Radoslav Pandžić
Radoslav Pandžić (Reljevo, kod Sarajeva, 14. novembar 1944) je general-major Vojske Republike Srpske u penziji.
| Radoslav Pandžić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. novembar 1944. |
| Mjesto rođenja | Reljevo kod Sarajeva, NDH |
| Porodica | |
| Supružnik | Kosa |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (?—1992) Vojska Republike Srpske (1992—1995) |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Učešće u ratovima | Rat u Sloveniji Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini |
| Odlikovanja |     |
Biografija
urediRođen je 1944. godine u selu Reljevo od oca Vlade, zemljoradnika i majke Bojane, domaćice.[1] Pred njega roditelji su imali petoricu sinova i tri kćerke. Po nacionalnosti je Srbin. Porodična krsna slava je Sveti Sava - Savindan (27. januar). U braku sa suprugom Kosom ima dvoje djece.
Završio je Osnovnu školu "Gavrilo Princip" 1959. godine u Reljevu, Prvu gimnaziju 1963. godine u Sarajevu, Vazduhoplovnu tehničku vojnu akademiju u Rajlovcu (14. klasa) koju je završio 1966. godine sa dobrim uspjehom, kurs preobuke na novim radarskim sredstvima i sistemu automatizacije istočnog porijekla 1967. godine u Rajlovcu, Komandno-štabnu školu taktike Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane (28. klasa) je sa vrlodobrim uspjehom završio 1978. godine u Beogradu, kurs preobuke na novom sistemu automatizacije AS-84 1987. na aerodromu Pleso - Zagreb i Komandno-štabnu školu operatike Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane (3. klasa) 1988. godine u Beogradu, sa vrlodobrim uspjehom.[1]
Proizveden je u čin potporučnika 24. septembra 1966, a unaprijeđen u čin poručnika 24. septembra 1969, kapetana 24. septembra 1973, kapetana prve klase 24. septembra 1976, majora 24. septembra 1979, potpukovnika 16. maja 1986, pukovnika 22. decembra 1990. i general-majora u Vojsci Republike Srpske 9. maja 1998. godine Ukazom predsjednika Republike Srpske.
Obavljao je dužnosti: komandir voda u četi vazdušnog osmatranja, javljanja i navođenja u Kurilovcu - Velikoj Gorici 1966; komandir čete vazdušnog osmatranja, javljanja i navođenja u Koprivnici i Bjelovaru 1969-1976; zamjenik komandanta i komandant bataljona vazdušnog osmatranja, javljanja i navođenja u Vrhnici 1979-1984; načelnik štaba i komandant puka vazdušnog osmatranja, javljanja i navođenja na aerodromu Pleso 1984-1991; komandant puka vazdušnog osmatranja, javljanja i-navođenja na aerodromu Bihać do 10. maja 1992; načelnik roda vazdušnog osmatranja i javljanja u komandi Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane u Zemunu (do 26. decembra 1992; načelnik Odjeljenja avijacije u Upravi Vazduhoplovstav i protivvazdušne odbrane i ujedno zamjenik načelnika i načelnik Uprave Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane Glavnog štaba, kasnije Generalštaba, Vojske Republike Srpske u Han Pijesku, Bijeljini i Banjoj Luci 1992-2001.
Službovao je u garnizonima: Velika Gorica, Koprivnica, Bjelovar, Vrhnika, Zagreb - Pleso, Bihać, Zemun, Han Pijesak, Bijeljina i Banja Luka.
Od 26. juna 1991. godine do 10. maja 1992. godine, kao komandant 5. puka VOJIN, uz neprekidnu kontrolu vazdušnog prostora, organizovao je plansko premještanje jedinica sa prostora republika Slovenije i Hrvatske. Učestvovao je u ratu i od 24. decembra 1992. do 14. decembra 1995. godine na dužnosti u Upravi Vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane Glavnog štaba, odnosno Generalštaba Vojske Republike Srpske, čiji je postao načelnik nakon rata. Zajedno sa njim i njegova supruga bila je učesnik rata kao građansko lice u JNA 1991. godine, a u Vojsci Republike Srpske od 5. aprila 1992. godine do kraja rata. Penzionisan je 31. marta 2001. godine. Autor je projekata: "Uvezivanje svih sistema oružja jedinica protivvazdušne odbrane u jedinstven sistem automatizacije AS-84 u zoni Vazduhoplovnog korpusa protivvazdušne odbrane"; 1998. i "Organizacija sistema protivvazdušne odbrane Vojske Republike srpske"; 1997. Bio je nosilac izrade studije "Razvoj Ratnog vazduhoplovstva i protivvazdušne odbrane Vojske Republike Srpske"; 1997.
Sa porodicom živi u Zemunu. Aktivan je u Udruženju vojnih penzionera.[1]
Odlikovanja i priznanja
urediOdlikovan u JNA:
- Orden za vojne zasluge sa srebrnim mačevima (1970),
- Orden Narodne armije sa srebrnom zvezdom (1975),
- Orden za vojne zasluge sa zlatnim mačevima (1980),
Odlikovan u VRS:
- Orden Karađorđeve zvijezde drugog reda (1998)
Tokom službovalja deset puta je ocjenjivan, dva puta ocjenom dobar, tri puta ocjenom ističe se i pet puta ocjenom naročito se ističe.[1]
Vidi još
urediReference
uredi
