvoji pet šampionskih prstenova − 1999, 2003, 2005, 2007. i 2014. Tri puta je bio proglašen za najkorisnijeg igrača NBA finala, izabran je i za NBA rukija godine, a dva puta je bio i najkorisniji igrač NBA lige.[2][3][4][5][6][7] Nastupao je i na 14 Ol star utakmica, a 13 puta je biran i u najbolji tim lige, kao i u najbolji odbrambeni tim lige.[8][9]
Van terena, Dankan je poznat po svojoj mirnoj i skromnoj prirodi i svojoj aktivnoj filantropiji. Diplomirao je psihologiju i osnovao Tim Dankan fondaciju da podigne svest o zdravlju i finansira obrazovanje i omladinski sport u raznim delovima Sjedinjenih Država.[10]
Rani život
urediDankan je rođen i odrastao u Sent Kroju na Američkim Devičanskim ostrvima. On je sin imigranata iz Angvile: Jone, profesionalne babice, i Vilijama Dankana, zidara. Ima dve starije sestre, Šeril i Trišu, i starijeg brata Skota, koji je postao filmski reditelj i snimatelj.[11] Šeril je bila prvakinja u plivanju pre nego što je postala medicinska sestra, a Triša je plivala za Američka Devičanska ostrva na Letnjim olimpijskim igrama u Seulu 1988.[12]
U školi, Dankan je bio nadaren učenik i sanjao je da postane plivač na olimpijskom nivou kao Triša.[13][14] Roditelji su mu davali veliku podršku, a Dankan je briljirao u plivanju, postao je istaknuti sportista kao tinejdžer, i to u disciplini 50, 100 i 400 metara slobodno i želeo je da ode na Olimpijske igre 1992. kao dei tima Sjedinjenih Američkih Država.[13]
Tokom 1989. nakon što je uragan Hugo uništio jedini olimpijski bazen na ostrvu, Dankan je bio primoran da pliva u okeanu a strah od ajkula uništio je njegov entuzijazam za sport.[15] Doživeo je još jednu traumu kada mu je majka umrla od raka dojke 24. aprila 1990. godine, dan pre njegovog 14. rođendana.[15] Na smrtnoj postelji, naterala je Dankana i njegove sestre da obećaju da će diplomirati na fakultetu, što je uveliko objasnilo Dankanovo kasnije odbijanje da napusti koledž ranije i pređe u En-bi-ej.[16]
Dankan više nikada nije plivao takmičarski, ali ga je zet inspirisao da se okrene košarci.[17] U početku, Dankan je imao poteškoća da se prilagodi igru. Mislio je da će mu košarka pomoći da ublaži bol i frustraciju. Direktorka škole St. Croix Country Day Schoo Pomroj je rekla: „[Dankan] je bio tako ogroman. Tako velik i visok, ali je u to vreme bio užasno nezgodan.“[18] Prevazišao je svoju nespretnost da bi postao izuzetan za Episkopalnu srednju školu St. Dunstan, sa prosekom od 25 poena po utakmici kao senior. Njegova igra privukla je pažnju nekoliko univerziteta.[19] Košarkaški trener Univerziteta Vejk Forest, Dejv Odom, posebno se zainteresovao za Dankana nakon što je šesnaestogodišnjak navodno igrao sa NBA zvezdom Alonzom Morningom nerešeno u utakmici 5 na 5.[20] Odom je tražio visokog, fiziči spremnog igrača da igra blizu koša.[20] S obzirom na slab nivo košarke na Devičanskim ostrvima, Odom je u početku bio oprezan prema Dankanu, posebno nakon što ga je prvi put sreo i pomislio da je nepažljiv; Dankan je tupo zurio u Odoma veći deo razgovora.[21] Ali nakon prvog razgovora, Odom je shvatio da je ovo samo Dankanovo ponašanje i otkrio je da on nije samo talentovan sportista već i da brzo uči.[21] Pored ponuđenih stipendija Univerziteta Hartford, Univerziteta Delaver i Providens koledža, Dankan se pridružio Odom's Wake Forest Demon Deacons.[20]
