Ostoja Đurić
Ostoja Đurić (Rogolja, opština Gradiška, 18. maj 1934 — Beograd, 21. maj 2018) bio je kulturni radnik i književni istraživač.
Ostoja Đurić | |
---|---|
Datum rođenja | 18. maj 1934. |
Mesto rođenja | Rogolja, opština Gradiška, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 21. maj 2018. |
Mesto smrti | Beograd, Republika Srbija |
Biografija
urediZavršio je Višu realnu gimnaziju u Banjaluci 1955. godine i diplomirao svetsku književnost sa teorijom na Beogradskom univerzitetu 1959. godine.
U složenim društvenim uslovima SFRJ prihvatio se istraživanja književnog i izdavačkog doprinosa ruske oktobarske emigracije u nas i doktorirao tezom "Književna i književno–izdavačka delatnost ruskih intelektualaca u Srbiji između dva svetska rata" (Beograd 1987) koja je označila početak šireg naučnog istraživanja ove osobite migracijske pojave.
Radio u ustanovama kulture i obrazovanja: Kulturno–prosvetna zajednica Beograda (sekretar, 1959–1961), Dom kulture „Vuk Karadžić“ — Beograd (rukovodilac Centra za kulturu, 1962–1963), Artistička ustanova Republike Srbije „Adria“ — Beograd (direktor, 1964–1979), Institut za strane jezike (direktor 1980–1993).
Imao je zvanje naučnog saradnika.
Počeo da piše u omladinskom listu Mladi krajišnik (Banjaluka) i srednjoškolskom listu Novi srednjoškolac (1953–1955) gde je bio i glavni urednik.
Posle studija povremeno pisao književnu kritiku i prikaze novih knjiga u listovima Borba, Književne novine, Književni list i Politika, kao i u časopisima Stvaranje (Podgorica), Letopis Matice srpske (Novi Sad), Život (Sarajevo), Izraz (Sarajevo), Putevi (Banjaluka), Literaturnaя Rossiя (Moskva). Studiju Belgradski žurnal 'Ruski arhiv' i pražskiй 'Volя Rossii' — shodstva i različiя — štampala je praška Rossica – Naučnыe issledovaniя po russistike, ukrainistike i belorussistike (III–IV/1998–1999/2; Euroslavica Praga).
Njegov sin je ugledni srpski stvaralac i istraživač Vladimir Đurić Đura.[1]
Dela
uredi- Štampane knjige
- Ruska literarna Srbija 1920–1941. Dečje novine i Srpski fond slovenske pismenosti – Gornji Milanovac — Beograd 1990;
- Adria ide dalje. Adria AD i Čigoja–pres, Beograd 1999;
- Antologija poezije ruskog Beograda – izbor, prevod i predgovor Ostoje Đurića. Zepter Book World – Beograd 2002.
- Igra na kosoj žici – Pripovetke eseji i portreti. Hektor-print - Beograd 2013.
- Saradnja u naučnim izdanjima (izbor)
- Zbornik Instituta za strane jezike 1953–1983 — (Tom I. 1983, na str. 221–227 i Tom II. 2003 na str. 236–246, Beograd);
- Reflets de l'histoire européenne dans l'œuvre d'Ivo Andrić (Actes du Colloque International 1985. Press Universitaires de Nancy 1985. na str. 115–117 – Nansi);
- Kulьturnoe nasledie rossiйskoй эmigracii 1917–1940 (izd. RAN Nasledie, Moskva 1994 Tom I s. 520 na str. 57–62; Tom II s. 526);
- Ruska emigracija u srpskoj kulturi XX veka (Tom I c. 314 na str. 123–128 i Tom II c. 326, 1994, Beograd);
- Slovenske kulture i istorija međuslovenskih veza – zbornik radova (Biblioteka grada Beograda, Beograd 1996).
Reference
uredi- ^ Stefanović, Zoran. „Portreti savremenika: Vladimir Đurić Đura”. Projekat Rastko. Pristupljeno 25. 11. 2022.
Spoljašnje veze
uredi- Popović, Bogdan A. Ruska poezija u srpskom okruženju (NAZIV: Antologija poezije ruskog Beograda. Izbor, prevod, predgovor i beleške o pesnicima: Ostoja Đurić. Zepter Book World, Beograd 2002.) NIN, Beograd, br. 2693, 8. 8. 2002.