Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna (Zemun)

Franjevački samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna nalazi se na uglu ulica Štrosmajerove i Svetosavske u Zemunu i on je, danas, jedan od dva franjevačka samostana na teritoriji Beograda. Zemunski samostan pripada hrvatskoj provinciji Ćirila i Metodija, a drugi koji se nalazi na Crkvenom Krstu, pripada franjevačkoj provinciji Bosne Srebrene.

Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna u Zemunu
Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna u Zemunu
Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna u Zemunu
Samostan Svetog Ivana Krstitelja i Antuna u Zemunu
Informacije
Lokacija Srbija Zemun-Beograd, Srbija
Koordinate 44° 50′ 33″ N 20° 24′ 39″ E / 44.84250° S; 20.41083° I / 44.84250; 20.41083
Status Spomenik kulture
Sagrađena 1767.
Otvaranje 1807.
Korišćenje aktivan
Vlasnik Rimokatolička crkva
Upravljanje Sremska biskupija
Prvobitno zdanje samostana, na bakrorezu iz 1780. godine.

Istorijat franjevaca u Zemunu

uredi

O prisustvu katoličkog reda franjevaca u Zemunu postoji zapis iz 1344. godine, a pretpostavlja se da oni došli u Zemun još krajem 13. veka. Godine 1453, Turci su opustošili Zemun, a franjevci su ga napustili i bili su odsutni sledećih skoro 300 godina. Nakon osvajanja Beograda od strane Eugena Savojskog, 1717. godine, franjevci su u Beogradu izgradili samostan, ali su, nakon ponovnog pada grada u turske ruke, 3. decembra 1739. godine, prešli u Zemun gde su, od 1750. do 1752. godine, podigli samostan i jednobrodnu crkvu posvećenu svetom Ivanu Krstitelju.

Osamnaesti vek, požar, obnova i 19. vek

uredi

Krajem 18. veka, bilo je neuspešnih pokušaja gradskih vlasti da se franjevci isele iz samostana. Postoji dokument iz 1787. godine u kojem zemunski Magistrat zahteva da se samostan pretvori u vojnu bolnicu, a da se sveštenici isele.

Crkva i samostan izgoreli su u požaru izazvanom udarom groma, 1. avgusta 1790. godine. Obnova je, nakon toga, trajala 40 godina, dok su se sveštenici uselili 1807. godine. Knez Miloš Obrenović je iz prijateljskih i hrišćanskih pobuda pomagao 1836. obnovu franjevačkog samostana u Zemunu pod Austrijom. Na molbu starešine Faustina Parizija, koji je u sačuvanom latiničnom pismu od 16/28. januara 1836., na slabom srpskom jeziku, tražio 40-50 fatuhma sitnog kamena za popravu, Miloš je već 1. februara odobrio tu pomoć za građenje tornja i obnovu svete kuće. [1] Toranj crkve podignut je 1838. godine. Krajem 19. i početkom 20. veka, u samostanu su, jedno vreme, postojale dve škole. Jedna škola je bila državna i držala je nastavu na nemačkom jeziku, a druga je bila privatna i u njoj je nastava bila držana na srpskohrvatskom jeziku.

Samostan u 20. veku i danas

uredi
 
Isus na krstu-raspeće, na zidu zgrade svete obitelji
 

Samostanska crkva bila je sedište novobeogradske župe svetog Ivana Kapistrana u periodu od 1971. do 2004. godine. Zamisao crkvenih vlasti bila je da se u Novom Beogradu podigne još jedna crkva, ali kako se to pokazalo neostvarivim, župa je vraćena đakovačko-sremskom biskupu, 23. oktobra 2004. godine.

Devedesetih godina 20. veka, u samostanu se čuvalo preko 6.000 knjiga i umetničkih dela iz Vukovara, koji je tada bio pogođen ratnim dejstvima. Tadašnji gvardijan, pater Marko Kurolt je, rizikujući i svoj život uspeo da to blago sačuva i danas se ono opet nalazi u biblioteci gde se i nalazilo pre ratnih razaranja. Samostanska biblioteka u Vukovaru, u čast i kao znak zahvalnosti zemunskom gvardijanu, nosi ime patera Marka Kurolta.

Promenom upravnih oblasti katoličke crkve, od 2008. godine, crkva i samostan teritorijalno se nalaze u Sremskoj biskupiji Đakovačko-osječke nadbiskupije. U samostanu se i danas čuva krst pod kojim su franjevci došli iz Beograda, 1739. godine, kao i kopija slike Čenstohovske Gospe.

Današnji izgled samostana i crkve je sačuvan iz 1830. godine, ovi objekti su proglašeni za spomenik kulture i pod zaštitom su države. U okviru franjevačkog samostana nalaze se biblioteka, trpezarija, sala za prijeme, a od umetničkih dela izdvaja se slika Crne Gospe koja je nastala u 18. veku kao kopija čuvene Čenstohonske Gospe iz Poljske.

Galerija

uredi

Vidi još

uredi
Zemunske crkve
  Bl. Djevice Marije
  Bogorodičina
  Evangelička
  Nikolajevska
  Sv. arh. Gavrila
  Sv. Roka
  Svetotrojičina
  Franjevačka
  Hariševa kapela


Izvori

uredi
  1. ^ Durković - Jakšić 1990, str. 41, 42, 43, 44.

Spoljašnje veze

uredi

Literatura

uredi