Karijera
urediKoledž
urediU godini pre početka studija na Univerzitetu Vejk Forest, Demon Deacons
su stigli do kola NCAA Divizije I u muškoj košarci u kojem se takmiči poslednjih 16 timova, ali su potom izgubili najboljeg strelca Rodnija Rodžersa, koji je ušao na NBA draftu 1993. godine.[22] U sezoni NCAA 1993–94, trener Dejv Odom je razmišljao da uđe Dankana, ali je bio primoran da igra s njim nakon što je kolega brucoš Makhtar N'Diaje prekršio pravila NCAA i na kraju prešao u Mičigen.[23] Dankan se borio sa problemima u ranoj tranziciji i čak je ostao bez rezultata u svojoj prvoj utakmici na koledžu, ali kako je godina odmicala, on i saigrač Rendolf Čajldres su doveli Dikonse do rekorda pobeda i poraza od 20–11.[22] Dankanov stil igre je bio jednostavan, ali efikasan, kombinujući niz poteza niskog posta, šuteva iz srednjeg dometa i čvrstu odbranu. Izabran je da predstavlja SAD na Igrama dobre volje 1994.[22] U međuvremenu, Dankan je radio na diplomiranju iz psihologije, a takođe je pohađao časove antropologije i kineske književnosti.[24] Uprkos njegovoj velikoj usredsređenosti na košarku, predsednica odeljenja za psihologiju Vejk Foresta Debora Best je rekla: „Tim... je bio jedan od mojih intelektualnijih studenata... Osim njegove visine, nisam mogla da ga razlikujem od bilo kog drugog studenta u Vejk Forestu."[24] Dankan je takođe stekao reputaciju stoičkog igrača, do te mere da su ga protivnički fanovi ismevali kao „gospodin Spok“, prototip logičnog, distanciranog lika iz Zvezdanih staza.[24]
U sezoni NCAA 1994–95, bio je student druge godine. Ubrzo je proglašen za jednog od najboljih perspektivnih među onima koji su kvalifikovani za NBA, zajedno sa vršnjacima Džoom Smitom, Rašidom Volasom i Džerijem Stekhausom.[25] Generalni menadžer Los Anđeles lejkersa Džeri Vest je sugerisao da bi Dankan mogao da postane najbolji izbor na NBA draftu 1995. ako ode ranije; međutim, Dankan je rekao da nema nameru da bude profesionalni igrač pre diplomiranja, uprkos planu NBA da uspotavi rnju granicu plata početnicima 1996. godine. Iako je to značilo da gubi velike količine novca, Dankan nije želeo da odstupi od odluke da nastavi sa studijama.[25] U toj sezoni, predvodio je Demon Deacons u šampionsku utakmicu Atlantic Coast Conference (ACC) protiv Rašida Volasa iz Severne Karoline Tar Heis.[26] Tokom te utakmice, Dankan je neutralisao Volasa, dok je Čajldres zapečatio pobedu skokom pri četiri sekunde do kraja produžetka.[25] Na NCAA turniru, Demon Deacons su stigli do Sweet 16. U igri protiv Oklahoma Stejta, Dankan je postigao 12 poena uz 22 skoka i osam blokada, nadigravši
, ali je Vejk Forest ipak izgubio rezultatom 71–66. Dankan je završio sezonu sa prosekom od 16,8 poena i 12,5 skokova po utakmici, proglašen je za odbrambenog igrača godine i postao treći najbolji bloker šuta u istoriji NCAA sa 3,98 blokova po utakmici.[25] Takođe je izabran za prvi tim All-ACC, što će ponoviti u dve preostale godine u Vejk Forestu.[27] Tokom NCAA sezone 1995–96, Uejk Forest je izgubio Čildresa, koji je diplomirao prethodne sezone i ušao u NBA. U Čildresovom odsustvu, Dankan je predvodio tim do rekorda od 12–4 u ACC-u i ukupnog rekorda od 26–6.[28]
