Stanislav Karasi (Beograd, 8. novembar 1946) je bivši fudbaler i reprezentativac Jugoslavije. Igrao je na poziciji napadača.

Stanislav Karasi
Stanislav Karasi
Lični podaci
Puno ime Stanislav Karasi
Datum rođenja (1946-11-08)8. novembar 1946.(78 god.)
Mesto rođenja Beograd, FNR Jugoslavija
Visina 1,72 m
Pozicija napadač
Seniorska karijera
Godine Klub Nast. (Gol)
1965—1968 Borovo
1968—1974 Crvena zvezda 170 (57)
1974—1977 Lil 109 (35)
1977—1979 Antverpen 27 (5)
1979—1980 Bafalo 30 (7)
1981 Njujork 16 (5)
1981—1982 OFK Beograd 19 (1)
1982—1983 Hajduk Beograd
Reprezentativna karijera
1973—1974 Jugoslavija 10 (4)

Igračka karijera

uredi

Klubovi

uredi

U mlađim kategorijama je prvo nastupao za Partizan a zatim za Crvenu zvezdu. Kada je napunio 18 godina, Crvena zvezda je htela da ga pošalje na pozajmicu ali je on to odbio i raskinuo ugovor sa klubom nakon čega je prešao u Borovo gde je proveo tri godine.[1]

Za Crvenu zvezdu je igrao od 1968. do 1974. godine, i sakupio 197 zvaničnih mečeva uz 71 postignut gol. Računajući sve utakmice zabeležio je 334 nastupa i 130 pogodaka. Osvojio je tri šampionske titule (1969, 1970. i 1973. godine), dva nacionalna kupa (1970. i 1971), dva trofeja Super šampiona Jugoslavije (1969. i 1972) i Kup prvoligaša 1973. godine. Sa 14 golova bio je najbolji strelac tima u šampionatu 1973/74, a sezonu ranije postigao je 17 pogodaka u pohodu na titulu šampiona Jugoslavije.

U Kupu evropskih šampiona 1969/70, pet puta se upisao u strelce, i uz Antonijevića bio najefikasniji u timu. Tri gola je postigao protiv Linfilda iz Belfasta u pobedi od 8:0, a dva pogotka je upisao protiv Forverca iz Berlina u pirovoj pobedi od 3:2 (klub iz Istočne Nemačke je prvi meč dobio sa 2:1, i zbog dva gola u gostima je prošao dalje). Naredne sezone Zvezda je u Kupu šampiona stigla do polufinala, a Karasi je na šest mečeva postigao jedan gol. Učestvovao je i u dve pobede protiv Liverpula u Kupu šampiona 1973/74, kada su crveno-beli sa dve pobede od po 2:1 eliminisali slavni engleski tim i plasirali se u četvrtfinale.

Posle Crvene zvezde igrao je za francuski Lil (od 1974. do 1977. godine), a zatim za belgijski Antverpen (od 1977. do 1979). Nakon toga je bio u SAD gde je igrao mali fudbal za Bafalo (od 1979. do 1980) i Njujork Erouz (1981), a pred kraj karijere je igrao u OFK Beogradu i Hajduku sa Liona.

Reprezentacija

uredi

Za reprezentaciju Jugoslavije je debitovao 9. maja 1973. godine u prijateljskoj utakmici protiv SR Nemačke u Minhenu (1:0). Nakon toga je odigrao još tri utakmice u kvalifikacijama protiv Španije (0:0) i Grčke (4:2), kad je njegov gol omogućio reprezentaciji dodatne kvalifikacije protiv Španije (1:0) i odlazak na Svetsko prvenstvo 1974. u Zapadnoj Nemačkoj.[2]

Trenerska karijera

uredi

Radio je i u brojnim klubovima kao trener. Vodio je Spartak iz Subotice, Jarmuk iz Kuvajta, Sutjesku iz Nikšića, Radnički (Novi Beograd), Milicionar, Obilić, turski Erzurum, Zvezdaru, Bežaniju, BASK, Borac iz Banjaluke i mladu reprezentaciju Jugoslavije.

Privatno

uredi

Oženjen je Mirjanom, ćerkom generala Veljka Kadijevića.[3]

Reference

uredi

Spoljašnje veze

uredi