Radomir Božović
Radomir Raco Božović (Stijena, kod Podgorice, 27. mart 1915 — Beograd, 22. mart 2000), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije
| radomir raco božović | |
|---|---|
 Radomir Božović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 27. mart 1915. |
| Mesto rođenja | Stijena, kod Podgorice, Kraljevina Crna Gora |
| Datum smrti | 22. mart 2000. (84 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, SR Jugoslavija |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | 1942. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | NOV i PO Jugoslavije |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. |
Biografija
urediRodio se 27. marta 1915. godine u Stijeni kod Podgorice. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, a trgovačku akademiju u Podgorici. Zaposlio se kao činovnik Poštanske štedionice. Za vreme Aprilskog rata bio je na dužnosti komandira mitraljeskog voda 1. bataljona 29. pešadijskog puka. Učesnik je Trinaestojulskog ustanka. Bio je komandir voda i čete u Zetskom partizanskom odredu, a zatim i komandir voda u Crnogorskom bataljonu 1. proleterske brigade. Učestvovao je u Pljevaljskoj bici 1. decembra 1941. godine. Tokom te godine postao je član KPJ.[1][2]
Od novembra 1942. godine nalazio se u Sloveniji gde je sa grupom oficira upućen kao pojačanje slovenačkim jedinicam. Bio je zamenik komandanta i komandant 1. slovenačke partizanske brigade. Sa jedinicom je izvodio diverzantske akcije na pruzi Ljubljana − Novo Mesto. Bataljon na čelu sa Božovićem je uništio šest kompozicija, a pruga je stalno bila u prekidu. Postavljen je za komandanta brigade „Ivan Cankar”, a kasnije i za komandanta 12. slovenačke brigade. Brigada je vodila uspešne borbe sa Italijanima i Nemcima u periodu od 16. do 30. novembra 1943. godine. Bio je zamenik i načelnik štaba 15. divizije do oktobra 1944. godine i na službi u Glavnom štabu Slovenije do marta 1945. kada je upućen u Beograd na kurs za komandanta divizije. Od aprila 1945. godine bio je na jednogodišnjem Višem streljačkom kursu u SSSR.[3][2]
Nakon rata obavljao je niz odgovornih funkcija između ostalih Zamenik načelnika odeljenja 1. armijske oblasti, pomoćnik za teritorijalnu odbranu komandanta Nikšićkog vojnog područja i pomoćnik za pozadinu Niškog vojnog područja. U čin kapetana unapređen je u maju 1943, majora novembra iste godine, potpukovnika 1946, pukovnika 1951 i general−majora 1965. godine.[4][2]
Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih brojnih odlikovanja. Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[4][2]
Reference
uredi- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 108.
- ^ a b v g Srpski biografski rečnik 2014, str. 673.
- ^ Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 108−109.
- ^ a b Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 109.
Literatura
uredi- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Srpski biografski rečnik tom VI. Novi Sad: Matica srpska. 2014.
