Pojana Mare (Dolž)
Pojana Mare (rum. Poiana Mare) naselje je u Rumuniji u okrugu Dolž u opštini Pojana Mare.[2][3] Opština se nalazi na nadmorskoj visini od 41 m.
| Pojana Mare rum. Poiana Mare | |
|---|---|
| Naselje | |
 | |
  Pojana Mare Lokacija u Rumuniji | |
| Koordinate: 43° 55′ 0″ N 23° 4′ 0″ E / 43.91667° S; 23.06667° I | |
| Zemlja |  Rumunija |
| Okrug | Dolž |
| Opština | Pojana Mare |
| Nadmorska visina | 41 m (135 ft) |
| Stanovništvo (2002)[1] | |
| • Ukupno | 12.728 |
| Vremenska zona | Istočnoevropsko vreme (UTC+2) |
| • Leti (DST) | Istočnoevropsko letnje vreme (UTC+3) |
| Geokod | 670064 |
Istorija
urediPrvi pomen mesta javlja se 1525. godine, i vezuje se za Radua iz Afumata. Današnje ime dobija tek 1902. godine, kada je u njemu živelo oko 9.000 stanovnika.
Tu se sredinom 19. veka (1833) nalazila mošeja (spahiluk) srpskog kneza Miloša Obrenovića. Stevan Pazarac "nadvorni savetnik" bio je 1837-1838. godine nadziratelj (nadzornik) tog imanja.[4] Dvorac u središtu sela u parku gradio je gospodar spahiluka knez Miloš. Ispred dvorca je izgrađena pravoslavna crkva posvećena Sv. arhanđelima Mihailu i Gavrilu, 1849. godine od strane ktitora Miloša Obrenovića. U crkvenoj riznici se čuva srebrni putir, koji je poklonio 1838. godine Miloš u ime svoje porodice.
U dvorcu-konaku je često boravio Milošev sin, knez Mihajlo Obrenović, blizak prijatelj rumunskog kralja Karolja i kneza Kuze. Nakon pogibije kneza Mihajla Obrenovića 1868. godine, spahiluk je nasledio rođak baron Atanasije Bajić. Baron Bajić je 1877. godine bio domaćin Glavnom štabu rumunske vojske i političkoj eliti Rumunije na čelu sa premijerom i ministrima.
Tu su 1835. godine zaključili poznatu "Konvenciju o solima Pojana Mare", Miloš Obrenović i Aleksandar Đika, u ime svojih država.
Marinko Cenović[5] (navodno Vlah?) iz Novog Sela, iz oblasti Timoka u Srbiji, se doselio u Pojanu početkom 19. veka. Smatra se da je bio nezakoniti sin kneza Miloša Obrenovića. Mada je hteo knez da mu pomogne i da ga vrati u Srbiju, ovaj je ostao u rodnom mestu svoje majke Marije. Tu se uspešno bavio trgovinom i veoma obogatio. Marinkova kćerka Jonica (1825-1921) je nastavila očevim putem i još više stekla bogatstvo. Ona je stečenim kapitalom otkupila spahiluk "Pojana Mare" sa dvorcem od knezova Obrenovića, kao i druge nekretnine u Kalafatu. Obnovila je i više pravoslavnih crkvi poput onih u Pojani Mare i Desi.
Stanovništvo
urediPrema podacima iz 2002. godine u naselju je živelo 12728 stanovnika.[1]
Hronologija
uredi| Godina | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stanovništvo | 13090 | 12977 | 12843 | 12657 | 12469 | 12345 | 12219 | 12166 | 12170 | 12108 | 12062 | 11997 | 11897 | 11785 | 11708 | 11563 | 11467 | 11358 | 11239 | 11110 | 11039 | 10924 | 10833 | 10720 | 10620 | 10483 |
Reference
uredi- ^ a b v „Recensământul Populaţiei şi al Locuinţelor”. Arhivirano iz originala 2012-09-18. g. Pristupljeno 2011-12-08.
- ^ „The GeoNames geographical database”. 2012.
- ^ „Communes of Romania”. Statoids. Gwillim Law. 2010-07-27. Pristupljeno 4. 7. 2015.
- ^ Sima Milutinović: "Istorija Serbije od početka 1813. do kraja 1815. godine", Lajpcig 1837. godine
- ^ www.poianamare.ro/date-istorice-11
- ^ National Institute of Statistics. „Statistical Data and Metadata Databases”. Bucharest, Romania. Pristupljeno 22. 12. 2017.
