Slavko Tihec
Slavko Tihec (Maribor, 10. jul 1928 — 11. februar 1993) je bio jugoslovenski i slovenački vajar.
Slavko Tihec | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 10. jul 1928. |
Mesto rođenja | Maribor, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca |
Datum smrti | 11. februar 1993.64 god.) ( |
Mesto smrti | Ljubljana, Slovenija |
Biografija
urediDiplomirao je na Akademiji likovnih umetnosti u Ljubljani 1955. godine, a zatim je studirao grafiku u Parizu do 1957. godine. Prvi put je izlagao 1957. godine. Priredio je više samostalnih izvedbi u Celju, Mariboru, Ljubljani, Beču i Bledu. Učestvovao je i na brojnim skupnim izložbama Saveza likovnih umetnika Jugoslavije, Društva slovenačkih likovnih umetnika, Trijenala u Beogradu, Salona u Rijeci, Mediteranskog bijenala u Aleksandriji, Bijenala u Veneciji, Bijenala skulpture na otvorenom u Antverpenu, Trijenala moderne umetnosti u Nju Delhiju, te na nizu drugih reprezentativnih izložbi u zemlji i inostranstvu.
Bio je pripadnik grupe „Be 54“. Učestvovao je i na međunarodnom vajarskom simpozijumu „Forma viva“ u Ravnama. Dobitnik je više nagrada i priznanja za svoj rad među kojima se posebno ističe nagrada Mediteranskog bijenala u Aleksandriji za vajarstvo. Godine 1983. bio je dobitnik Prešernove nagrade zbog uvođenja inovacija u vajarstvu i uvođenja novih formi u realizovanju spomenika NOB-u. Uz vajarstvo se bavio grafikom i ilustrovanjem knjiga.
Umro je 11. februara 1993. godine.
Stvaralaštvo
urediNeka njegova dela iz opusa NOB-a su „Spomenik pohorskom bataljonu“ (1958—1959), Osankarica na Pohorju, „Spomenik NOB-u“ (1975) u Mariboru i ostalo.
Literatura
uredi- Revolucionarno kiparstvo. „Spektar“, Zagreb 1977. godina.