Srđan Vučinić
Srđan Vučinić (Beograd, 13. novembar 1970) srpski je esejista, dramski pisac, filmski i književni kritičar.
Srđan Vučinić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 13. novembar 1970. |
Mesto rođenja | Beograd, SFR Jugoslavija |
Književni rad | |
Najvažnija dela | Kraljevstva i izgnanstva Rađanje kentaura Nezajaz |
Biografija
urediDiplomirao na Grupi za svetsku književnost Filološkog fakulteta u Beogradu. Član je redakcije Beogradskog književnog časopisa. Od 2000. godine je umetnički savetnik Festivala autorskog filma u Beogradu, a od 2012. umetnički direktor.
Od 1994. godine objavio je veliki broj tekstova o filmu i književnosti, najviše u periodici (Reč, Beogradski književni časopis, Novi Filmograf, Povelja, Književni list), kao i u Kulturnom dodatku Politike i u nedeljnicima Reporter i NIN. Autor je tekstova koji su objavljeni u desetak filmskih zbornika. Na Radio Beogradu izvedene su mu drame: Dragutin Ilić (2007), Princ Đorđe Karađorđević (2008) i Siromah Jorik: Miloš Crnjanski (2011).
Dobitnik je stipendije Borislav Pekić za 2009. za sinopsis drame Nezajaz. Član je Srpskog književnog društva.[1] i Udruženja filmskih umetnika Srbije. Dobitnik je nagrade „Nebojša Popović” za 2020. godinu.[2]
Objavljena dela
uredi- Kraljevstva i izgnanstva, eseji i kritike (Stubovi kulture, 2002)
- Rađanje kentaura, eseji o filmu i književnosti (Arhipelag, 2009)
- Crno u koloru: crni humor u srpskom filmu (koautor sa Vladanom Matijevićem (Službeni glasnik, 2010)
- Nezajaz, drame i druge priče, sadrži tri drame i sedam priča (Književno društvo Hiperboreja, Beograd, 2013)
- Muzej Havaji (Službeni glasnik, 2015)
- Portreti: 24 sličice u sekundi (Filmski centar Srbije, 2018)
Reference
urediSpoljašnje veze
uredi- Srdjan Vucinic na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Arhipelag/Srđan Vučinić
- Novosti/Intervju