Ramzes V
Ramzes V je bio je četvrti po redu egipatski faraon Dvadesete dinastije. Bio je sin faraona Ramzesa IV i kraljice Tentopet.
Njegovu kratku vladavinu su karakterisali uspon Amonovih sveštenika, koji su počeli da kontrolišu zemlju oko hramova i državne finansije nauštrb faraona. Papirus poznat kao Turin 1887, koji datira iz njegove vladavine, tako beleži finansijski skandal u koji su bili umešani sveštenici iz Elefantine. Period unutrašnje nestabilnosti su karakterisali i napadi spolja, pretpostavlja se iz Libije, o čemu svedoči papirus Kat. 2044 i navod da su radnici u Deir el-Medini zbog neprijatelja povremeno prekidali izgradnju Ramzesovog groba, te da je isti neprijatelj došao do grada Per i „spalio tamošnji narod“[1]. Drugi izvor pominje napad na samu Tebu.[2]. To pokazuje kako egipatska država u to vreme nije mogla sprečavati napade na svoje elitne radnike, a kamoli stanovništvo.
Tačne okolnosti smrti Ramzesa V nisu poznate. Moguće da ga je svrgnuo Ramzes VI, koji je kasnije uzurpirao grob izgrađen od strane svog prethodnika.[3] Sahranjen je tek u drugoj godini vladavine Ramzesa VI, što je bilo neobično, s obzirom na egipatsku tradiciju prema kojoj se faraon mumificirao i sahranjivao tačno 70 dana nakon početka vladavine naslednika. Međutim, moguće je da je pogreb odgođen zbog potrebe Ramzesa VI da prethodno očisti područje Tebe od eventualnih libijskih napadača.[2]
Mumija Ramzesa V je pronađena, a na osnovu ožiljaka na licu, pa se pretpostavlja da je patio od velikih boginja[4]. Na glavi su pronađeni tragovi velike rane, zbog kojih neki egiptolozi smatraju da je ubijen udarcem oštrim predmetom u gornju levu stranu glave. Nije isključeno, pak, da je oštećenje lobanje nastalo od pljačkaša grobova.