Na koledžu, Dankan je sa Markom Lirijem bio koautor poglavlja u knjizi o socijalnoj psihologiji Aversive Interpersonal Behaviors .[29][30] Nakon što je stekao fakultetsku diplomu iz psihologije,[31] Dankan je ušao na NBA draft 1997. godine.[32] Tokom 2009. Dankan je uvršten u sportsku kuću slavnih Vejk Forest.[33]
Lični život
urediOn je oženio Ejmi Šeril u julu 2001.[34] Par ima dvoje dece. Razveli su se u avgustu 2013.[35] 2017. Dankan i njegova devojka su dočekali svoje prvo dete.[36]
On je 2001.[37] osnovao Fondaciju Tim Dankan za finansiranje programa iz oblasti zdravstvene svesti i istraživanja, obrazovanje i omladinski sport i rekreaciju u San Antoniju, Vinston-Salemu i Devičanskim ostrvima Sjedinjenih Država.[38] Glavni događaji fondacije su bili Tim Duncan Bowling for Dollar$ Charity Bowl-A-Thon i the Slam Duncan Charity Golf Classic.[38] Između 2001. i 2002. fondacija je prikupila više od 350.000 dolara za istraživanje raka dojke i prostate.[39] Za te dve godine, Dankana je Sporting News proglasio za jednog od „dobrih momaka” u sportu.[39] Dankan je takođe podržao Children's Bereavement Center, Children's Center of San Antonio i Cancer Therapy and Research Center.[38] U avgustu 2017, BlackJack Speed Shop, u partnerstvu sa Fondacijom Tim Dankan, organizovao je dostavu hitno potrebnih zalihe za žrtve uragana Harvi.[40]
Dunkan navodi pokojnu majku kao svoju glavnu inspiraciju. Između ostalog, naučila ga je i njegove sestre dečiju pesmu Dobro, Bolje, Najbolje. Nikad ne daj da počine/Dok tvoje Dobro ne bude Bolje, a tvoje Bolje ne bude Najbolje, koju je usvojio kao svoj lični moto.[41] Na terenu i van terena, veruje da su tri najvažnije vrednosti posvećenost, timski rad i drugarstvo.[41] Izabrao je da nosi broj 2s jer je to bio broj njegovog zeta na koledžu, pošto je on bio Dunkanova glavna košarkaška inspiracija. Dunkan takođe navodi člana Kuće slavnih i plejmejkera Los Anđeles Lejkersa, Megija Džonsona, kao svoj idol iz detinjstva.[41]
Ljubitelj je festivala na temu renesanse i voli igru uloga Dungeons & Dragons.[42]
Tokom 2015. Dankan je tužio svog bivšeg savetnika za investicije, tvrdeći da je zbog njega izgubio preko 20 miliona dolara.[43] U septembru 2016, savezna velika porota optužila je savetnika po dve tačke za prevaru u vezi sa ovim slučajem.[43] U aprilu 2017, savetnik se izjasnio krivim za prevaru u ovom slučaju;[44] u junu 2018. postigao je nagodbu i dobio 7,5 miliona dolara.[45]
Dankan je odlikovan Ordenom časti Devičanskih ostrva, najvišin odlikovanje koju dodeljuje teritorijalna vlada Devičanskih ostrva, i proslavljena je na nekoliko ceremonija „Dan Tima Dankana“.[46] Predsednik zakonodavnog tela Devičanskih ostrva Vargrejv Ričardsje 2000. izjavio: „On je tihi džin. Njegov opušten stav je oličenje ljudi Sent Kroa, koji rade stvari bez pompe i galame.“[46]
U martu 2020, Dankan je ponudio da plati avionske karte za studente na Američkim Devičanskim ostrvima da putuju kući tokom pandemije kovida 19.[47]
Uspesi
urediKlupski
uredi- San Antonio sparsi:
- NBA (5): 1998/99, 2002/03, 2004/05, 2006/07, 2013/14.
Reprezentativni
uredi- Olimpijske igre: 2004.
- Američko prvenstvo: 1999, 2003.
- Igre dobre volje: 1994.
- Univerzijada: 1995.
Pojedinačni
uredi- Najkorisniji igrač NBA (2): 2001/02, 2002/03.
- Najkorisniji igrač NBA finala (3): 1998/99, 2002/03, 2004/05.
- NBA Ol-star meč (15): 1998, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015.
- Najkorisniji igrač NBA Ol-star meča (1): 2000.
