Pjačenca
Pjačenca (ital. Piacenza) grad je u severnoj Italiji, u regiji Emilija-Romanja. Po proceni iz 2004. ima 99.150 stanovnika.
Pjačenca Piacenza | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Italija |
Regija | Emilija-Romanja |
Stanovništvo | |
Stanovništvo | |
— | 100.311 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 45° 02′ 58″ S; 9° 41′ 48″ I / 45.049502° S; 9.6965324° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 61±1 m |
Poštanski broj | 29121-29122 |
Pozivni broj | 0523 |
Istorija
urediGrad su najpre nastanjivali Kelti i Ligurci. Etrurci su se bavili ovčarstvom. Pjačenca je osnovana 218. p. n. e. kao jedna od prvih vojnih kolonija antičkoga Rima. Pre se zvala Placentia. U Pjačencu i obližnju Kremonu poslano je 6.000 kolonista. Hanibal je pobedio u bici kod Trebije 218. p. n. e. u tom području, ali Pjačenca nije bila osvojena. Teritorija grada je bila isušena i osnovana je luka na reci Po, pa je grad napredovao kao centar proizvodnje žitarica i vune. Iako je bio pljačakan i razaran nekoliko puta grad se uvek oporavljao, a u 6. veku Prokopije iz Cezareje ga naziva pricezom svih gradova na Via Emiliji. U razdoblju kasne antike širi se hrišćanstvo. Sadašnji svetac zaštitnik grada sveti Antonin je bio bivši rimski legionar, koji je prešao na hrišćanstvo, a ubijen je za vreme cara Dioklecijana.
Pjačenca je opljačkana tokom Gotskoga rata (535–552.). Nakon kratkog perioda vlasti Vizantije osvojili su je Langobardi. U gradu je bilo sedište vojvode. Nakon franačkih osvajanja u 9. veku grad se počinje oporavljati, posebno zbog toga što se nalazio na važnom drumu Via Francigeana, koji je povezivao Sveto rimsko carstvo i Rim. Značaj grada raste posle 1000, a vlast sve više prelazi u ruke nove gradske preduzetničke klase. Sabor u Pjačenci je 1095. proglasio Prvi krstaški rat. Od 1126. Pjačenca je bila slobodan grad i značajan član Lombardske lige. Sudeluje u ratu protiv cara Fridriha Barbarose i u bici kod Lenjana 1176. Borila se i sa okolnim gradovima Kremonom, Pavijom i Parmom i širila je svoje posede. Pjačenca je od grofova Malaspina i biskupa Bobija preuzela kontrolu trgovačkih puteva prema Đenovi. Iako je vodila neuspešan rat protiv Fridriha II Pjačenca je u 13. veku uspela da zauzme neka uporišta na lombardijskoj obali reke Po. Poljoprivreda i trgovina su cvetale, pa je Pjačenca postala jedan od najbogatijih gradova Evrope. Kao i u većini srednjovekovnih italijanskih gradova od druge polovine 13. veka u Pjačenci su česte unutrašnje borbe, tako da su se smenjivali vladari. Milanski Viskontiji su držali grad do 1447. Pjačenca je bila pod Sforcama do 1499. Pod Francuzima su do 1521, a onda su kratko bili deo Papske države. Konačno 1545. je u novostvorenom vojvodstvu Parme i Pjačence pod vođstvom familije Farneze. Jedno vreme je bila glavni grad vojvodstva. Najteže godine su bile pod vojvodom Odoardom Farnezeom (1622–1646). Oko 13.000 stanovnika od ukupno 30.000 umrlo je od gladi i kuge. Gradom i okolicom harale su bande i francuski vojnici. Od 1732. Parmom i Pjačencom vladaju Burboni. Napoleon je 1802, anektirao grad Francuskoj, a mladići su regrutovani u Napoleonovu vojsku da se bore po celoj Evropi. Habzburška vlada Marije Lujze 1816–1847. je sagradila nekoliko mostova. U Pjačenci je 1848. izbila pobuna i održan je plebiscit na kome je 37.089 glasača od 37.585 glasalo za pripajanje kraljevini Sardiniji.
Stanovništvo
urediPrema rezultatima popisa stanovništva 2011. u opštini je živelo 100.311 stanovnika.[1]
1931. | 1936. | 1951. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2001. | 2011. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
63.937 | 64.210 | 72.856 | 88.541 | 106.841 | 109.039 | 102.268 | 95.594 | 100.311 |
Važne znamenitosti Pjačence
uredi- Palata Komunale je poznata i kao il Gotiko, a sagrađena je 1281. Danas služi kao gradska većnica. Rađena je po Broleto modelu i predstavlja jednu od najbolje očuvanih primera srednjovekovnih građevina
- Palata Farneze, čija izgradnja je započela 1568.
- Palata Landi
- Katedrala Pjačence građena je od 1122. do 1233. i jedan je od najboljih primera romanseksne katedrale u severnoj Italiji. Ima vredne freske iz 14. do 16. veka.
- Crkva svetoga Franje na trgu Kavali je iz 12. veka
- Bazilika svetoga Antonina je primer romaneskne arhitekture. Karakteristična je po oktogonalnom tornju. Gradnja je završena 375.
Partnerski gradovi
urediReference
uredi- ^ „Statistiche I.Stat”. ISTAT. 28. 12. 2012.