Spisak jevrejskih vladara
Prvo razdoblje jevrejskih vladara započinje u gvozdeno doba, kada se, nakon vremena plemenskog sistema, u drugoj polovini 11. veka. p. n. e. počinje u Izraelu da se uspostavlja monarhija, a traje sve do pada pod asirsku i vavilonsku vlast. Nakon vremena persijske i helenističke prevlasti, nakon makabejske pobune u 2. veku p. n. e. uspostavlja se vlast jevrejskih etnarha i sveštenika u Judeji, a nastavlja se vlašću Iroda Velikog i njegovih naslednika, koji vladaju raznim područjima današnjeg Izraela, Palestine, Jordana i Sirije, sve do pred kraj 1. veka, kada Rimljani konačno preuzimaju svu vlast, a potom (135. godine) i preimenuju provinciju Judeju u provinciju Sirija-Palestina.
Drevni Izrailj
1 | Isus Navin | Nav. 1; Sud. 2:8 | Vladar Hanana | |
2 | Gotonoil | Sud. 3:9—11 | Ratovao protiv Mesopotamije | |
3 | Aod | Sud. 3:11—29 | Ratovao protiv Moavitskog carstva | |
4 | Samegar | Sud. 3:31 | ||
5 | Debora | Sud. 4, 5 | ||
6 | Gedeon | Sud. 6 — 8 | ||
Avimeleh | Sud. 9 | |||
7 | Tola (sudija) | Sud. 10:1, 2 | ||
8 | Jair iz Galada | Sud. 10:3—5 | ||
9 | Jataj | Sud. 11 — 12:7 | ||
10 | Esevon | Sud. 12:8—10 | ||
11 | Elon Zavulonanin | Sud. 12:11, 12 | ||
12 | Avdon, sыn Gillela | Sud. 12:13—15 | ||
13 | Samson | Sud. 13 — 16 | ||
* | Emegar | Sud. 16:31 | ||
14 | Il | 1 Car. 1:1 — 4:18 | ||
15 | Samuil | 1 Car. 1 — 28 |
Razdoblje jevrejskih kraljeva (oko 1030.-587. p. n. e.)
urediJedinstveno kraljevstvo (oko 1030.-931. p. n. e.)
uredi- Šaul, (oko 1030—1010. p. n. e.)
- Jevostej (oko 1012—1010. p. n. e.)
- David, (oko 1010.-970. p. n. e.)
- Avesalom (oko 982—979. p. n. e.)
- Savej (oko 977—976. p. n. e.)
- Adonija ( --)
- Solomon, sin Davidov (oko 970.-931. p. n. e.)
Podeljeno kraljevstvo (oko 931.-587. p. n. e.)
urediKraljevstvo Izrael (oko 931.-721. p. n. e.)
|
Kraljevstvo Judeja (oko 931.-587. p. n. e.)
|
(Za razdoblje strane prevlasti na ovim prostorima do 2. veka p. n. e. vidi: Vavilon, Aleksandar Veliki, Seleukidi, Ptolemeji.)
Helenističko i rimsko razdoblje
urediMakabejci i Hasmonejci
uredi- Matatija Hesmonej (170-166. p. n. e.)
- Juda Makavej (166.-160. p. n. e.), sin sveštenika Matatije koji je poveo pobunu protiv Antioha IV Epifana.
- Jonatan (160.-143. p. n. e.), brat Judin, veliki sveštenik
- Simon Tasi (143.-134. p. n. e.), veliki sveštenik i etnarh
- Ivan Hirkan I (134.-104. p. n. e.), veliki sveštenik i etnarh
- Aristobul I (104.-103. p. n. e.), uzima naslov kralja
- Aleksandar Janej (103.-76. p. n. e.), kralj
- Saloma Aleksandra (76.-67. p. n. e.), kraljica (njen sin Hirkan II je veliki sveštenik)
- Hirkan II (67. p. n. e.), nasleđuje majku kao kralj
- Aristobul II (67.-63. p. n. e.), kralj i veliki sveštenik (istisnuo Hirkana sa prestola)
- Hirkan II (63.-40. p. n. e.), ponovno veliki sveštenik, a onda i etnarh (47.-41. p. n. e.)
- Antigon II Matatija (40-37. p. n. e.)
- Aristobul III
- Antipater Idumejac
- Irod I Veliki i njegov brat Fazael, Idumejci, sinovi Hirkanovog ministra Antipatera, tetrarsi (41.-40. p. n. e.)
- Antigon (40.-37. p. n. e.), kralj i veliki sveštenik, Irod u begu
Irodovci
uredi- Irod I Veliki, oženio Marijamnu I, unuku Hirkana II i Aristobula II, stvarni kralj Judeje (37.-4. p. n. e.)
- Irod Arhelaj, etnarh Judeje i Samarije (4. p. n. e.-6.). Nakon toga Judeja postaje rimska prokuratorska provincija, a glavni grad se seli u Cezareju
- Irod Antipa, tetrarh Galileje i Pereje (4. p. n. e.-39.)
- Irod Filip, tetrarh Gaulanitide, Bataneje, Trahonitide i Auranitide, i područja Paneje ili Itureje (4. p. n. e.-34.). Nakon njegove smrti tetrarhija je pripojena provinciji Siriji.
- Irod Agripa, sin Aristobulov, kralj u Filipovoj tetrarhiji (37.-44.), i kralj Judeje i Samarije (41.-44.). Nakon njegove smrti, Judeja je ponovno prokuratorska provincija.
- Irod II Halkidski (41.-48.)
- Irod Agripa, sin Iroda Agripe, kralj Halkide (48.-53.) i nadglednik jerusalimskog Hrama (49. )
- Antipater Idumejac
- Irod Agripa II, umjesto Halkide postaje kralj Filipove tetrarhije (53.-93.) i Varove eparhije u današnjem severnom Libanu, a od 55. godine Neron mu daje i deo Galileje i Pereje.
U previranjima koja su usledila za vreme Prvog jevrejskog ustanka, Hram je spaljen i srušen, a Judeja postaje carska provincija.
U Drugom jevrejskom ustanku (132—135.) Jevreje će voditi Simon bar Kohba. Nakon poraza, Judeja je preimenovana u provinciju Siriju-Palestinu, a Jerusalim u Eliju Kapitolinu (lat. Aelia Capitolina).
Jevreji će svoju državu ponovno da uspostave tek nakon Drugog svetskog rata.