Rimski hram

Razvoj rimskog hrama počeo je mešanjem grčkih stilova (jonski i korintski) s elementima etrurskog hrama npr. Hram Fortune Virilis iz kasnog 2. veka p. n. e.

Hram Fortune Virilis (Mnogo sreće), 1 vek p. n. e. Piaca Boka dela Verita u Rimu.

Hram Herkula pobednika, blizu Marčelovog pozorišta u Rimu rađen je u Grčko-rimskom stilu.

Panteon u Rimu iz 2. veka crtež preseka i pročelja.

Nedugo nakon nastanka ovakvih hramova, nastali su i kružni hramovi na tradiciji starorimskih građevina i grčkih tolosa (Sibilin hram, rani 1. vek p. n. e.). No rimski hramovi su se razlikovali od grčkih pre svega u dimenzijama i upotrebi betona, zatim u visokom postolju koji su preuzeli od Etruraca i unutrašnjoj koncepciji – dok su Grci hram pravili za doživljaj spolja, a unutrašnjost zanemarivali, Rimljani unutra grade niše i svetišta, a spoljašnjost često pojednostavljuju običnim zidom ili polu- stupovima i polu-stubovima. Ovakvi hramovi nisu bili slučajni, niti kratka veka, označili su gradnju hramova u celoj Italiji i drugim carskim gradovima sve do 3. veka.

Vidi još

• Grčki hram
• Rimska umetnost
• Hram

Spoljašnje veze

• Temple of Hadrian, Rome Quicktime VR
• The Pantheon, Rome Quicktime VR