- Idealni tim NBA — prva postava (10): 1997/98, 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2006/07, 2012/13.
- Idealni tim NBA — druga postava (3): 2005/06, 2007/08, 2008/09.
- Idealni tim NBA — treća postava (2): 2009/10, 2014/15.
- Idealni odbrambeni tim NBA — prva postava (8): 1998/99, 1999/00, 2000/01, 2001/02, 2002/03, 2004/05, 2005/07, 2007/08.
- Idealni odbrambeni tim NBA — druga postava (7): 1997/98, 2003/04, 2005/06, 2008/09, 2009/10, 2012/13, 2014/15.
- NBA novajlija godine: 1997/98.
- Idealni tim novajlija NBA — prva postava: 1997/98.
- NBA saigrač godine (1): 2014/15.
Statistike
urediLegenda | |||||
---|---|---|---|---|---|
OU | Odigrano utakmica | SU | Startovao utakmica | MPU | Minuta po utakmici |
PŠ% | Procenat šuta iz igre | 3P% | Procenat šuta za tri | SB% | Procenat šuta slobodnih bacanja |
SPU | Skokova po utakmici | APU | Asistencija po utakmici | UPU | Ukradenih lopti po utakmici |
BPU | Blokova po utakmici | PPU | Poena po utakmici | Podebljano | Najbolje u karijeri |
† | Označava sezone u kojima je Dankan osvojio NBA titulu |
Regularna sezona
urediSezona | Ekipa | OU | SU | MPU | PŠ% | 3P% | SB% | SPU | APU | UPU | BPU | PPU |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1997–98 | San Antonio | 82 | 82 | 39.1 | .549 | .000 | .662 | 11.9 | 2.7 | .7 | 2.5 | 21.1 |
1998–99† | San Antonio | 50 | 50 | 39.3 | .495 | .143 | .690 | 11.4 | 2.4 | .9 | 2.5 | 21.7 |
1999–00 | San Antonio | 74 | 74 | 38.9 | .490 | .091 | .761 | 12.4 | 3.2 | .9 | 2.2 | 23.2 |
2000–01 | San Antonio | 82 | 82 | 38.7 | .499 | .259 | .618 | 12.2 | 3.0 | .9 | 2.3 | 22.2 |
2001–02 | San Antonio | 82 | 82 | 40.6 | .508 | .100 | .799 | 12.7 | 3.7 | .7 | 2.5 | 25.5 |
2002–03† | San Antonio | 81 | 81 | 39.3 | .513 | .273 | .710 | 12.9 | 3.9 | .7 | 2.9 | 23.3 |
2003–04 | San Antonio | 69 | 68 | 36.6 | .501 | .167 | .599 | 12.4 | 3.1 | .9 | 2.7 | 22.3 |
2004–05† | San Antonio | 66 | 66 | 33.4 | .496 | .333 | .670 | 11.1 | 2.7 | .7 | 2.6 | 20.3 |
2005–06 | San Antonio | 80 | 80 | 34.8 | .484 | .400 | .629 | 11.0 | 3.2 | .9 | 2.0 | 18.6 |
2006–07† | San Antonio | 80 | 80 | 34.1 | .546 | .111 | .637 | 10.6 | 3.4 | .8 | 2.4 | 20.0 |
2007–08 | San Antonio | 78 | 78 | 34.0 | .497 | .000 | .730 | 11.3 | 2.8 | .7 | 1.9 | 19.3 |
2008–09 | San Antonio | 75 | 75 | 33.6 | .504 | .000 | .692 | 10.7 | 3.5 | .5 | 1.7 | 19.3 |
2009–10 | San Antonio | 78 | 77 | 31.3 | .519 | .182 | .725 | 10.1 | 3.2 | .6 | 1.5 | 17.9 |
2010–11 | San Antonio | 76 | 76 | 28.3 | .500 | .000 | .716 | 8.9 | 2.7 | .7 | 1.9 | 13.4 |
