Rajko Mamuzić
Rajko Mamuzić (Kraljevci, 1915 — Zemun, 1994) bio je kolekcionar, mecena, koji se ubraja se u red donatora i kulturnih radnika koji su imali značajnu ulogu u obnovi kulturnog života Novog Sada posle Drugog svetskog rata.[1]
Rajko Mamuzić | |
---|---|
Datum rođenja | 1915. |
Mesto rođenja | Kraljevci, Austrougarska |
Datum smrti | 1994. |
Mesto smrti | Zemun, Jugoslavija |
U prvim godinama posle oslobođenja, Mamuzić je bio načelnik novosadskog Doma Jugoslovenske armije, drugi sekretar Matice srpske, a potom i jedan od prvih upravnika Zavoda za zaštitu spomenika kulture (1951–1953). Na ovom radnom mestu posvetio se zalaganju za očuvanje kulturne baštine, posebno manastirskih crkava na Fruškoj gori. Tokom šeste decenije objavljivao je tekstove iz oblasti zaštite spomenika i etnologije u časopisima Rad vojvođanskih muzeja i Zadružni arhiv. Svoju saradnju sa likovnim umetnicima savremene jugoslovenske scene intenzivirao je po prelasku u Zemun, kada je počeo da redovno posećuje umetničke ateljeje na Starom Sajmištu. Pored kolekcionarske delatnosti koja je tamo začeta, Rajko Mamuzić se angažovao i na učešću u realizaciji izložbi umetnika koje je poznavao.
Tokom sedme decenije bio je uključen u rad na konstituisanju Galerije savremene likovne umetnosti u Novom Sadu, sadašnjeg Muzeja savremene umetnosti Vojvodine. Kruna njegovog rada je Galerija likovne umetnosti poklon zbirka Rajka Mamuzića, koja je nastala iz njegove privatne kolekcije sabirane u periodu od 1953. do 1974. godine.
Umro je 1994. godine u Zemunu.
Vidi još
urediIzvori
uredi- ^ „Rajko je bio čuvar vremena i vrednosti: Monografija o poznatom kolekcionaru”. Novosti. Pristupljeno 26. 5. 2020.
Spoljašnje veze
uredi- „Biografija”. Galerija likovne umetnosti poklon zbirka Rajka Mamuzića. Pristupljeno 26. 5. 2020.