Semoventi 75/18
Samohodni top 75/18 (ital. Semovente da 75/18) je italijanski samohodni top iz Drugog svetskog rata koji je proizvela firma Fijat-Ansaldo.[2]
| Semoventi 75/18 | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla |  Kraljevina Italija
|
| Namena | jurišni top |
| Proizvođač | Fijat-Ansaldo |
| Početak proizvodnje | 1941. |
| Broj primeraka | 412[1] |
| Brzina na putu | 32 km/h |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 4.92 m |
| Širina | 2.20 m |
| Visina | 2.37 m |
| Težina | 14.4 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | top od 75 mm |
| Oklop | 25-30 mm |
| Motor | Fijat dizel |
| Snaga (KS) | 125 KS |
| Posada | |
| Posada | 3 |
Karakteristike
urediOriginalna verzija samohodnog topa 75/18 (60 vozila) sastojala se od šasije i motora srednjeg tenka M 13/40, sa novom oklopnom kabinom i haubicom L/18 kalibra 75 mm. Glavni top imao je pokretljivost od 18 stepeni nalevo i 20 nadesno, uz elevaciju od -12 do +22 stepena. Nošeno je 44 metka za haubicu, mešavina eksplozivnih i protivoklopnih zrna. Jedan mitraljez je nošen u vozilu, za korišćenje bez postolja ili kao PVO. I ovo vozilo imalo je premalu posadu: komandir/nišandžija, punilac/radio-operater i vozač. Kasnija vozila koristila su šasiju M 14/41 (162 vozila) i M 15/42 (190 vozila). Komandna vozila nisu imala top, ali su imala opremu za osmatranje, drugi radio i par mitraljeza od 8 mm (verzija M 13/40) ili jedan od 13.2 mm (kasnije verzije) na desnoj strani trupa.[2]
Reference
urediLiteratura
uredi- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.