2011–12 | San Antonio | 58 | 58 | 28.2 | .492 | .000 | .695 | 9.0 | 2.3 | .7 | 1.5 | 15.4 |
2012–13 | San Antonio | 69 | 69 | 30.1 | .502 | .286 | .817 | 9.9 | 2.7 | .7 | 2.7 | 17.8 |
2013–14† | San Antonio | 74 | 74 | 29.2 | .490 | .000 | .731 | 9.7 | 3.0 | .6 | 1.9 | 15.1 |
2014–15 | San Antonio | 77 | 77 | 28.9 | .512 | .286 | .740 | 9.1 | 3.0 | .8 | 2.0 | 13.9 |
2015–16 | San Antonio | 61 | 60 | 25.2 | .488 | .000 | .702 | 7.3 | 2.7 | .8 | 1.3 | 8.6 |
Karijera | 1,392 | 1,389 | 34.0 | .506 | .179 | .696 | 10.8 | 3.0 | .7 | 2.2 | 19.0 | |
Ol-star | 14 | 12 | 21.1 | .549 | .250 | .765 | 9.1 | 2.1 | .9 | .6 | 9.9 |
Doigravanje
urediSezona | Ekipa | OU | SU | MPU | PŠ% | 3P% | SB% | SPU | APU | UPU | BPU | PPU |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1998 | San Antonio | 9 | 9 | 41.6 | .521 | .000 | .667 | 9.0 | 1.9 | .6 | 2.6 | 20.7 |
1999† | San Antonio | 17 | 17 | 43.1 | .511 | .000 | .748 | 11.5 | 2.8 | .8 | 2.6 | 23.2 |
2001 | San Antonio | 13 | 13 | 40.5 | .488 | 1.000 | .639 | 14.5 | 3.8 | 1.1 | 2.7 | 24.4 |
2002 | San Antonio | 9 | 9 | 42.2 | .453 | .333 | .822 | 14.4 | 5.0 | .7 | 4.3 | 27.6 |
2003† | San Antonio | 24 | 24 | 42.5 | .529 | .000 | .677 | 15.4 | 5.3 | .6 | 3.3 | 24.7 |
2004 | San Antonio | 10 | 10 | 40.5 | .522 | .000 | .632 | 11.3 | 3.2 | .8 | 2.0 | 22.1 |
2005† | San Antonio | 23 | 23 | 37.8 | .464 | .200 | .717 | 12.4 | 2.7 | .3 | 2.3 | 23.6 |
2006 | San Antonio | 13 | 13 | 37.9 | .573 | .000 | .718 | 10.5 | 3.3 | .8 | 1.9 | 25.8 |
2007† | San Antonio | 20 | 20 | 36.8 | .521 | - | .644 | 11.5 | 3.3 | .7 | 3.1 | 22.2 |
2008 | San Antonio | 17 | 17 | 39.2 | .449 | .200 | .626 | 14.5 | 3.3 | .9 | 2.1 | 20.2 |
2009 | San Antonio | 5 | 5 | 32.8 | .532 | - | .607 | 8.0 | 3.2 | .6 | 1.2 | 19.8 |
2010 | San Antonio | 10 | 10 | 37.3 | .520 | .500 | .478 | 9.9 | 2.6 | .8 | 1.7 | 19.0 |
2011 | San Antonio | 6 | 6 | 35.3 | .478 | - | .625 | 10.5 | 2.7 | .5 | 2.5 | 12.7 |
2012 | San Antonio | 14 | 14 | 33.1 | .495 | .000 | .707 | 9.4 | 2.8 | .7 | 2.1 | 17.4 |
2013 | San Antonio | 21 | 21 | 35.0 | .470 | .000 | .806 | 10.2 | 1.9 | .9 | 1.6 | 18.1 |
2014† | San Antonio | 23 | 23 | 32.7 | .523 | .000 | .760 | 9.1 | 1.9 | .3 | 1.3 | 16.3 |
2015 | San Antonio | 7 | 7 | 35.7 | .589 | .000 | .559 | 11.1 | 3.3 | 1.3 | 1.4 | 17.9 |
2016 | San Antonio | 10 | 10 | 21.8 | .423 | - | .714 | 4.8 | 1.4 | .2 | 1.3 | 5.9 |
Karijera | 251 | 251 | 37.3 | .501 | .143 | .689 | 11.4 | 3.0 | .7 | 2.3 | 20.6 |
Reference
uredi- ^ „Tim Duncan Q&A”. slamduncan.com. Arhivirano iz originala 9. 12. 2011. g. Pristupljeno 25. 1. 2008.
