Sofija Koča

Sofija Nikolajević (Osijek, 31. maj 1861 — 31. januar 1942, Zemun) bila srpski pisac proze (romana), učiteljica, nastavnica, guvernanta i humanitarna radnica.

Sofija Koča
Lični podaci
Datum rođenja	(1861-05-31)31. maj 1861.
Mesto rođenja	Osijek, Austrougarska
Datum smrti	31. januar 1942.(1942-01-31) (80 god.)
Mesto smrti	Zemun, Kraljevina Jugoslavija (dejure) NDH (defakto)

Život i karijera

Rođena je u Osijeku u srpskoj porodici. Nakon udaje, za poreskog činovnika Aleksandra Koču, sa suprugom i decom živela je u Osijeku, Karlovcu, Irigu i Vinkovcima.

Posle razvoda 1906. godina, sama je vodi brigu o sedmoro dece. Preminula je u Zemunu 1942. godine.

Delo

Osim što je na srpskom jeziku pisala i objavljivala prozna dela (u sopstvenim izdanjima), Sofija Koča je bila privatna učitaljica nemačkog jezika i negovateljica bolesnika.

Intenzivno se bavila i misionarskim radom. Zahvaljujući kome je sakupljen novčani prilog neophodan za izgradnju pravoslavne crkve u Rojču (Slovenija).

Bibliografija

Monografije

• Svetli karakteri (1900)
• Iz vladavine Obrenovića i Ivan danjski atentat (1910)
• Moć majčine molitve. Namenjeno materama hristijankama svete pravoslavne vere. U slavu Presvetoj
• Bogorodici. (1921)
• Doživljaji sa puta kroz otadžbinu (1925)
• Priče iz savremenog života (1931)
• Božija pravda (1933)
• Molitvenik za sve hristijane, na koje će se izliti blagodat i pomoć božije milosti, ako ga čitaju (1938)

Spoljašnje veze

• Sofija Koča — knjizenstvo.etf.bg.ac.rs