Teofil Pančić

српски новинар, колумниста и критичар

Teofil Pančić (Skoplje, 6. jul 1965) je srpski novinar, kolumnista i kritičar. On svoje tekstove objavljuje u beogradskom nedeljniku Vreme. Kritičke i analitičke tekstove objavljivao je i u brojnim listovima i časopisima iz Srbije i drugih bivših jugoslovenskih republika, kao i u publikacijama iz Sjedinjenih Američkih Država, Rusije i više evropskih zemalja. Bio je urednik nedeljnika Vreme i radio kao politički komentator radija Slobodna Evropa. Dobitnik je novinske nagrade Jug Grizelj, 1999. godine. Živi i radi u Zemunu i Novom Sadu.

Teofil Pančić
Lični podaci
Datum rođenja(1965-07-06)6. jul 1965.(59 god.)
Mesto rođenjaSkoplje, SFRJ

Član je Nezavisnog društva novinara Vojvodine.

Biografija

uredi

Od treće do sedme godine živeo je u Pirotu, da bi se kasnije preselio u Zagreb. Od 1999. godine radio je kao politički komentator radija Slobodna Evropa.

Objavljivao je tekstove i kolumne u nizu časopisa među kojima su: Naša Borba, Republika, Globus, Dani, Sarajevske sveske, Dnevnik, Nezavisni, Vojvodina, Pobjeda, Monitor itd.

U biblioteci XX vek, objavljena je njegova prva knjiga Urbani Bušmani — Život i smrt u srpskom postkomunizmu. Ova knjiga je zbirka novinskih eseja i kolumni, čija je zajednička tema raspad starog sistema vrednosti u srpskom društvu devedesetih godina i rađanje novog političkog, kulturnog i ekonomskog poretka vrednosti u senci ratova, represije i zakasnele tranzicije.

Autor u ovim tekstovima nastoji da pokaže kako se arhaične ideje i koncepti lažne intelektualne elite pogubno odražavaju na stvarnost srpskog društva, koje Pančić označava kao dezorijentisano.

Ista izdavačka kuća, 2004. godine objavljuje drugu Pančićevu zbirku eseja i kolumni, pod naslovom Čuvari bengalske vatre. Ova knjiga je svojevrstan nastavak Urbanih Bušmana, na šta ukazuje i njen podnaslov- Život i smrt u srpskom postkomunizmu II. Ovde se Pančić bavi periodom koji počinje padom Slobodana Miloševića, a završava se ubistvom Zorana Đinđića, prvog demokratskog premijera Srbije. Vrlo duhovito, autor ovaj period naziva „vremenom postdemokratske kakofonije“[1].

Izdavačka kuća Beopolis, 2006. godine objavljuje delo Osobeni znaci, koje predstavlja zbirku tekstova objavljenih u zabačenim rubrikama. Zapravo, ovo je Pančićeva zbirka eseja i pripovedaka, koje je pisao dozvoljavajući da njegovo pripovedačko JA uzme učešća u priči.

Iste godine izlaze još dve Pančićeve knjige, zbirka književnih kritika Na hartijskom zadatku i zbirka kolumni Famoznih 400 kilometara. Njegova poslednja knjiga objavljena je 2006. godine, pod naslovom Karma Koma, koja sadrži tekstove objavljene tokom 2006. godine u istoimenoj autorovoj kolumni u novosadskom listu Dnevnik.

Dana 24. jula 2010. godine oko 23 časa na stanici na Trgu Branka Radičevića u Zemunu, u autobusu broj 83 gradskog saobraćajnog preduzeća, Pančića su napala dva muškarca. Po izveštajima, napadači su metalnim šipkama udarali Pančića po glavi i telu, što je izazvalo kontuziju lobanje i povrede desne ruke. Ovaj napad su osudile mnogobrojne javne ličnosti i organizacije među kojima su i predsednik Srbije Boris Tadić, Predsednik vlade Vojvodine, Ministarstvo kulture, Ministar unutrašnjih poslova Ivica Dačić i udruženja novinara.[2]

  • Urbani Bušmani, XX vek, Beograd 2001. godina
  • Čuvari bengalske vatre, XX vek, Beograd 2004. godina
  • Osobeni znaci, Beopolis, Beograd 2006. godina
  • Na hartijskom zadatku, Dnevnik, Novi Sad 2006. godina
  • Famoznih 400 kilometara, V. B. Z., Zagreb 2006. godina
  • Karma Koma, XX vek, Beograd 2007. godina
  • Kroz klisurine, XX vek, Beograd 2007. godina
  • Peščani sprud, Peščanik, Beograd 2008. godina
  • Pepeo bez bašte, Dnevnik, Novi Sad 2008. godina
  • Kamen traži prozor, Rende, Beograd 2009. godina
  • Blesava pevačica, Dnevnik, Novi Sad 2010. godina
  • Vremeplov na remontu, XX vek, Beograd 2010. godina
  • Stranica fantomskih vozova, KCNS, Novi Sad 2011. godina
  • Plavušina dilema, Cenzura, Novi Sad 2011. godina
  • Kritika vatrene moći, XX vek, Beograd 2013. godina
  • Privođenje Bube Erdeljan, Čarobna knjiga, Novi Sad 2013. godina
  • Nosorozi sa šeširima, Karpos, Beograd 2013. godina
  • Aleja Viktora Bubnja, Naklada Ljevak & SNV, Zagreb 2013. godina
  • Gost iz galaksije, Hena com, Zagreb 2014. godina
  • 39 dana juna, Geopoetika, Beograd 2014. godina
  • Pilule protiv zaborava, Vreme, Beograd, 2016.[3]

Reference

uredi
  1. ^ „KSŽ ImPRESSum. Teofil Pančić”. Pristupljeno 25. 4. 2013.  Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. avgust 2010)
  2. ^ [1] Vest o napadu na Teofila Pančića objavljena u blicu 25. jula 2010. godine
  3. ^ Pančić, Teofil; Pančić, Teofil (2016). Pilule protiv zaborava. Beograd: Vreme. ISBN 978-86-88491-12-9. 

Spoljašnje veze

uredi