- ^ a b „Tim Duncan's prolific career draws praise from NBA stars”. CBC.ca. Associated Press. 12. 7. 2016.
- ^ Greška kod citiranja: Nevažeća oznaka
<ref>
; nema teksta za reference pod imenomgaither_07112016
. - ^ „Ranking the top 74 NBA Players of all time: Nos. 10–1”. ESPN. 13. 5. 2020. Arhivirano iz originala 19. 11. 2020. g. Pristupljeno 13. 5. 2020.
- ^ „Ranking the top 74 NBA Players of all time: Nos. 10–1”. ESPN. 13. 5. 2020. Arhivirano iz originala 19. 11. 2020. g. Pristupljeno 13. 5. 2020.
- ^ „Tim Duncan: Career retrospective”. Yardbarker (na jeziku: engleski). 2023-01-11. Arhivirano iz originala 23. 2. 2023. g. Pristupljeno 2023-02-23.
- ^ Resnick, Steven (30. 5. 2009). „Forget Kobe Bryant, Tim Duncan Is the NBA's Best of the Decade”. Bleacher Report (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 23. 2. 2023. g. Pristupljeno 2023-02-23.
- ^ „Tim Duncan Earns All-NBA And All-Defensive Team Honors For 13th Straight Season”. NBA.com. 6. 5. 2010. Arhivirano iz originala 13. 2. 2021. g. Pristupljeno 8. 5. 2014.
- ^ „Tim Duncan”. Basketball-reference.com. Arhivirano iz originala 14. 10. 2021. g. Pristupljeno 20. 5. 2008.
- ^ „Tim Duncan – Bio”. NBA.com. Arhivirano iz originala 14. 8. 2007. g. Pristupljeno 25. 8. 2007.
- ^ „Meet Tim Duncan's Big Brother Scott Duncan”. 29. 9. 2015. Arhivirano iz originala 12. 4. 2018. g. Pristupljeno 12. 4. 2018.
- ^ Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 19. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ a b Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 11. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ a b Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ Questions with Tim Duncan Arhivirano januar 5, 2012 na sajtu Wayback Machine, slamduncan.com. Retrieved January 13, 2008.
- ^ Questions with Tim Duncan Arhivirano januar 5, 2012 na sajtu Wayback Machine, slamduncan.com. Retrieved January 13, 2008.
- ^ Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 20–21. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ „Tim Duncan – Bio”. NBA.com. Arhivirano iz originala 14. 8. 2007. g. Pristupljeno 25. 8. 2007.
- ^ a b v Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ a b Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 28–31. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ a b v Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ Crothers, Tim, "Slam Duncan" Arhivirano decembar 3, 2013 na sajtu Wayback Machine, Sports Illustrated, November 27, 1995. Retrieved November 21, 2011.
- ^ a b v Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 28–31. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ a b v g Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ Jacobs, Barry (5. 1. 1997). „Duncan and Wake Trample U.N.C.”. The New York Times. Arhivirano iz originala 9. 2. 2023. g. Pristupljeno 7. 11. 2020.
- ^ „USA Basketball Bio: Tim Duncan”. usabasketball.com. Arhivirano iz originala 31. 5. 2007. g. Pristupljeno 24. 9. 2012.
- ^ Tim Duncan Biography, jockbio.com. Retrieved April 19, 2007.
- ^ Leary, Mark R.; Bednarski, Richard; Hammon, Dudley; Duncan, Timothy (31. 7. 1997). „6: Blowhards, Snobs and Narcissists: Interpersonal Reactions to Excessive Egotism”. Ur.: Kowalski, Robin M. Aversive Interpersonal Behaviors. The Springer Series in Social Clinical Psychology. New York: Plenum Press. str. 111. ISBN 9780306456114. Arhivirano iz originala 10. 2. 2024. g. Pristupljeno 22. 6. 2013. „Few interactions are as annoying, exasperating or unpleasant as those with people whom we perceive as behaving egotistically.”
- ^ „Mark R. Leary Personal Trivia!”. Arhivirano iz originala 22. 6. 2013. g. Pristupljeno 22. 6. 2013.
- ^ Eisenberg, Daniel (16. 6. 2003). „The Big Fundamental's Big Future”. Time. ISSN 0040-781X. Arhivirano iz originala 22. 9. 2019. g. Pristupljeno 6. 6. 2022.
- ^ El-Bashir, Tarik (19. 5. 1997). „Spurs Win the Tim Duncan Sweepstakes”. The New York Times. Arhivirano iz originala 29. 6. 2023. g. Pristupljeno 29. 6. 2023.
- ^ „Wake Forest Sports Hall of Fame: Tim Duncan (2009)”. GoDeacs.com. Wake Forest Demon Deacons. Arhivirano iz originala 20. 7. 2021. g. Pristupljeno 30. 4. 2021.
- ^ „Tim Duncan – Bio”. NBA.com. Arhivirano iz originala 14. 8. 2007. g. Pristupljeno 25. 8. 2007.
- ^ Contreras, Guillermo (21. 8. 2013). „Secret hearing marks end of Duncans' union”. San Antonio Express-News. Arhivirano iz originala 30. 7. 2019. g. Pristupljeno 30. 7. 2019.
- ^ Mendoza, Madalyn (27. 3. 2017). „Tim Duncan welcomes third child”. My San Antonio. Arhivirano iz originala 7. 6. 2017. g. Pristupljeno 7. 6. 2017.
- ^ „#21 Announces the Tim Duncan Foundation”. San Antonio Spurs. Arhivirano iz originala 30. 7. 2019. g. Pristupljeno 30. 7. 2019.
- ^ a b v „Tim Duncan – Bio”. NBA.com. Arhivirano iz originala 14. 8. 2007. g. Pristupljeno 25. 8. 2007.
- ^ a b adidas signs Superstar Tim Duncan Arhivirano april 10, 2013 na sajtu Archive.today, adidas-group.com, February 7, 2003. Retrieved March 21, 2013.
- ^ „Tim Duncan, BlackJack Speed Shop pitch in to help Harvey Victims”. 30. 8. 2017. Arhivirano iz originala 26. 4. 2018. g. Pristupljeno 26. 4. 2018.
- ^ a b v Questions with Tim Duncan Arhivirano januar 5, 2012 na sajtu Wayback Machine, slamduncan.com. Retrieved January 13, 2008.
- ^ Briggs, Jerry (30. 11. 1997). „Duncan's unusual hobby and more unusual request”. San Antonio Express-News (Texas).
- ^ a b Contreras, Guillermo (9. 9. 2016). „Feds charge — and sue — Tim Duncan's former financial adviser”. The San Antonio Express News. Arhivirano iz originala 14. 9. 2016. g. Pristupljeno 14. 9. 2016.
- ^ Contreras, Guillermo (4. 4. 2017). „Ex-adviser admits defrauding Tim Duncan”. The San Antonio Express News. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 9. 6. 2018.
- ^ Contreras, Guillermo (25. 1. 2018). „Duncan gets back $7.5 million in settlement with ex-adviser”. The San Antonio Express News. Arhivirano iz originala 12. 6. 2018. g. Pristupljeno 9. 6. 2018.
- ^ a b Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. Sports Pub. str. 24–26. ISBN 978-1-58261-179-2.
- ^ Mendoza, Madalyn (20. 3. 2020). „Tim Duncan paying for college students in U.S. Virgin Islands to get home during coronavirus crisis”. MySA. Arhivirano iz originala 22. 3. 2020. g. Pristupljeno 29. 4. 2020.
Literatura
uredi- Kernan, Kevin (2000). Slam Duncan. ISBN 978-1-58261-179-2.
- Byman, Jeremy (2000). Tim Duncan. Great Athletes Series. ISBN 978-1-883846-43-5.
- Torres, John Albert (2002). Sports Great Tim Duncan. ISBN 978-0-7660-1766-5.
- Roselius, J Chris (2006). Tim Duncan: Champion on And Off the Court. ISBN 978-0-7660-2821-0.